1. آخرين تحولات در کارزار جهانی شما در همبستگی با کارگران ايران چيست؟
اين کارزار در صدر فعاليتهای هفته اقدام حمل و نقل جاده ای سرتاسری از طرف "آی تی اف" از 13 تا 19 اکتبر، خواهد بود و من خوشحال هستم که بگويم که همزمان با آن اعطاء جايزه رز نقره ای در پارلمان اروپا در بروکسل به منصور اسانلو و سنديکای واحد خواهد بود. "سوليدار" ـ که همکاری بين المللی ميان احزاب سوسياليست و سازمانهای مددکاری اجتماعی را پيش ميبرد ـ از طرف "آی ال او" برسميت شناخته ميشود و از نزديک با "آی تی يو سی" و "ای تی يو سی" همکاری ميکند. جايزه رز نقره ای از سال 2000 برای حمايت از آن اشخاص و سازمانهايی که مبارزاتشان خدمت بزرگی به عدالت و برابری در سراسر جهان کرده است، تعيين شد. ما به اين جايزه بعنوان تقويت بيشتر کارزار مشترک ما و آی تی يو سی برای همبستگی با کارگران ايران نگاه ميکنيم.
2. با خبر شديم که "خانه کارگر" اخيراً با بعضی از اعضاء وابسته به شما بطور فعالانه ای ارتباط ميگيرد. شما اين موضوع را چگونه ميبينيد؟
اخيراً خانه کارگر بطور مشخصی تلاش کرده است که خودش را بعنوان يک اتحاديه صنفی و مدافع حقوق کارگران و مستقل از حکومت معرفی کند. البته واقعيت اين است که نه تنها قانون کار اسلامی ايران چنين اتحاديه کارگری را برسميت نمی شناسد، بلکه در حال حاضر سازمانهايی که از حکومت مستقل هستند، در ايران تحمل نمی شوند. آنچه که رهبران خانه کارگر امروز ادعا ميکنند که هستند کاملاً برخلاف هر چيزی است که آنها پيش از اين خودشان را به آن عنوان معرفی ميکردند. به عبارت ديگر، با اينکه کاملاً تغيير کرده است، خانه کارگر يک جمعی که برای حقوق کارگران تلاش ميکند، نيست ولی جريانی است ايدئولوژيک، نه فقط وابسته به دولت است بلکه در واقع مستقيماً در سرکوب کارگران دست دارد. تنها چيزی که بنظر ميرسد جديد است اسامی و ادعاهايی است که ميشود. اگر آنها مايل هستند که ثابت کنند که مستقل هستند شايد بتوانند با اعلام عمومی برای آزادی همه رهبران زندانی اتحاديه های کارگری و آزادی عملی کامل حقوق اتحاديه کارگری در ايران شروع کنند!
3. "شورای اسلامی" هم فعالانه، با ارعاب کارگران اتوبوسرانی بوسيله دادن اسم آنها به مديريت، از پيوستن آنها به سنديکا جلوگيری ميکند. در همان حال، مديريت از بازگشت به کار کارگران اخراجی که دادگاه به نفع آنها حکم داده است، امتناع ميکند. آی تی اف اين تحولات را چگونه ارزيابی ميکند؟
ما که از اينکه از حقوق پايه ای کارگران هنوز ممانعت ميشود بسيار نگران هستيم. ما آگاه هستيم که آنها که بنظر ميرسد به سنديکای واحد تمايل دارند ممکن است از دريافت کمک هزينه مسکنی که واجد شرايط دريافتش هستند، بخاطر اين ليست سياه، محروم شوند. ما همچنين مطلع شديم که اگر فعالين اتحاديه برای جمع آوری حق عضويت با اعضاء تماس بگيرند امکان ضرب و شتم آنها توسط چماقداران شرکت وجود دارد. اين وقيحانه است که چنين وحشيگريهايی به يک امر معمولی تبديل ميشوند. در مورد کارگران اخراجي، اگر دادگاه به نفع بازگشت به کارشان حکم ميکند، آنوقت شرکت بايد اين رأی را بپذيرد. اين وضعيت غير منطقي، وقتی که دادگاه شروع کرد به صادر کردن احکامش در مورد پرونده کارگران اخراجي، از سال 2007 تا بحال ادامه داشته است. هر کسی حتی با اطلاعات کم درباره سيستم قضائی ايران از خودش ميپرسد که اين سيستم برای رسيدن به چه چيزی است. اتفاقاتی مانند اين، اصول اساسی نظم و قانون در ايران را به زير سئوال ميبرد.
4. سنديکای واحد تنها اتحاديه مستقل کارگران در ايران نيست و منصور اسانلو هم تنها فعال اتحاديه ای که تحت فشار و سرکوب قرار دارد، نيست. آی تی اف برای تقويت بيشتر فعاليتهايش بهمراه سازمان شما برای ارتقاء حقوق کارگران در ايران، چگونه برنامه ريزی کند؟
ما اعتقاد داريم که تا زمانی که مبارزه برای آزادی منصور اسانلو ضروری است و بالاترين اولويت برای ما، بايد همچنان به کارزار برای فعاليتهای همبستگی وسيعتر ادامه بدهيم تا اينکه جنبش کارگران مستقل به شکل جهانی مورد حمايت قرار بگيرد. اين بدين معنا است که در حاليکه از نزديک به همکاری با آی تی يو سی و عفو بين الملل ادامه ميدهيم ، همينطور به ترويج و تشويق ابتکارات مشترک با ديگر فدراسيونهای جهانی کارگری اقدام ميکنيم.
5. در پايان، آی ال او چه نقشی خواهد داشت؟
آی.تی.اف و آی.تی.يو.سی. در حال تهيه اطلاعات تکميلی برای پرونده 2508 ما (سنديکای واحد) هستند و اميدوارند که بزودی گزارشات بيشتری از طرف کميته آزادی تشکل وابسته به آی ال او ارائه شود. براساس بحثهای انجام شده در آی ال سی (کنفرانس جهانی کار) در ژوئن 2008، ما اعتقاد داريم يک احتمال قوی وجود دارد که آی ال او در نيمه اول سال 2009، يک هيئت مخصوص برای بررسی نقض حقوق کارگران به ايران بفرستد.
4 مهر 1387
4 مهر 1387