دیوان بلخ در لاهه

دیکتاتورهای خودی و غیر خودی

نشریات تبلیغاتی غرب امپریالیستی پر است از حکم دستگیری آقای البشیر. آقای البشیر یک فرد عادی نیست رئیس جمهور کشور مستقل سودان است. قرار دستگیری وی را دادگاه معروف کیفری جهانی که مرکزش در کشور هلند است صادر کرده است. این همان دادگاهی است که بخودش اجازه می دهد از قیافه هر کس که خوشش نیامد با بستن چند اتهام راست و دروغ قبل از دستگیری، حکم اعدامش را صادر کند. در ایران اسلامی وقتی می خواهند از کسی انتقام بگیرند بر اساس همان قانون قصاص عمل می کنند. در اروپای متمدن هر کس نوکری امپریالیستها را نکند قصاصش می کنند. ما ایرانیها به این نمایش دادگاه بلخ می گوئیم که فعلا مرکزش از بلخ به لاهه منتقل شده است. دادگاه کیفری جهانی مدعی است که برای جنایتکاران جنگی و رهبران جنایتکار جهانی حکم بازداشت صادر کرده و آنها را محاکمه می کند تا کسی در جهان خدائی نکرده به این فکر نباشد که می تواند بدون مجازات دارفانی را وداع گوید، می تواند حقوق بشر را نقض کند و یا شکنجه را برسمیت بشناسد. دادگاه کیفری جهانی خود را قیم عالم جا می زند و با تبلیغات گوشخراش از “حقوق بشر“، “دموکراسی“ دفاع کرده و خود را حامی آن جلوه می دهد. دادگاه کیفری جهانی مرکز مشتی بازیگران سیاسی مزور دو چهره است که با یک کوزه شیره راه افتاده و سر مردم را کلاه می گذارند.
کسی که این قرارهای بازداشت را صادر می کند آقای مورنو اوکامپو است. وی تا کنون برای دو تن از افراد بلند پایه سودان بجرم کشتار مردم دارفو قرار مجرمیت صادر کرده است. وی در تائید اقداماتش به نشریه زود دویچه تسایتونگ آلمان گفت: “چنانچه از جنایات جدید جنگی جلوگیری نشود و مسئولین مجازات نشوند این نشانه مسئولیت رهبران دولت از جنبه حقوق جزائی است“(زوددویچه تسایتونگ 12تا 13 ژوئن 2008). تبلیغات غربی بدون ارائه سندی از کشتار 300 هزار تن مردم دارفو صحبت می کند تو گوئی ارتش آمریکا به جای عراق به دارفو تجاوز کرده است. وی اضافه کرد که این بی تفاوتی می تواند برای رئیس جمهور آقای عمر البشیر عواقب داشته باشد. احمد موسی علی مدیر انجمن آلمانی کمک به دارفو از حکم دادگاه کیفری جهانی پشتیبانی نموده و اظهار داشت: “به نقض حقوق بشر باید برخورد کرد. حکم دستگیری، هشداری به همه دیکتاتورهای این دنیاست“ وی افزود “تعقیب البشیر برای انسانهای دارفو نشانه مهمی است که ببینند دنیا با آنها همدردی می کند“.(در همان مقاله). طبیعتا آقای احمد علی یا سبیلش را امپریالیست آلمان بخاطر بوی نفت در دارفو چرب کرده است و یا آنقدر مغزش کوچک است که از خودش نمی پرسد پس با این یال و کوپال دادگاه کیفری جهانی چرا دیکتاتورها هنوز بر سر کارند و خون مردم را می خورند. حقیقت این است که دیکتاتورها و مستبدین و شکنجه گران و آدمکشان از زاویه چشم امپریالیستها و نوکرانشان خوب و بد دارند. همه آن آدمکشان حرفه ای و جنایتکاران شقی که از منافع امپریالیستها و کنسرنها دفاع می کنند تا موقعیکه تاریخ مصرفشان باطل نشده است بزرگترین مدیران و متحدین با کیاست بوده که در زمره دوستان جنایتکاران واقعی که امپریالیستها باشند به حساب می آیند. به فهرست اسامی شاه، سوهارتو، کرزای، انور سادات، حسنی مبارک، ملک حسین، ملک حسن، توچمان، پینوشه، فوجیمور، اوریبِ، و..نگاه کنید تا چشم و گوشتان باز شود. همینکه تاریخ مصرف آنها به پایان رسید و یا با تغییر جهت از منافع رقبای امپریالیستهای غربی به حمایت برخاستند و یا حتی علیرغم دیکتاتوری واستبدادشان از استقلال ملی کشورشان حمایت کردند آنوقت است که موج اتهام به سوی آنها سرایز می شود و پرونده سالهای پیش آنها نیز از بایگانیهای امپریالیستها بیرون می ریزد تا با ایجاد افکار عمومی منافع آزمندانه خویش را جا بیندازند.
هر انسان آزاده ای آرزو دارد که دادگاهی عدالتخواه در جهان پیدا شود که تمام جنایتکاران ضد بشر را به محاکمه بکشد تا برای همه سرمشق باشد. تا همه ببینند و بفهمند که نمی شود با انسانها روش ضد انسانی داشت. نمی شود برای حفظ منافع طبقاتی استثمارگرانه بشریت را به خاک و خون کشید و سر سالم بدر برد. قلب میلیونها بشر روی زمین برای چنین عدالتی و برای اجرای بدون قید وشرط آن می تپد. هیچ انسان آزاده ای نمی تواندبا این افکار و اندیشه به مخالفت برخیزد. مشکل از جائی شروع می شود که دادگاه کیفری جهانی بخود اجازه می دهد نقش پلیس و دادستان و قاضی و مفسر را خود بازی کند. هر کس که در جهان موی دماغ آقایان بود بیکباره برایش پرونده سازی می کنند و دربوقهای تبلیغاتی می دمند که در پی تعقیب جنایتکار هستند. تا وی را دستگیر نکرده و به جزای اعمال زشت و یا از نظر دادگاه کیفری زشت نرسد از پای نمی نشینند.
هر قوه قضائیه ای نیاز به توانائی اجرائی دارد. نیاز دارد که قوه ای حکم صادره را به اجراء بگذارد در غیر این صورت صدور این احکام مثل چکهای بی محل است در کشوی میز قاضی باد می خورد. آن عامل اجرائی در اینجا ممالک امپریالیستی اروپا و در راسشان آلمان است. حتی امپریالیست آمریکا برای رای این دادگاه پشیزی ارزش قایل نیست و تصمیمات آن را برسمیت نمی شناسد. آمریکایها با بی شرمی گفته اند که این دادگاه حق ندارد هیچ آمریکائی را محاکمه کند و اگر روزی روزگاری پای یک جنایتکار آمریکائی بر کرسی اتهام این دادگاه رسید امپریالیست آمریکا حق دارد به کشور هلند حمله کند و تبعه آمریکائی را از زندانهای دیوان کیفری جهانی رهائی بخشد. پنتاگون طرحهای حمله به هلند را نیز آماده دارد.
در حقیقت دیوان کیفری جهانی ابزار اعمال قدرت و قلدری اروپائی هاست تا مخالفین خویش را با این تاکتیک جدید از بین ببرند. ماهیت این “عدالتخواهی“ و یا “عدالتجوئی“ چیز دیگری جز تقویت نزادپرستی و استعمار نیست. به سخنان ترش و شیرین اندیشمندان و مبلغان امپریالیستی نباید گوش داد و فریب اکاذیب آنها را خورد باید ماهیت این دیوان داوری تقلبی امپریالیستی را شناخت. با حکم این دیوان میلوسوویچ رهبر مردم یوگسلاوی را دستگیر کردند و وقتی قادر نشدند با اسناد تقلبی و مسخره وی را محکوم کنند وی را در زندان کشتند و نامش را مرگ ناشی از بیماری جلوه دادند. در حالیکه جنایتکاران جنگی که فاجعه یوگسلاوی را بوجود آوردند و مناطق غیر نظامی را در بلگراد بمباران کردند و دسته دسته نازیها را به یوگسلاوی برای تجزیه آن کشور با پول و تسلیحات و جنگ روانی و اشاعه اکاذیب ارسال کردند در وزارت خارجه آلمان و در ستاد ناتو نشسته بودند و برای جنایت علیه بشریت نقشه می کشیدند. هم اکنون یکی از قاچاقچیان مافیائی که مورد تعقیب بین المللی است به عنوان رهبر مردم کوزوو زیر چتر حمایت ناتو و آلمان و آمریکا قرار دارد و جنایاتش علیه بشریت بیاری همین دادگاه کیفری جهانی کتمان می شود. زیرا امپریالیستهای اروپائی به چنین سگهای زنجیری برای پیاده کردن آخرین پرده نمایش تجزیه یوگسلاوی نیاز دارند.
جرج بوش پدر و پسر جنایتکار جنگی اند. زیرا هم در یوگوسلاوی و هم در عراق از گلوله های رادیو آکتیو برای درهم شکستن مقاومت مردم استفاده کردند. مناطق عظیمی در یوگسلاوی و عراق به مواد رادیو آکتیو آلوده شده است. و جان میلیونها انسان در خطر است. امپریالیستها به دولت صدام حسین گاز و سلاحهای کشتار جمعی شیمیائی دادند تا علیه ایران و اکراد عراق بکار برد ولی کاسه کوزه ها را بر سر صدام حسین شکاندند. آنها شهر فلوجه را با ساکنینش با بمب فسفات سوزاندند و بر سر مردم عراق و افغانستان بمبهای خوشه ای می ریزند. صهیونیستها میلونها بمب خوشه ای در زمان تجاوز به جنوب لبنان به آن کشور پرتاب کرده اند و هزاران نفر را به قتل رسانده اند ولی آقای ایهود اولمرت نخست وزیر دزد اسرائیل مانند اسلاف خود با گردن افراشته به این جنایات خود علیه “تروریسم“ افتخار کرده ایران را با بمب اتمی تهدید می کند.
امپریالیستها دادگاه ابوغریب در عراق براه انداختند، دادگاه گوانتانامو برپا ساختند، از نظر قانونی شکنجه کردن را که عملی زشت و ضد انسانی است رسمی و قانونی کردند، آدمربائی و گروگانگیری را تا سطوح دولتی ارتقاء دادند و به دول تروریست بدل شدند. آمریکائیها با یاری آلمانها و انگلیسها و سایر دول اروپائی شبکه ای جاسوسی برای آدمربائی در جهان ایجاد کردند و می کنند. در فلسطین به بهانه اینکه چرا مردم به سازمان حماس در یک انتخابات دموکراتیک رای داده اند و نوکر آنها محمود عباس انتخاب نشده است مردم را به گرسنگی و تشنگی محکوم کرده اند و آنها را روزانه می کشند. از حقوق بشر آنها دادگاه کیفری جهانی سخن نمی راند، از این سخن نمی راند که 5/1 میلیون انسان در اسارت بسر می برند و جز از حق مردن از سایر حقوق محرومند.
این دادگاه کیفری جهانی رگ غیرتش به جوش نمی آید که حکم دستگیری این جنایتکاران را صادر کند. رئیس جمهور کلمبیا با ایجاد جوخه های مرگ هزاران نفر را در کلمبیا نابوده کرده است و علیرغم بدنامی حکمی علیه وی صادر نمی شود. ژنرال پینوشه جنایتکار را همه می شناسند. وقتی علیه وی اعلام جرم شد دولت انگلستان با حقه بازی وی را از زیر تیغ داوری عمومی رهائی بخشید و به کشور شیلی فراریش داد تا با خیال راحت ادامه زندگی خویش را بگذراند. در آن زمان دادگاه کیفری جهانی صدایش در نیامد. حالا که دادگاه کیفری جهانی دست به اعتراض زده بوی نفت دارفو را چشیده است که بیشتر زیر نفوذ چینی هاست. مبارزه امپریالیستهای غربی با آقای البشیر و یا موگابه و یا نظایر آنها دلسوزی برای حقوق بشر نیست دلسوزی برای منافع از دست رفته است. این دادگاه مسخره کوشید در شورای امنیت سازمان ملل بر ضد حکومت مستقل سودان به دسیسه دست بزند. دول چین ، روسیه، ویتنام، اتحادیه آفریقا، اتحادیه عرب و ممالک اسلامی و بسیاری ممالک دیگر جهان با این تزویر و دسیسه به مقابله برخاستند و نقشه شوم این “عدالتخواهان“ تقلبی را که دزدان با چراغ هستند خنثی کردند.
حزب ما هوادار حقوق انسانهاست و برای آن مبارزه می کند. حزب ما هوادار استقلال کشورهاست و از آن دفاع می کند. حزب ما موافق محاکمه جنایتکاران است باین جهت پیشنهاد می کند روسای جمهور و نخست وزیران آمریکا، انگلستان، آلمان، فرانسه، روسیه، ایتالیا، استرالیا و اسرائیل که در کشتار مردم جهان نقش فعال داشته اند در یک دادگاه جهانی محاکمه شوند تا معلوم شود کدام شخصیتها در بمباران مردم یوگسلاوی دست داشته اند، در کشتار مردم عراق و افغانستان دست دارند و... دادگاهی که این عمل را نکند مشروعیت محاکمه دیکتاتورها و مستبدین دست دوم را ندارد. این دادگاه تنها اهرم فشار امپریالیستهاست تا استقلال ممالک را بزیر پرسش ببرند و بخواهند مکانیسمی در جهان اختراع کنند که با اتکاء به آن در امور داخلی ممالک دخالت بی شرمانه کرده و حرمت حقوق بشر را از بین ببرند. این دادگاه کار تزویر و دروغگوئی را به یک فضلیت بدل کرده است. این است که باید نقش کثیف این دیوان داوری تقلبی امپریالیستی را افشاء کرد و در مقابل تبلیغات دروغین آن از استقلال ممالک و حق حاکمیت ملی آنها حمایت نمود. دفاع از این حقوق هرگز به معنی حمایت از ماهیت رژیمهای حاکم در این ممالک نیست. همانگونه که ما از حقوق بشر صرفنظر از اینکه زن باشد یا مرد، مذهبی باشد یا غیر مذهبی، مجرم باشد یا بی گناه... دفاع می کنیم از حق ملتها و دولتها نیز در اجرای حاکمیت ملی خویش، در دفاع از استقلال و تمامیت ارضی شان حمایت خواهیم کرد. این امپریالیستها هستند که نخست استقلال و سپس حاکمیت ملی را از بین برده تا براحتی بتوانند حقوق انسانها را با وحشیانه ترین وضعی شبیه آنچه در عراق و افغانستان و فلسطین می گذرد زیر پا بگذارند.

بر گرفته ازتوفان شماره 102 شهریور ماه 1387 ارگان مرکزی حزب کارایران
www.toufan.org
toufan@toufan.org