چندی پیش معاون اقتصادی معاونت برنامه ریزی و نظارت راهبردی رئیس جمهوری گفت: «طبق شاخص اقتصادی اعلام شده حدود 20 درصد جمعیت زیرخط فقر هستند. این شاخص برای جامعه اسلامی که اخوت حرف اول را می زند خوب نیست. این در صورتی است که دولت هر سال چهار تا پنج هزار میلیارد دلار کالاهای اساسی را توزیع می کند اما باز نیز گروهی بهره مند نیستند.»علی عسگری در میزگرد اقتصاد تشکل های دانشجویی در محل نهاد نمایندگی مقام رهبری در دانشگاه ها افزود: «همچنین بیش از 60 درصد درآمد در اقتصاد دست 20 تا 30 درصد جمعیت است و بقیه درآمد دست افراد دیگر است و این همان توزیع نابرابر فرصت هاست.»براساس اعلام معاون اقتصادی معاونت برنامه ریزی و نظارت راهبردی رئیس جمهوری، 14 تا 15 میلیون نفر زیر خط فقر هستند و این اظهارنظر تاییدکننده دیدگاه کسانی است که معتقدند 15 میلیون فقیر داریم و آمار 9 میلیون نفری تعداد فقرا که برخی نهادهای دولتی اعلام کرده اند خوشبینانه است و آمار واقعی فقرا بیش از این رقم است. در عین حال برخی کارشناسان معتقدند که تعداد 14 تا 15 میلیون نفر فقیر اعلام شده توسط علی عسگری معاون اقتصادی معاونت برنامه ریزی و نظارت راهبردی رئیس جمهوری شامل افرادی است که زیر خط فقر خشن هستند و تعداد فقرا حدود 50 درصد جامعه است و 70 درصد جامعه با 40 درصد امکانات و درآمد کشور زندگی می کنند و این شکاف شدید طبقاتی و توزیع درآمد نامناسب باعث شده که افراد فقیر افزایش یابند و طبقه متوسط کوچک شود و گروهی کوچک با درآمد بالا و امکانات زیاد و اکثریت با درآمد کم و فقر زندگی کنند.بنا به نظر برخی کارشناسان، تعداد فقرا بین 9 تا 15 میلیون اعلام شده است. عده ای از صاحبنظران تعداد افراد زیر خط فقر خشن یا گرسنگی را دو میلیون نفر و افراد زیر خط فقر را 15 میلیون نفر اعلام کرده اند. طبق برنامه های دولت، مرجع رسمی اعلام خط فقر کشور وزارت رفاه است اما به عقیده کارشناسان با وجود تلاش های صورت گرفته به علت مشکلات ساختاری و نبود آمار و سیستم شناسایی افراد فقیر، وزارت رفاه در سال گذشته و در سال جاری رقم خط فقر را مشخص نکرده است.باوجود آمارهای متفاوتی که از سوی کارشناسان در مورد خط فقر اعلام شده و برخی کارشناسان خط فقر مطلق را در تهران 395 هزار تومان و در مناطق شهری 160 هزار تومان اعلام کرده اند، وزیر رفاه اعلام کرده خط فقر شدید 28 هزار تومان در ماه یا یک دلار در روز است و اعلام خط فقر و فقر نسبی دردی را دوا نمی کند و ما باید خط فقر خشن را تعریف کنیم. در عین حال تعیین حداقل دستمزد کارگران با توجه به تورم موجود هرگز نتوانسته با تورم همپوشانی داشته باشد و همواره میزان تورم بیشتر از افزایش دستمزد ها بوده است.