جهانی شدن سرمایه امپریالیسم“جهانی شدن سرمایه امپریالیسم” منتشر شده از سوی حزب کمونیست سوئد (م-ل)

۱۳۸۸ اردیبهشت ۱۴, دوشنبه

14ارديبهشت:نامه اتحاديه آزاد کارگران ايران به سازمانها و اتحاديه های کارگری جهان

بيش از 170 تن از کارگران را در تهران دستگير کرده اند, از دستگيرشدگان حمايت کنيد
نامه اتحاديه آزاد کارگران ايران به سازمانها و اتحاديه های کارگری جهان به :
کنفدراسيون بين المللی اتحاديه های کارگری (آي، تي، يو، سی)
فدراسيون بين المللی کارگران حمل و نقل (آي، تي، اف)
سازمان آموزش جهانی (ای،آی)
اتحاديه بين المللی کارگران صنايع مواد غذائي، کشاورزی و خدمات (آی، يو، اف)
هم سرنوشتيان!
مراسم روز جهانی کارگر 2009 در ايران طبق معمول هر سال مورد يورش وحشيانه پليس قرار گرفت و صدها نفر مورد ضرب و شتم، بی حرمتي، توهين و بازداشت واقع شدند. در تهران بيش از 170 نفر و در سنندج نيز 6 نفر بازداشت شدند. در تهران پليس در نهايت وحشيگری با استفاده از باتوم، گاز اشک آور و گاز سوزان فلفل به شرکت کنندگان در مراسم روز جهانی کارگر در پارک لاله تهران هجوم برده و جمعيت زيادی را مسموم نمود و در حاليکه افراد مسموم دچار سوزش چشم و حلق و بينی شده بودند و نمی توانستند از خود دفاع کنند، با چماق و باتوم، به شدت ضرب و شتم شده و بسياری دچار آسيبهای جدی مانند شکستگی سر و صورت و دست شده اند. همه اين انسانهای کارگر، شريف و آزاديخواه جرمشان تنها برگزاری مراسم روز جهانی کارگر بوده، که جزء پايه ای ترين حقوق انسانی شان است و اين روز در بسياری از کشورهای متمدن جهان نيز به عنوان حق مسلم کارگران شناخته شده است، و فقط به اين جرم مورد ضد انسانی ترين برخوردها قرار گرفته اند.
هم طبقه ايها!
اما ما کارگران ايران در مبارزات و کشمکشهای مداوم برای احقاق حقوق خود همواره از حمايتهای بی دريغ شما در خارج از مرزهای جغرافيائی ايران برخوردار بوده و از اين نظر احساس دلگرمی و داشتن تکيه گاهی محکم کرده ايم و بدون شک، جسارت کارگرانی که تحت فشارها و در محاصره تنگ پليس همچنان بر خواست خود برای برگزاری مراسم روز جهانی کارگر پافشاری نمودند، با اتکاء به نيروی بين المللی طبقه کارگر بوده است. بنابراين به همان درجه که کارگران در ايران، امسال وسيعتر و با جسارت تر به ميدان آمده اند، ضروری است که شما نيز مجدانه تر، محکم تر و وسيعتر از کارگران ايران حمايت کنيد و تمام تلاش خود را به کار گيريد، تا دولت جمهوری اسلامی همکاران در بندمان را هر چه سريعتر آزاد کند.
هم اکنون 70 نفر به اسامی 1- جعفر عظيم زاده، 2- شاپور احسانی راد، 3- بهرام (عيسی) عابديني، 4- سعيد يوزی، 5- بهروز خباز 6- يونس ارژنگ 7- مريم محسنی 8- محمد اشرفی 9- لاله محمدی10- شريف محمدی11- افسانه عظيم زاده 12- فاطمه اقدامی 13- فاطمه شاه نظری14- محمد لطفی15- مسعود لقمان16- غلامرضا خانی 17- منصور حيات غيبی 18- بهناز فرمانبر 19- پروانه قاسميان 20- ميثم جعفر نژاد 21- امير يعقوب علی 22- کاوه مظفری 23- جلوه جواهری 24- عليرضا ثقفی 25- محسن ثقفی 26- اسداله پور فرهاد 27- علی رضا فيروزی 28- پوريا پيش تازه 29- طاها ولی زاده 30- هما اژدرنيا 31- حميد خادمی 32- عين اله بصيری 33- اميد شفيعی 34- نويد يزدی 35- غلامرضا رجبی 36- سجاد سبزعلی پور 37- آيسان زرفام 38- خوشبخت 39- احمد داوودی 40- محمدی سليمی 41- محمد احسانی 42- صالح کيا آبادی 43- حميد يعقوب علی 43- سيروس فتحی 44- شريفه فتحی 45- مريم ميربهاری 46- مريم يمينی ‌فر 47- محمود حسينی 48- نسرين عليزاده و... در بدترين شرايط و به گفته افرادی که روز 12 ارديبهشت آزاد شده اند حتی بدون غذا به جرم دفاع از حق انسانی خود در بازداشت بسر می برند در حاليکه از جانب دادگاه انقلاب اسلامی در ازای آزادی هر يک از آنان وثيقه های سنگين نيز تعيين شده است. مسئولين قضائی تعيين چنين وثیقه های سنگينی را سالهاست که عامدانه به سياستی برای تبرئه و مصون نگه داشتن خود از فشار اعتراضات نسبت به اعمال فشارها و در عين حال در زندان نگه داشتن فعالين تبديل کرده اند. بايد اين سياست را به عقب راند.
با احترامات فراوان اتحاديه آزاد کارگران ايران