بیانیۀ زیر ازطرف کانون وحدت دانشجویان دانشگاه آزاد تبریز درهمبستگی و دفاع ازکارگران دستگیر شده در پارک لاله است که به دفتر حزب ما ارسال شده و ما مبادرت به چاپ آن در توفان الکترونیکی می نمائیم
هئیت تحریریه
بیانیهﻯ کانون وحدت دانشجویان دانشگاه آزاد تبریز
۱۷ روز از دستگیری گستردهﻯ روز کارگر می گذرد و تا کنون اطلاعی از وضعیت اکثر بازداشت شدگان در دست نیست. اول ماه مه امسال بار دیگر شاهد یورش نیروهای امنیتی به تجمع مسالمت آمیز مردم بودیم. این بار پارک لالهﻯ تهران محل تجمع افرادی بود که در پی فراخوان تشکلﻫﺎﻯ کارگری ــ اجتماعی از جمله سندیکای کارگران شرکت واحد، سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه و ... در محل حضور پیدا کرده بودند. حاضران در این تجمع را دانشجویان و فعالین مستقل کارگری و جنبش زنان، و دیگر فعالین سیاسی و اجتماعی تشکیل می دادند که نخواستند تنها جلوهﻯ بیرونی روز جهانی کارگر از دریچهﻯ تریبونﻫﺎﻯ دولتی و در نصب بنرهای سفارشی دستگاهﻫﺎﻯ حکومتی در "تکریم" کارگران خلاصه شود. با این که تشکیل چنین تجمعاتی از نظر به اصطلاح "قانونی" هیچ اشکالی ندارد، اما با یورش به افراد حاضر در پارک لاله، آنان را به فجیع ترین صورت مضروب و دستگیر کردهﺍند. دامنهﻯ این دستگیریﻫﺎ تنها محدود به افراد حاضر در تجمع نبود بلکه افرادی از خانه و محل کار خود نیز دستگیر شدهﺍند. گزارشﻫﺎ حاکی از آن است که بیش از ۱۰۰ نفر در این مراسم بازداشت شدهﺍند. این افراد پس از انتقال به بازداشتگاه اوین ارتباطی با خانوادهﻫﺎﻯ خود نداشتهﺍند.این همه در حالی رخ می دهد که کشور در تب گنگ انتخابات ریاست جمهوری به سر می برد. فضای سیاسی کاریﻫﺎﻯ جلف و رنگ و رو رفته و بازیﻫﺎﻯ دست مالی شدهﻯ تکراری!! صدور کلمات قصار از امنیتیﻫﺎﻯ دیروز و دموکراتﻫﺎﻯ امروز و تنها "حرف" از احترام به آزادیﻫﺎﻯ فردی ــ سیاسی، آزادی بیان، مطبوعات، احترام به حقوق کارگران، زنان، معلمان و زحمتکشان. اصلاح طلبانِ انحصار طلب حتی حاضر نشدند خبری از این حملهﻯ وحشیانه را در سایتﻫﺎﻯ زنجیرهﺍیشان پوشش دهند. گوش فلک از ندای دموکراسی خواهی کر شده اما گویا دایرهﻯ این دموکراسی خواهی تنها همان قدر است که بازگشت دوباره بر سر سفرهﻯ قدرت را تضمین کند. البته طبیعی است که از این قدرت طلبانِ ابنﺍلوقت نباید هیچ گاه انتظاری داشت چه از شیخ پر حرفش و چه از پوپولیست هنرمندش. کانون وحدت دانشجویان دانشگاه آزاد تبریز بنا به وظیفهﻯ انسانی اجتماعی خود با دفاع از حق برگزاری تجمعات و محکوم کردن بازداشتﻫﺎﻯ این چنینی خواستار آزادی بی قید و شرط و هر چه سریع تر دستگیرشدگان و پاسخ گوئی مسئولان این عمل وحشیانه است. در جامعهﺍﻯ که تضاد طبقاتی در آن بیداد می کند و حتی نام بردن از نام "کارگر" (در وسیع ترین معنای آن) چنین سرکوب می شود، تقلیل سیاست به افاضات روشنفکرانهﻯ نیروهای امنیتی دیروز و اصلاح طلبان امروز حقیقتاً خائنانه ترین رفتاری است که می شود پیشه کرد. و در آخر ما سکوت را نشانهﻯ همدستی با سرکوبگران می دانیم و همهﻯ فعالین نهادهای اجتماعی را به اعتراض علیهﻯ این سرکوب فرا می خوانیم.
کانون وحدت دانشجویان دانشگاه آزاد تبریز۸۸/۰۲/۲۸
هئیت تحریریه
بیانیهﻯ کانون وحدت دانشجویان دانشگاه آزاد تبریز
۱۷ روز از دستگیری گستردهﻯ روز کارگر می گذرد و تا کنون اطلاعی از وضعیت اکثر بازداشت شدگان در دست نیست. اول ماه مه امسال بار دیگر شاهد یورش نیروهای امنیتی به تجمع مسالمت آمیز مردم بودیم. این بار پارک لالهﻯ تهران محل تجمع افرادی بود که در پی فراخوان تشکلﻫﺎﻯ کارگری ــ اجتماعی از جمله سندیکای کارگران شرکت واحد، سندیکای کارگران نیشکر هفت تپه و ... در محل حضور پیدا کرده بودند. حاضران در این تجمع را دانشجویان و فعالین مستقل کارگری و جنبش زنان، و دیگر فعالین سیاسی و اجتماعی تشکیل می دادند که نخواستند تنها جلوهﻯ بیرونی روز جهانی کارگر از دریچهﻯ تریبونﻫﺎﻯ دولتی و در نصب بنرهای سفارشی دستگاهﻫﺎﻯ حکومتی در "تکریم" کارگران خلاصه شود. با این که تشکیل چنین تجمعاتی از نظر به اصطلاح "قانونی" هیچ اشکالی ندارد، اما با یورش به افراد حاضر در پارک لاله، آنان را به فجیع ترین صورت مضروب و دستگیر کردهﺍند. دامنهﻯ این دستگیریﻫﺎ تنها محدود به افراد حاضر در تجمع نبود بلکه افرادی از خانه و محل کار خود نیز دستگیر شدهﺍند. گزارشﻫﺎ حاکی از آن است که بیش از ۱۰۰ نفر در این مراسم بازداشت شدهﺍند. این افراد پس از انتقال به بازداشتگاه اوین ارتباطی با خانوادهﻫﺎﻯ خود نداشتهﺍند.این همه در حالی رخ می دهد که کشور در تب گنگ انتخابات ریاست جمهوری به سر می برد. فضای سیاسی کاریﻫﺎﻯ جلف و رنگ و رو رفته و بازیﻫﺎﻯ دست مالی شدهﻯ تکراری!! صدور کلمات قصار از امنیتیﻫﺎﻯ دیروز و دموکراتﻫﺎﻯ امروز و تنها "حرف" از احترام به آزادیﻫﺎﻯ فردی ــ سیاسی، آزادی بیان، مطبوعات، احترام به حقوق کارگران، زنان، معلمان و زحمتکشان. اصلاح طلبانِ انحصار طلب حتی حاضر نشدند خبری از این حملهﻯ وحشیانه را در سایتﻫﺎﻯ زنجیرهﺍیشان پوشش دهند. گوش فلک از ندای دموکراسی خواهی کر شده اما گویا دایرهﻯ این دموکراسی خواهی تنها همان قدر است که بازگشت دوباره بر سر سفرهﻯ قدرت را تضمین کند. البته طبیعی است که از این قدرت طلبانِ ابنﺍلوقت نباید هیچ گاه انتظاری داشت چه از شیخ پر حرفش و چه از پوپولیست هنرمندش. کانون وحدت دانشجویان دانشگاه آزاد تبریز بنا به وظیفهﻯ انسانی اجتماعی خود با دفاع از حق برگزاری تجمعات و محکوم کردن بازداشتﻫﺎﻯ این چنینی خواستار آزادی بی قید و شرط و هر چه سریع تر دستگیرشدگان و پاسخ گوئی مسئولان این عمل وحشیانه است. در جامعهﺍﻯ که تضاد طبقاتی در آن بیداد می کند و حتی نام بردن از نام "کارگر" (در وسیع ترین معنای آن) چنین سرکوب می شود، تقلیل سیاست به افاضات روشنفکرانهﻯ نیروهای امنیتی دیروز و اصلاح طلبان امروز حقیقتاً خائنانه ترین رفتاری است که می شود پیشه کرد. و در آخر ما سکوت را نشانهﻯ همدستی با سرکوبگران می دانیم و همهﻯ فعالین نهادهای اجتماعی را به اعتراض علیهﻯ این سرکوب فرا می خوانیم.
کانون وحدت دانشجویان دانشگاه آزاد تبریز۸۸/۰۲/۲۸