درحاشیۀ آزادی

معدن چیان شیلی

کارگران شیلی زمانی آزاد می شوند که نظام سرمایهﺪاری برافتد

33کارگر معدن سان خوزه پس از 69 روز اضطراب ونگرانی از ژرفای 624 متری زمین به بیرون کشیده شدند و جان سالم بدر بردند. معدن سان خوزه که معدنی برای استخراج طلا و مس است اکنون به یک نام بینﺍلمللی که مظهر همبستگی و افشای وضعیت بس خطرناک کارگران و سیاستﻫﺎﯼ ضد کارگری سرمایهﺪاریست، تبدیل شده است. دولت بورژوا لیبرال شیلی ابتدا هیچ تمایلی نداشت تا خبر فروپاشی معدن سان خوزه و زندانی شدن کارگران در اعماق زمین از محدودۀ محلی فراتر رفته و احتمالاً موجب اعتراضات سراسری در شیلی و دیگر نقاط جهان گردد. اما به یمن مبارزات کارگران و خانوادهﻫﺎﯼ آنها و شبکۀ جهانی اینترنت و مبارزات اتحادیهﻫﺎﯼ کارگری و احزاب سیاسی شیلی، بردولت تحمیل گشت و وی را مجبور ساخت تا برای نجات جان کارگران وارد عمل گردد. این نیروی کارگران و اتحاد و همبستگی داخلی و بینﺍلمللی بود که سرانجام 33 کارگر زحمتکش ازمرگ نجات یافتند .
طبق آماررسمی در شیلی حداقل 34 کارگر معدن در سال در اثر امکانات بد محیط کاری و بی توجهی کارفرمایان جان می بازند و کسی از آنها خبر ندارد. در اثر اجرای سیاستﻫﺎﯼ نئولیبرالی بخش اعظم معادن به ویژه در قسمت شمالی شیلی خصوصی هستند و با به خطر انداختن جان کارگران و استثمار وحشیانۀ آنها ثروتﻫﺎﯼ افسانهﺍﯼ به جیب می زنند. جالب توجه است که 33 کارگرآزاد شده در مصاحبهﻫﺎﯼ مطبوعاتی علل فروپاشی معدن و نابسامانی محیط کاررا به گردن صاحبان معدن و سرمایهﺪاران انداختند و در مورد وضعیت مشقت بار خود دست به افشاگری زدند. اتحادیهﻫﺎﯼ کارگری و احزاب سیاسی از جمله حزب کمونیست مارکسیست لنینیست (آکسیون پرولتری) به دغلکاری و سوء استفادۀ تبلیغاتی سباستین پینیرا، رئیس جمهوری بورژوا محافظه کار شیلی از نجات کارگران معدن انتقاد کرده و وی و دولتش را که حامی سرمایهﺪاران هستند، مسئول این حادثه که می توانست موجب مرگ کارگران گردد، دانستند.
قابل ذکر است که انعکاس جهانی این حادثه و سپس نجات این کارگران سبب گردید بسیاری از ازدولتﻫﺎ و رئیس جمهوریﻫﺎﯼ جهان سعی نمایند با ارسال پیام شادباش، همبستگی خود را ابراز داشته و دولت سرمایهﺪاری شیلی را قهرمان نجات کارگران این حادثه معرفی نمایند. باراک اوباما از جمله نخستین کسانی بود که پیامی به دولت شیلی ارسال نمود و گفت: "آمریکائیان در دعاهای خود به فکر معدنچیان و خانوادهﻫﺎﯼ آنان بودند" . این اشک شادی در شرایطی ریخته می شود که آقای اوباما هنوز کودتای سیاه و جنایتکارانۀ 1973 و سرنگونی حکومت دموکراتیک و مستقل آلنده توسط امپریالیست آمریکا که مردم شیلی را هزاران کیلومتر در اعماق زمین فرو برد محکوم نکرده است و از پینوشۀ جنایتکار تا آخرین روزهای حیاتش دفاع نمود. کارگران و مردم شیلی فریب این گرگان در لباس میش را نخواهند خورد و برای پیشگیری از این گونه حوادث ناگوار با اتحاد و یگانگی نظام سرمایهﺪاری را در تونلﻫﺎﯼ تنگ و تاریک دفن و خود برسرنوشتشان حاکم خواهند گشت. کارگران شیلی زمانی آزاد می شوند که نظام سرمایهﺪاری در شیلی برافتد.