بمباران ناتوعامل اصلی فروپاشی رژیم معمرقذافی

اینهمه هیاهوبرای چیست؟

سرانجام بعد از چندین ماه بمباران وحشیانۀ ناتو به کارگردانی امپریالیست آمریکا، رژیم معمر قذافی که همین تا  شش ماه پیش رژیم سربراه و متمدنی برای همکاریﻫﺎﯼ اقتصادی و سیاسی با ممالک امپریالیستی بود، فرو پاشید و دروازهﻫﺎﯼ بابﺍلعزیزیه به تصرف شورشیان مخالف قذافی در آمد. بمباران هوائی ناتو در خلال این  پنج ماه اخیر علاوه بر ویرانی زیر ساخت کشور، نابودی هفتاد درصد شبکۀ آب رسانی، ویرانی شبکۀ برق و تأسیسات، مدارس و کارخانجات و.... هزاران کشته و مجروح نیز بر جای گذاشته و این امر در رسانهﻫﺎﯼ بی وجدان امپریالیستی هیچ بازتابی نداشته است. تخریب زیرساخت اقتصادی لیبی که با پول نفت این ملت در چند دهۀ اخیر بنا شده، هدفی آگاهانه برای بازسازی مجدد لیبی و غارت ثروت این کشور توسط انحصارات امپریالیستی و وابسته کردن کامل این کشور به امپریالیسم جهانی است. اعتراضات برحق مردم لیبی علیۀ رژیم دیکتاتوری قذافی که با الهام از بهار عربی، انقلاب  تونس و مصر آغاز شد به خاطرفقدان رهبری انقلابی و شرایط خاص لیبی در تکاملش به آلت دست امپریالیستﻫﺎ تبدیل گردید و عملاً سرنوشتش با منافع  نیروهای استعماری و غارتگران بینﺍلمللی گره خورده است.

سرنگونی رژیم لیبی ادامۀ همان سیاست نظم نوین امپریالیست آمریکا در منطقه و ادامۀ اشغال افغانستان و عراق در شکل دیگری است. بدین رو این همه هلهله "آزادی و دمکراسی" و تبلیغات بیشرمانۀ رسانهﻫﺎﯼ امپریالیستی فقط برای فریب افکارعمومی است و برانداختن رژیم قذافی توسط امپریالیستﻫﺎ ربطی به آزادی مردم ندارد.همان طور که سرنگونی رژیمﻫﺎﯼ طالبان و صدام حسین برای مردم آزادی و امنیت و عدالت اجتماعی به ارمغان نیاورد و نمی توانست به ارمغان آورد سرنگونی قذافی نیز توسط دزدان و ددان بینﺍلمللی جز ویرانی و مصیبت بیشتر به ارمغان نخواهد آورد.پیکار برای آزادی و دمکراسی بدون مبارزه علیۀ غارتگران بینﺍلمللی سراب است.

تجربۀ مبارزۀ مردم در لیبی نشان می دهد که فقدان یک رهبری منسجم و نیروی اپوزیسیونی که بتواند بر روی پای خود بند باشد تا بتواند در مانورهای سیاسی شرکت فعال داشته باشد چگونه می تواند وضعیتی ایجاد کند که به بن بست سیاسی بیشتر شبیه است و به جای تأثیر گذاری مستقلانه و آگاهانه بر روند تحولات، وضعیتی ایجاد می شود که جنبش به دنبال تحولات کشیده شده از چاله به چاه می افتد . جنبشی که مصالح عالیۀ میهن خویش را درک نکند و به آلت دست مقاصد امپریالیستﻫﺎ تغییر ماهیت دهد طبیعتاً در وضعیتی نخواهد بود که در صورت تغییر نظام لیبی بتواند در سراسر کشور اعتماد عمومی را به خود جلب کند و مورد احترام عمومی باشد. این جنبش خود به ایجاد یک جنگ داخلی دراز مدت دامن می زند. دست التماس به سمت نیروهای جنایتکار و متجاوز ناتو دراز کردن و از آنها طلب یاری نمودن تیر خلاص به جنبش مردم لیبی است.

کمونیستﻫﺎ نمی توانند کورکورانه از هر جنبشی تنها به علت شرکت وسیع تودهﻫﺎ در آن حمایت کنند. این جنبشﻫﺎ باید در مسیر پیشرفت خود در خدمت منافع راهبردی انقلاب جهانی یعنی در خدمت استقرار نیروهائی باشند که دموکراسی را با مبارزۀ ضد امپریالیستی و ضد صهیونیستی پیوند می زنند و بشریت را در عرصۀ مبارزۀ اجتماعی گامی به جلو سوق می دهند. این جنبشﻫﺎ باید در خدمت مبارزۀ جهانی ضد امپریالیستی و برای شکستن جبهۀ سیاه ضد انقلاب جهانی بوده و سنگر آنها را تضعیف نماید. وگرنه در ایران، نیروهای اپوزیسیون مترقی باید از حرکت سلطنت طلبﻫﺎ و سازمانﻫﺎ و محافل رنگارنگ سیاسی که خواهان براندازی رژیم جمهوری اسلامی هستند تا امپریالیستﻫﺎ و صهوینیستﻫﺎ کشور ما را غارت کنند به حمایت برخیزند و یا این که از اوباما و سارکوزی و... دعوت کنند که به ایران حمله کرده و کشور ما را از دست آخوندها نجات داده و حقوق بشر را در ایران متحقق سازند.

نیروهای مترقی باید با تجاوز ممالک امپریالیستی به لیبی و دخالت در امور داخلی لیبی به بهانۀ حمایت از مردم غیر نظامی مخالفت کنند. ماهیت و اهداف تجاوز امپریالیستی به لیبی همان چیزی است که در افغانستان و عراق رخ داده و همچنان ادامه دارد. بدا به حال جریانات سیاسی که به بهانۀ دفاع از مردم لیبی به هورا کش ممالک امپریالیستی تبدیل شدند و شرم ندارند که از این توطئۀ ضد بشری و استعماری جویده جویده حمایت نمایند.

فروپاشی رژیم معمر قذافی سرنوشت همۀ رژیمﻫﺎﯼ دیکتاتوریست که به مردم خود پشت کرده، با اعمال سرکوب خشن و نقض آزادیﻫﺎﯼ دمکراتیک و تبدیل کشور به ملک شخصی خود...زمینۀ دخالت و توطئۀ امپریالیستﻫﺎ در کشور را فراهم می آورند. فقط با اتکاء به مردم به وِیژه کارگران و زحمتکشان و پیوند مبارزه برای دمکراسی و آزادیﻫﺎﯼ دمکراتیک و عدالت اجتماعی با پیکار علیۀ امپریالیسم و صهیونیسم است که می توان سره ازناسره را از هم تمیز داد، از حمایت نیروهای مترقی جهان  برخوردار گردید و سرانجام به پیروزی رسید. راه دیگری جز این راه متصورنیست.

 دست امپریالیستهااز لیبی کوتاه باد!

حزب کارایران(توفان)

24 اوت 2011