از حقوق ملل در مقابل
امپریالیسم دفاع کنیم
جامعه ملل یک سازمان جهانی بود که در دست امپریالیستها و استعمارگران می
چرخید. آنها در این سازمان که در واقع مجمع تقسیم جهان بود مستعمرات و مناطق نفوذ
خویش را در آسیا، آفریقا و آمریکای لاتین تقسیم می کردند و با خط کش، کشور لیبی
متعلق به ایتالیا از تونس و الجزایر سهام فرانسه و مصر سهم انگلستان و... جدا می
ساختند. وقتی تقسیم مناطق نفوذ از راه دیپلماتیک به سرانجام نرسید جنگ جهانی را راه
انداختند. جامعه ملل که بعد از جنگ جهانی اول در سال 1918 بوجود آمده بود و عمرش
تا 1933 طول کشید، نتوانست امنیت و صلح در
جهان برقرار کند. جنگ جهانی دوم با آن همه فجایع دلخراش، ملتهای جهان و بوِیژه
کشورهای کوچک را خواستار آن کرد که سازمانی جهانی برای حفظ صلح و امنیت همه ملل
بوجود آید تا قدرتهای بزرگ قادر نباشند با قلدری و گردنکشی منافع کشورهای کوچک و
ضعیف را از بین ببرند. سازمان ملل متحد که باید بعد از جنگ جهانی دوم با تکیه بر
تجارب تلخ جامعه ملل و فجایع جنگ اول و دوم جهانی تاسیس می شد، بیان آرزوی ممالک
ضعیفتر بود تا بتوانند در آرامش و صلح به ترقی و تکامل بپردازند و با ممالک بزرگتر
از حقوق برابر برخوردار باشند. تجاوز و جنایات نازیسم در اروپا احساس و تمایل به
مسالمت و زندگی در آرامش و امنیت را فریاد می زد. از این رو بعد از جنگ جهانی دوم
تلاشهائی برای تاسیس سازمان ملل متحد بوجود آمد. در زیر، ما به نطق رفیق مولوتف
وزیر خارجه اتحاد جماهیر شوروی سوسیالیستی در کنفرانس ملل متحد در سانفرانسیسکو در
تاریخ 26 آوریل 1945 اشاره می کنیم تا ارزیابی شوروی لنینی-استالینی را در مورد
لزوم تاسیس این سازمان و نوع برخورد آنها و اهمیت آن، بیان کرده باشیم.
"این کنفرانس باید شالوده آتی سازمانی برای امنیت ملل جهان را پی ریزی کند.
این یک وظیفه بزرگ است که تا به امروز نتوانسته بدرستی حل شود. چه کسی نمی داند که
جامعه ملل بهیچوجه از پس آن بر نیامد. این جامعه کسانی را که به وی دلبسته بودند
مایوس کرد. قابل فهم است که امروز کسی آرزو نمی کند جامعه ملل فاقد حق و قدرت را
احیاء کند. جامعه مللی که مانع هیچ متجاوزی نشد تا جنگی را علیه ممالک صلحجو تدارک
نبینند، آری حتی بیداری ملل را در مقابل تجاوزِ سربرآورنده، رک و راست به خواب کرد.
بویژه چهره جامعه ملل زمانی صدمه دید که تلاش بی شرمانه صورت گرفت تا وی را به آلت
دست این یا آن نیروی ارتجاعی و قدرتهای صاحب امتیاز تبدیل کنند. در اینجا مناسب
بنظر می رسد که به آموزشهای غم انگیز جامعه ملل اشاره کرد، آنهم به این علت که در
آینده از خطاهای کهنه ای که در تحت عناوین وعده های پر زرق و برق نباید انجام شوند،
اجتناب ورزید. نباید تصور کرد که صبر مردم، چنانچه دولتها مجددا بی لیاقتی خویش را
در امر ایجاد یک سازمان جهانی به نمایش بگذارند، که از زندگی مسالمت آمیز انسانها،
از زمینهایشان، از نسلهای جوان آنها در مقابل وحشت و مصیبتهای جنگ غارتگرانه
امپریالیستی محافظت کند، بی انتهاست.
اتحاد شوروی صمیمانه و بدون تزلزل از ایجاد یک سازمان جهانی قدرتمند برای
امنیت حمایت می کند. همه آن چیزهائی که به دولت شوروی و تلاشهایش برای این کار
عمومی مربوط می شود، تا یک چنین سازمانی برای صلح و امنیت ملل بعد از جنگ ایجاد
کنیم، با آمادگی به انجام می رسد. برای حل این مسئله ما حاضریم بدون قید و شرط با
همه دولی که به این کار اصیل حقیقتا ایمان دارند همکاری کنیم. ما باورمندیم که این هدف تاریخی با نیروی متحد
خلقهای صلح دوست علیرغم همه موانعی که بر سر اه تحققش وجود دارند، قابل دسترسی
است..."
تلاشهای دول پیروزمند بعد از جنگ، احساسات عمومی مردم که وجدانشان از آن
همه جنایتکاری نازیها و مصیبتها و فلاکت جنگ به عذاب آمده بود، پشتوانه محکمی بود
تا با شعار صلح خواهی که در جهان توسط کمونیستها با لباس سفید و کبوتر صلح تبلیغ می
شد، جلوی ادامه تجاوز و سر برآوردن دیوهای امپریالیستی گرفته شود و سازمان ملل متحد
سر بگیرد و تا حدودی برای ملل کوچک امنیت و صلح به وجود آورد. سازمان ملل متحد
دستآورد مبارزه بشریت بر ضد خودسری و قلدری امپریالیستها در تقسیم جهان در میان
خودی ها بود. از همان بدو تشکیل این سازمان امپریالیستها کوشیدند زمام امور این
سازمان را به کف آورند و آنرا در جهت منافع خویش بگردانند. آنها از امتیازات ویژه
ای که داشتند نظیر استفاده از حق وتوی آمریکا در سرکوب مبارزات مردم فلسطین و تجاوز
ضد بشری اسرائیل به سرزمین های فلسطینی سوء استفاده کردند و امپریالیست آمریکا حتی
تا بجائی پیش رفت که از پرداخت حق عضویت خویش به سازمان ملل متحد سر باز زد و این
سازمان را تحت فشار قرار داد تا به تمایلات این امپریالیست قلدر تسلیم شود. آنها تا
جائی پیش رفتند که با دروغ و دغل و سند سازی در شورای امنیت به عراق حمله کردند و
صدها هزار نفر را به قتل رساندند و بر نفس پیدایش این سازمان قلم بطلان کشیدند و هر
روز تلاش می کنند از سازمان ملل متحد همان جامعه ملل بی لیاقت و فاقد حقوق و ارزش
را بسازند. امپریالیستها مجامع جهانی را به آلت فعل خویش تبدیل می کنند.
حال
ببینیم که در منشور ملل متحد که مورد توافق همه ممالک بوده است، از جمله چه مطالبی
مندرج است:
"منشور ملل متحد سندی است که هدف‌ها و سازمان و نحوه کار سازمان
ملل متحد و نهادهای وابسته به آن را تعیین می‌کند. این سند در حکم اساسنامه
سازمان ملل است.
متن
منشور ملل متحد در ۲۶ ژوئن ۱۹۴۵ در سانفرانسیسکو در پایان کنفرانس ملل متحد به
امضای ۵۱ کشور رسید و در ۲۴ اکتبر ۱۹۴۵ لازم‌الاجرا شد. امروزه ۱۹۱ کشور آن را امضا
کرده‌اند و رعایت مفاد آن برای همه اعضای سازمان ملل متحد الزامی است. در متن منشور
صریحا تاکید شده که مفاد منشور بر هر قرارداد بین‌المللی دیگری مقدم
است.
فصل
اول – مقاصد و اصول
ماده 1 مقاصد ملل متحد به قرار زیر است:
1-
حفظ صلح و امنیت بین‌المللی و بدین منظور به عمل آوردن اقدامات دسته جمعی
موثر برای جلوگیری و برطرف كردن تهدیدات علیه صلح و متوقف ساختن هرگونه عمل تجاوز
یا سایر كارهای ناقض صلح و فراهم آوردن موجبات تعدیل و حل و فصل اختلافات
بین‌المللی یا وضعیت‌هایی كه ممكن است منجر به نقض صلح گردد با شیوه‌های
مسالمت‌آمیز و برطبق اصول عدالت و حقوق بین‌الملل:
2-
توسعه روابط دوستانه در بین ملل بر مبنای احترام به اصل تساوی حقوق و خود
مختاری ملل و انجام سایر اقدامات مقتضی برای تحكیم صلح جهانی؛
3-
حصول همكاری بین‌المللی در حل مسائل بین‌المللی كه دارای جنبه‌های اقتصادی و
اجتماعی و فرهنگی یا بشردوستی است و در پیشبرد و تشویق احترام به حقوق بشر و
آزادیهای اساسی برای همگان بدون تمایز از حیث نژاد – جنس – زبان یا مذهب؛ و
...
ماده 2- سازمان و اعضای آن در تعقیب مقاصد مذكور در ماده اول بر طبق اصول
زیر عمل خواهند كرد:
1-
سازمان برمبنای اصل تساوی حاكمیت كلیه اعضاء آن قرار دارد.
2-
كلیه اعضاء به منظور تضمین حقوق و مزایای ناشی از عضویت تعهداتی را كه به موجب این
منشور بر عهده گرفته‌اند با حسن نیت انجام خواهند داد.
3-
كلیه اعضاء اختلافات بین‌المللی خود را به وسایل مسالمت‌آمیز به طریقی كه صلح
و امنیت بین‌المللی و عدالت به خطر نیافتد، حل خواهند كرد.
4-
كلیه اعضاء در روابط بین‌المللی خود از تهدید به زور یا استفاده از آن علیه
تمامیت ارضی یا استقلال سیاسی هر كشوری یا از هر روش دیگری كه با مقاصد ملل متحد
مباینت داشته باشد خودداری خواهند نمود.
5-
كلیه اعضاء در هر اقدامی كه سازمان برطبق این منشور به عمل آورد به سازمان
همه گونه مساعدت خواهند كرد و از كمك به هر كشوری كه سازمان ملل متحد علیه آن اقدام
احتیاطی یا قهری به عمل می‌آورد خودداری خواهند نمود.
6-
سازمان مراقبت خواهد كرد كشورهایی كه عضو ملل متحد نیستند تا آنجا كه برای حفظ صلح
و امنیت بین‌المللی ضروری است بر طبق این اصول عمل نمایند.
7-
هیچیك از مقررات مندرج در این منشور، ملل متحد را مجاز نمی‌دارد در اموری كه
ذاتاً جزو صلاحیت داخلی هر كشوری است دخالت نماید و اعضاء را نیز ملزم نمی‌كند كه
چنین موضوعاتی را تابع مقررات این منشور قرار دهند لیكن این اصل به اعمال اقدامات
قهری پیش‌بینی شده در فصل هفتم لطمه وارد نخواهد آورد.
...."(همه جا تکیه از توفان است).
بر
اساس احترام به موازین این منشور نه ترکیه حق اشغال کشور مستقل قبرس را دارد و نه
اسرائیل حق دارد سرزمینهای فلسطین را بخشی از خاک خود محسوب کند و در مورد مرزهای
جغرافیائی خویش به سازمان ملل دروغ بگوید. به موجب این منشور حداقل رئیس جمهور
آمریکا آقای جرج بوش حق نداشت به خاک کشور مستقل عراق تجاوز کند و یا هم اکنون
ممالک زورگو و دشمنان سازمان ملل و منشور آن حق ندارند در مورد سوریه که یک کشور
مستقل و عضو در سازمان ملل است، دست به دسیسه و توطئه زنند و صریحا اعلام کنند که
عربستان سعودی و قطر و آمریکا و فرانسه و ترکیه برای سرنگونی رژیم بشار اسد در
تکاپو هستند و در امور داخلی این کشور با دست زدن به تروریسم و جنایت جنگی دخالت می
کنند.
آقای میت رامنی نامزد ریاست جمهوری از حزب جمهوریخواه آمریکا در یک برنامه
تلویزیونی به نقل از نشریه اتلانتیک اعلام کرد: "من به شما اطمینان می دهم، اگر
رئیس جمهور شوم، ایرانی ها هیچ تردیدی نخواهند داشت که من در صورت لزوم دست به حمله
نظامی می زنم." وی اضافه کرد: "معتقد نیستم که ما برای آغاز جنگ باید اجازه خاصی
بگیریم، رئیس جمهور خود این توانائی را دارد".
ماتان ویلنایی وزیر دفاع درونمرزی اسرائیل بیان کرد که جنگ اسرائیل با
ایران سی روز طول می کشد و اسرائیل در این جنگ 500 کشته خواهد
داد.
معاون وزیرخارجه اسرائیل از چند هفته حیاتی پیش رو، درنهائی شدن سرنوشت
مذاکرات هسته ای ایران سخن گفته و برآن است که باید همین امروز شکست این گفت و گوها
و پایان تماس های سیاسی را اعلام کنند. در نزد مقامات اسرائیل این مذکرات جزهدر
دادن وقت و خرید فرصت برای جمهوری اسلامی نیست. ناتانیاهو از آمادگی خوب پشت جهبه
اسرائیل نظیر پناه گاها برای مقابله با پی آمدهای حمله متقابل ایران برای مباداهای
دور و نزدیک سخن گفته است.
رئیس اسبق موساد می گوید اگر من ایرانی بودم دوازده هفته بعدی را کاملا
نگران بودم…
وقتی از وزیردفاع- ایهود باراک-
راجع به سخنان رئیس پیشین موساد سؤال می شود، می گوید در اظهارات او نکات
اساسی وجود دارد. ما به زودی ناگزیرخواهیم شد، تصمیمات دشواری بگیریم.
نتانیاهو صهیونیست آدمکش اسرائیلی بدون وقفه ایران را به حملات هوائی و
نابودی توسط سلاحهای هسته ای تهدید می کند. وی زیردریائی های مدرنی که از آلمان
دریافت کرده است با موشکهای اتمی برای مقابله با ایران تجهیز کرده است. اوباما
مانند سلفش جرج بوش مرتب مدعی است که همه گزینه های بر ضد ایران در روی میز قرار
دارد و آنها با دادن بمبهای سنگر شکن به اسرائیل مانع از آن خواهند شد که ایران به
سلاح اتمی دست پیدا کند.
در
اخباری که در این عرصه و تحریک افکار عمومی بر ضد ایران منتشر شده می خوانیم: "بازی
های رایانه ای یکی از پرفروش ترین و در عین حال تاثیر گذار ترین کالاهای فرهنگی
رسانه ای هستند که این روزها در میان تفریحات جوانان جای خود را به شدت باز کرده
اند. یکی از بازیهای محبوب که اکثر کاربران رایانه با آن آشنا هستند، بازی «پرندگان
خشمگین» یا همان Angry Birds می‌باشد. به نظر می‌رسد
این پرندگان خشمگین و سازندگان آن این بار هوای حمله به ایران را در سر
می‌پرورانند.
در جدیدترین نسخه بازی
«پرندگان خشمگین» (Angry Birds) با نام Fry Me To The
Moon، در مرحله ۹ این بازی شما باید در سیاره‌ای به جنگ دشمنان
خود و نابود ساختن آنها بروید که کاملا شبیه به نقشه ایران می‌باشد. البته در این
بازی کار به اینجا ختم نمی‌شود و در مرحله ۱۰ نیز شما به تخریب خانه‌هایی می‌پردازید که
طبیعتا خانه‌های ایرانیان است چرا که این خانه‌ها بر روی سیاره‌ای شبیه به نقشه
ایران بوده و حتی یکی از این خانه‌ها چیزی نیست جز برج میلاد".
صورت تهدیدهای
صهیونیستها و امپریالیستها پایانی ندارد. در این میان کسی نیست که بگوید و بنویسد
که این اقدامات همه و همه مغایر نص صریح منشور ملل متحد است. آقای بان کی مون
دبیرکل سازمان ملل که فقط نقش گماشته آمریکا را به عهده گرفته است تلاش نمی کند به
صهیونیستها و امپریالیستها دهنه بزند و به همه تفهیم کند که آمریکا، انگلیس، فرانسه
و اسرائیل حق تهدید و تجاوز و تحریم ندارند و باید "اختلافات بین‌المللی خود
را به وسایل مسالمت‌آمیز به طریقی كه صلح و امنیت بین‌المللی و عدالت به خطر
نیافتد"، حل کنند.
این
وظیفه دبیرکل سازمان ملل متحد است که با استناد به منشور آن اعلام کند: "حفظ صلح و
امنیت بین‌المللی و بدین منظور به عمل آوردن اقدامات دسته جمعی موثر برای جلوگیری و
برطرف كردن تهدیدات علیه صلح و متوقف ساختن هرگونه عمل تجاوز یا سایر كارهای ناقض
صلح و فراهم آوردن موجبات تعدیل و حل و فصل اختلافات بین‌المللی یا وضعیت‌هایی كه
ممكن است منجر به نقض صلح گردد با شیوه‌های مسالمت‌آمیز و برطبق اصول عدالت و حقوق
بین‌الملل" باید حل گردد. رسانه های امپریالیستی و ممالک تجاوزگر امپریالیستی حق
ندارند ممالک کوچکتر را تهدید کرده و حقوق آنها را بلطایف الحیل پایمال
گردانند.
احترام به منشور ملل متحد در مصلحت ممالک کوچک است تا در مقابل زورگویان
مقاومت کنند. از زمان جرج بوش حقوقدانان امپریالیستی در پی آن بودند که مسئله تحقق
حقوق بشر را به صورت تاکتیکی در مقابل حقوق ملل قرار دهند و با بخشیدن وزنه بیشتر
به حقوق بشر آنهم بر اساس مصالح امپریالیستی به حقوق ملل تجاوز کنند. ریاکاری در
حمایت از حقوق بشر باید وسیله ای می شد تا حقوق ملتها را به زیر پا بگذارند.
امپریالیستها به جای احترام به حقوق مندرج در منشور ملل متحد اصل تاخت زدن حقوق ها
را با یکدیگر و ارزشگذاری اختیاری را به میان کشیدند تا برای توسعه طلبی خود بهانه
ای بیابند. کسانی که به حقوق ملل احترام نمی گذارند چگونه ممکن است به حقوق بشر
احترام بگذارند. اگر ملتی لایق دارا بودن حق تعیین سرنوشت خود نیست، چگونه ممکن است
افراد همان ملت لایق حق تعییین سرنوشت خودی و حقوق فردی خود باشند.
در
دنیای امروز کمونیستها باید از حقوق ملل صرفنظر از ماهیت حکومتهای در قدرت در این
ممالک دفاع کنند، زیرا از این طریق است که می توانند به توسعه طلبی امپریالیستی
افسار زنند و دست آنها را در تلاش برای استیلای بر جهان رو کنند. کسانی که در پشت
پرده عوامفریبانه حمایت از حقوق بشر به تجاوز به حقوق ملل صحه می گذارند یا نادانند
و یا در این ریاکاری امپریالیستها برای خودفروشی و وطنفروشی دست
دارند.
کمونیستها باید از دستآوردهای بشریت که محصول تجربه میلیونها انسان به خاک
و خون افتاده است درس گیرند و مانع شوند تا امپریالیستها از سازمان ملل متحد همان
جامعه ملل را بسازند و به تقسیم سهام بپردازند.
عمال امپریالیسم در ایران با نقابهای گوناگون بر این سیاستهای امپریالیستی
صحه می گذارند و حاضر نیستند از حقوق ملت فلسطین به خاطر رهبریت حماس دفاع کنند.
آنها حاضر نیستند تجاوز ناتو به لیبی را به بهانه رعایت حقوق بشر محکوم نمایند.
آنها از امپریالیستها عاجزانه خواهش می کنند تا برای "تامین و تحقق حقوق بشر" به
ایران حمله کند و حق حاکمیت ملی و تمامیت ارضی ایران را به زیر پا بگذارد. آنها به
هیچ یک از دستآوردهای بشریت اعتقاد نداشته و احترام نمی گذارند و نمی فهمند اگر نقض
حقوق ملل مجاز است و حق تعیین سرنوشت آنها به امپریالیستها واگذار می شود دیگر چه
نیازی به سازمان ملل متحد است؟ امروز حمایت از حقوق ملل و مخالفت با دخالت خارجی در
امور داخلی ممالک صرفنظر از نوع حکومت آنها یک امر انقلابی است و برعکس توسل به حقوق بشر برای هموار کردن راه
تجاوز به این کشورها عمیقا ارتجاعی و عوامفریبانه است. حزب ما بارها گفته وباز
تکرار می کند که برای افشاء عمال دست نشانده امپریالیستها، برای نشان دادن چهره
ایرانیان خودفروخته باید همیشه خواست مبارزه برای دموکراسی را با مبارزه بر ضد
امپریالیسم و صهیونیسم پیوند زد. تنها این شعار است که نشان می دهد شما به استقلال
کشورتان احترام می گذارید و خواهان تحقق دموکراسی در درون کشورتان با دست مردم
کشورتان هستید. حزب ما تحقق این دموکراسی را از طریق سرنگونی نظام سرمایه داری
جمهوری اسلامی می داند و این خواست مکمل خواست ما در دفاع از حق حاکمیت و تمامیت
ارضی ایران است.
*****
بر گرفته ازتوفان
شماره 151 مهرماه 1391، اکتبر سال 2012، ارگان مرکزی حزب کارایران