.
کارگران و مردم ایران و جهان!
دولت های امپریالیست غربی به محوریت امپریالیسم آمریکا در راستای منافع سرمایه داران غرب و علی الخصوص صنایع نظامی (تولید انواع و اقسام مرگ در مقیاس انبوه) باز هم به عزم ویرانگری و کشتار، ناوشکن ها و هواپیماهای جنگی و موشک های شان را به سمت منطقه ی زخم خورده ی خاورمیانه کوک کرده اند. بهانه ی لشکرکشی و حمله اینبار عبارت است از ادعای عاملیت بشار اسد در بمباران شیمیایی منطقه ی القوطه در حومه ی دمشق. ادعایی که نه تنها هنوز از سوی هیچ بازرس مستقلی تائید نشده، بلکه در پرتو دلایل گوناگون نظیر تقویت مواضع دولت سوریه در برابر معارضان مسلح در هفته های اخیر، همزمانی این حملات با دعوت داوطلبانه ی دولت اسد از بازرسان شیمیایی سازمان ملل، فاصله ی محل بمباران تا محل استقرار نیروهای ارتش سوریه و علاوه بر اینها بویژه با توجه به سابقه ی دروغ پردازیها و حقیقت پوشانیهای سیستماتیک رسانه ها و دولت هایی که امروز مدعی تقصیر کار بودن دولت اسد هستند، عاملیت دولت سوریه در این بمباران ها بس بعید می نماید. آنان که در جریان جنگ هشت ساله ی عراق علیه ایران، با حمایت تمام قد از صدام حسین حملات شیمیایی وی علیه ایران را تائیدِ خاموش کردند، حالا به بهانه ی حمله شیمیایی مشکوک در سوریه، با ژست مضحک و باورناپذیر انساندوستی، آماده ی آتش افروزی در منطقه شده اند. آنان که سالها مرتجع ترین و ضد بشری ترین دولتهای منطقه را به مرگبارترین سلاحها مسلح کرده و مورد حمایت خویش قرار داده اند، حالا به بهانه های نخ نمای شده ی نقض حقوق بشر یا وجود سلاحهای مرگبار مردم بی گناهِ هر کشور حتی اندکی استقلال طلب را گرفتار مصیبت تحریم ها و حمله ی نظامی کرده اند.
کارگران و مردم ایران و منطقه و جهان!
۱۰ سال پیش دولت ایالات متحده با بهانه ی واهی ی وجود تسلیحات کشتار جمعی در عراق به این کشور حمله کرد. ۱۰ سال هرج و مرج آفرینی، ۱۰ سال تخریبِ زیر ساخت ها و تاسیسات خرد و کلان کشور، ۱۰ سال کشتار مردم بیگناه شامل زنان و کودکان، ۱۰ سال ترور هدفمند آزادیخواهان، فعالان چپ و روزنامه نگاران مستقل، ۱۰ سال دامن زدن به جنگ فرقه ای – مذهبی و خلاصه کنم ۱۰ سال یورش سرطان وار به سرتاسر پیکر ضعیف جامعه ی عراق؛ و این است نسخه ی مرگی که امپریالیسم آمریکا برای تک تک کشورهای منطقه ی خاورمیانه و شمال آفریقا پیچیده است. دوره ی صلح آمریکایی چندین دهه است که سپری شده؛ بی اعتبار شدن ایدئولوژی لیبرال دموکراسی غرب، تغییرات در جغرافیای انباشت سرمایه، رشد آگاهی و خود آگاهی کارگران و زحمتکشان و مردم آزادیخواه منطقه، همه و همه منجر به تزلزل و فروپاشی اسکلت بندی نظم پیشین منطقه و ناتوانی ایالات متحده در معماری نظمی نوین و مطلوب منافعش شده است. از این روست که امروزه امپریالیسم گردنکش ایالات متحده تنها حفظ تسلط نسبی اش بر منطقه ی استراتژیک خاورمیانه را در تخریب و تضعیف دولت های مستقر، ویران کردن زیر ساخت های اقتصادی و زمین گیر کردن اندام واره های اجتماعی، دامن زدن به جنگ های فرقه ای و مذهبی بویژه تضاد شیعه و سنی و خلاصه ایجاد و تقویت هر جریان مرکز گریز و تجزیه طلب در کشورهای هدف (کشورهای مستقل و نیمه مستقل منطقه) می یابد (از تجزیه سودان تا طرح های هنوز ناکام تجزیه ی ایران، عراق، سوریه، ترکیه، لیبی، افروختن آتش جنگ داخلی مجدد در عراق، لبنان و غیره، حمایت از گروه های تکفیری و حتی تروریست های القاعده و غیره).
هم سرنوشتان!
سکانس پایانی سناریویی که اجرای آن چندی پیش در افغانستان و سودان و عراق کلید خورده و دیروز در لیبی و امروز در سوریه و مصر و فردا لابد در ایران و غیره عملیاتی می شود؛ ویرانی ی کل منطقه، سیلان پیروزمند مرگ و فقر و آوارگی و اضطراب برای چند دهه ی دیگر است. نباید بگذاریم اجرای چند دیالوگ و حرکت خودانگیخته و نوای فی البداهه، طرح کلی و شوم این روایت را از چشم ما و رفقایمان پنهان کند. برادران و خواهران کارگر ما در تونس و مصر ۳ سال پیش با خواست آزادی و عدالت اجتماعی و به شکلی خودجوش علیه دولت های هم پیمان غرب در منطقه به پا خواستند؛ این می توانست آغازگاه جنبش انقلابی بر ضد نولیبرالیسم و دیکتاتوری در منطقه شود که ضمن سرنگون کردن رژیم های اقتدارگرای مجریِ سیاست های نولیبرال، از دولت های حاشیه ی خلیج فارس گرفته تا مصر و حتی سوریه و غیره، در تحقق ساختارهای عادلانه تر سیاسی و اقتصادی به بار نشیند. اما اینک به لیبی و مصر و تونس به سوریه و عرا ق و لبنان بنگرید. مصر هنوز در شوک کودتای ضد انقلابی ارتش با حمایت مستقیم عربستان و اسرائیل است. در لیبی به بهانه ی حمایت از مردم در مقابل معمر قذافی در پوشش فریب دهنده ی «منطقه ی پرواز ممنوع» دست به بمباران زیر ساخت های اقتصادی، جاده ها، شبکه های لوله کشی و کشتار مردم زدند که نتیجه اش بیش از ۳۰۰۰ میلیارد دلار خسارت به تاسیسات زیربنایی و مرگ نزدیک به ۳۰ هزار نفر از غیر نظامیان بود؛ اکنون نه تنها در لیبی ساختار دموکراتیک و اجتماعی مستقر نشده بلکه زندگی مردم این کشور هنوز جولانگاه گروه های مسلح و تعارضات قبیله ای و قومی است. در سوریه اگر چه واکنش بشار اسد به اعتراضات پراکنده، مسالمت آمیز و دموکراتیک که دو سال پیش به رهبری «کمیته های هماهنگی ملی» آغاز شد، خشن و نابخردانه بود، اما این رسانه ها و سرویس های اطلاعاتی دولت های غربی و ترکیه و عربستان و قطر بودند که نقش اساسی را در بزرگ نمایی، دروغ پردازی رسانه ای، ارسال دلار و اسلحه و تروریست به داخل سوریه و تبدیل اعتراضات فوق به تعارضاتی مسلحانه، ویرانگر، ارتجاحی و ضد دموکراتیک ایفا کردند. بی دلیل نیست که کمیته های هماهنگی ملی نه تنها مدت هاست دست از فعالیت ها و اقدامات خیابانی برداشته اند بلکه امروز قاطعانه دخالت خارجی در سوریه را محکوم می کنند.
جان کلام آنکه ضد انقلاب تقریبا موفق شده جنبش انقلابی نوپای منطقه را به صلیب کشد. سلسه جنبان این ضد انقلاب سرمایه داران منطقه به پشت گرمی حامیان غربی و برخی دولت های ارتجاع پرور منطقه و در رأس شان دژ کنونی ارتجاع و ضد انقلاب یعنی عربستان سعودی بوده اند. غرب و دولت های مستقر منطقه می خواستند لوله ی اسلحه ی انقلاب را به سمت خودِ انقلاب برگردانند و فعلا گویا کامیاب شده اند؛ مراحل گوناگون تحولات در مصر و حتی در سوریه نیز به شکلی نمایانگر همین چرخش شوم بود. پس عجیب نیست که ایالات متحده که بیش از یک دهه است به بهانه ی نبرد با تروریسم جای جای منطقه را لگدکوب و لجن مال کرده است امروز دارد دوشادوش تروریست های ا لقاعده و شیوخ ذی نفوذِ عرب در قطر و عربستان سعودی و غیره، علیه دولت اسد می جنگند. ایالات متحده تحت دولت اوباما با اعلام این مطلب که ما برای حمله به سوریه نیازی به شواهد نداریم و اینکه حمله ی ما مستقل از نتایج بازرسان شیمیایی ملل قطعاً انجام خواهد شد. توانسته معنای وقاحت و قلدر مآبی را به حد و حدودی تصور ناپذیر در تاریخ سیاست مدرن گسترش دهد.
رفقا!
تحقق کامل سناریوی شوم کنونی محتوم نیست!؛ اراده ی جمعی ما و شما می تواند آن را از اساس دگرگون کند. سکوت و انفعال و بی اعتنایی ما تنها به معنای آن است که با جوهر خون خود بر دوام فقر و انقیاد خود و حتی فرزندان مان دست کم برای چند دهه ی دیگر تائید زنیم.
رفقای جویای آزادی و عدالت ما در ایران و منطقه و جهان!
ما جمعی از فعالان و تشکل های مستقل کارگری ایران از شما می خواهیم در هر کجا که هستید با هر شکل ممکن با راه‌اندازی تجمعات، یا انتشار نشریات با اقدامات همیارانه و آگاهی بخش خود علیه هر گونه اقدام ضد انقلابی دولت ها و عوامل خارجی و داخلی، بویژه تجاوز نظامی قریب الوقوع مثل سیه سابقه امپریالیستی ایالات متحده- فرانسه – انگلیس در منطقه به پا خیزید! اقدامات غیر انسانی، ضد انقلابی و تفرقه افکنی زرادخانه ی ضد انقلاب منطقه، عربستان سعودی را در مصر و سوریه و غیره محکوم کنید. همبستگی خود را با برادران و خواهران کارگر آزادیخواه و عدالت جوی خود در سرتاسر منطقه و جهان گسترش دهید. اقدامات ضد بشری و سیاه تروریست های القاعده و مزدوران آشوب طلب مسلح را در منطقه محکوم کنید، اگر چه ایمان داریم که ساختن جهانی بهتر و انسانی تر ممکن است، اما برای اجتناب از سقوط مناسبات اجتماعی کنونی به مغاکی غیر انسانی تر هم که شده، هم امروز به پا خیزید.
رضا شهابی زکریا – عضو هیات مدیره سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه
زندان اوین بند ۳۵۰- یکشنبه ۱۰/۶/۹۲