به مناسبت قتل عام زندانیان سیاسی در تابستان و شهریور67
نه می بخشیم و نه فراموش می کنیم
بیست
وپنجمین سالگرد قتل عام زندانیان سیاسی را پشت سر می گذاریم. در تابستان و
شهریور 67، رژیم سرمایهﺪاری و فاشیستی جمهوری اسلامی به رهبری خمینی جلاد که پس از
هشت سال جنگ خانمان سوز مجبور به سرکشیدن جام زهر گردید و رسماً شکست را پذیرفت،
برای ارعاب و دوختن دهان مردم و تثبیت حاکمیت مافوق ارتجاعی خویش عفریت مرگ را بر
بالای سر زندانیان به پرواز درآورد و با بیرحمی و شقاوتی غیرقابل توصیف هزاران
انسان پر امید را در بیدادگاه اسلامی تیرباران و یا به دار آویخت. چنان حمام خونی
به پا داشت که در تاریخ معاصر ایران کم نظیر است. رژیم بقای منحوس خویش را در
پاکسازی زندانﻫﺎ از زندانیان سیاسی و سرکوب و ارعاب جامعه می دید و چنگال
خونین خویش را بر گلوی مخالفین و همۀ آزادیخواهان فرو برد. خمینی خون آشام صریحاً
فرمان داد:
» در تمام موارد
فوق هر كس در هر مرحله اگر بر سر نفاق باشد حكمش اعدام است. سريعاً دشمنان اسلام
را نابود كنيد، در مورد رسيدگى به وضع پروندهﻫﺎ در هر صورت كه حكم سريع تر
انجام گردد همان مورد نظر است.« (نقل از جواب به سؤال پسر خمینی)
در
این کشتارشوم، رفقا مهدی مهرعلیان(هاشم)،حجت آلیان (کیومرث)،فرهاد مهری پاشاکی از
اعضای رزمندۀ حزب کار ایران (توفان) نیز هم چون خیل عظیمی از مبارزین دیگربه شهادت
رسیدند. این رفقا جان تسلیم کردند اما تسلیم نشدند.خاوران سند جنایت تمامی دست
اندرکاران نظام جمهوری اسلامی از محافظه کاران گرفته تا اصلاح طلبان رنگارنگی نظیر
رفسنجانی و شرکاء و موسوی و کروبی .... است و دستشان به خون آزادیخواهان آغشته
است.. مردم مصیبت دیدهﻯ ایران مسببین قتل عام زندانیان سیاسی تابستان و شهریور 67،
کشتار و سربه نیست کردن مبارزین آزادیخواه از آغاز روی کارآمدن ارتجاع اسلامی، چه
در کردستان، چه در دانشگاهﻫﺎﻯ ایران، چه در ترکمن صحرا و... را هرگز نخواهند بخشید
و برای محاکمۀ کل نظام جمهوری اسلامی در دادگاه خلق بی تابی می کنند.
در
بیست وپنجمین سالگرد فاجعهﻯ تابستان و شهریور 67 یاد همهﻯ جانباختگان راه آزادی و
عدالت اجتماعی را گرامی بداریم و آن را به سلاحی برای تشدید مبارزه و افشای بی
امان رژیم اراذل و اوباش جمهوری اسلامی تبدیل کنیم.
در بیست وپنجمین سالگرد فاجعهﻯ تابستان و شهریور67 که میهن ما مورد توطئه و تهدید
نظامی است و تحریمﻫﺎﻯ ضد بشری اقتصادی گلوی کارگران و زحمتکشان را می فشارد،
باید هوشیار باشیم و اجازه ندهیم تا امپریالیست آمریکا و متحدینش از کشتار
انقلابیون و مبارزین سیاسی در سالﻫﺎﻯ 60 و 67 و اشک تمساح ریختن برای جانباختگان
راه آزادی به عنوان ابزار تبلیغاتی در جهت اهداف شومشان سود جویند و جنبش را به
کجراه برند.نیروهائی که پایشان درمقابل تحریم و تجاوز نظامی به ایران می لنگد و
فاقد صمیمیت مبارزاتی هستند نمی توانند اعتباری در بین مردم ایران کسب
نمایند. آلودگی به امپریالیسم به کسی اعتبار نمی بخشد.
گرامی باد خاطره
جانباختگان تابستان و شهریور 67
سرنگون باد رژیم سرمایه
داری جمهوری اسلامی بدست مردم ایران
زنده باد سوسیالیسم این
پرچم نجات بشریت
حزب
کارایران(توفان)
شهریور 1392