تغییر ساختار ژنتیکی و فاجعه ای که در انتظار بشریت است
برای اولین بار در سال ۱۹۷۳ دانشمندان به امکان تغییر ساختار طبیعی ژن در گونه های بذر پی بردند. آنها به تدریج به این نتیجه رسیدند که می توانند «دی ان آی» (Deoxyribonucleic acid) یک گیاه و یا حیوان و یا یک محصول نباتی... را به ارگانیسم بذور دیگر انتقال دهند. برای مثال در ساختار ژن سیب زمینی با ژن سم عقرب، توت فرنگی با ژن سم موش تغییر ساختاری بوجود می آوردند. بدین ترتیب آگاهانه در میکروارگانیسم های حامل ارث(ژن) که طی هزاران سال تکامل یافته اند، با یاری فن آوری مدرن تغییر بوجود می آورند. در حقیقت این قماری است که سرمایه داری با طبیعت آغاز کرده است که در چارچوب مناسبات سرمایه داری که تنها بر اساس سود حداکثر صورت می گیرد، آینده ای غیر قابل کنترل و خطرناک به بهای سود حداکثر و گردش سرمایه و بی توجه به نیازمندیهای انسان در مقابل بشریت ترسیم می کند.
آنها با استفاده از آخرین روشهایMolecular biology زیستی شناسی ملکولی می کوشند که محصولات دامی و کشاورزی نظیر غلات، گوشت قرمز، شیر، مرغ، تخم مرغ، میوه ها، سبزی ها ، ... را در آزمایشگاه ها با دستکاری در ژن «اصلاح ژنیتیکی» کنند.
قراردادن بخشی از «دی ان آی» یک موجود در ساختمان «دی ان آی» موجودی دیگر سبب جهش ژنی می شود که باعث رشد محصول می گردد. غافل از اینکه می تواند برای سلامت محیط زیست و سلامت انسان مضر باشد. آلودگی ژنتیکی در طبیعت خطر غیر قابل کنترل به شمار می آید.
مضرات اصلاح ژنتیکی
امروز برای مثال گرده های بذری که ژن آنها تغییر ساختاری یافته اند، از طریق باد، حشرات، بویژه زنبور، پرندگان و یا حتی کامباین و ... بر ارگانیسم سایر غلات، حیوانات، میوه های غیر ژنتیکی و حتی حیات وحش منتقل می شوند و گونه های گیاهان را در معرض خطر نابودی قرارداده و شرایط غیر قابل کنترلی را بوجود می آورند که برای این نسل و نسل های آینده خطرناک و مهلک خواهند بود.
همین امروز ما شاهدیم که در اثر دستکاری ژنتیکی حشرات و جانوران مفید نظیر پروانه، زنبور عسل، کرم خاکی و بسیاری از حشرات مفید دیگر که در زنجیره طبیعت و برای موازنه آن که در طی میلیاردها سال بوجود آمده است، دارای نقش مثبت هستند، بطور فله ای نابود می شوند. زنبور عسل نه تنها به تولید محصول طبیعی غیر قابل جایگزین عسل مبادرت می ورزد، بلکه در گرده افشانی محصولات کشاورزی نیز نقش تعیین کننده دارد. ۹۵ درصد از میوه جهان وابسته به عملکرد زنبور است. در مجموع یک سوم کل محصولات کشاورزی در گرو وجود این پدیده استثنائی است. اما تغییرات ژنتیکی در محصولات کشاورزی باعث سوء تغذیه زنبورها گشته و آنها را به نابودی می کشاند.
طبیعی است که منافع شرکت های تولید کننده محصولات سمی و ژنتیکی ایجاب می کند که افکار عمومی را از علت واقعی مرگ و میر زنبورها دور نگهدارند تا راحت تر به غارت کشاورزان به پردازند.
ژن های آنتی بیوتیکی که در بسیاری از بذرهای اصلاح شده، جهت مقابله با آفا ت بکار رفته اند، با انتقال به بدن انسان این خطر را به دنبال دارند که دیگر آنتی بیوتیک ها بر بدن انسان که دچار بیماری عفونی می شود، بی اثر بماند.
دانشمندانی که روی خوک هائی که محصولات تغییر ژن یافته را خورده اند، ژنهای اصلاح شده را در خون، کبد، لوزالمعده و کلیه آنها یافته اند که این امر هم باعث تغییر در هسته سلولها و در نتیجه یاخته هایشان شده و تغییر رشد را نیز به دنبال داشته است.
محققین بی طرف و مستقل، مصرف درازمدت محصولات اصلاح ژنتیکی شده ی ذرت و سویای مونسانتو Monsant که در مجاورت سموم ضد آفت نظیر «رانداپ»Roundup ( Glyphosat) قرار دارند را، بدون هیچ تردیدی سرطان زا ارزیابی کرده اند.
ژنهای طبیعی که صدها هزار سال آزمون خود را پس داده و بدن انسان و حیوانات به آنها خو گرفته اند، با دستکاری، سرشتشان تغییر یافته است. امروز تنها بخشی از تاثیرات منفی آنها برای بشریت آشناست. به دیگر سخن «این هنوز از نتایج سحر است». برای مثال اتانولی«etanol» که امروز با بنزین مخلوط می کنند و تحت نام مواد احتراقی بیولوژی به بازار عرضه می نمایند، به طور عمده از ذرت و کلزای ژنتیکی اصلاح شده به دست آمده است. برای نمونه هورمونی که برای افزایش شیر به گاو تزریق می کنند، باعث تولید هورمون شیمیائی بسیار نیرومندی می شود که خطر ابتلای انسان به سرطان را در بر دارد. این هورمون، سرطان بخش پایانی روده بزرگ و پروستات را در مردان تا ۴ برابر افزایش می دهد و در زنان باعث تغییر سلولهای پستان به سولهای سرطانی می شود. بخشی از «دی ان آی» مواد اصلاح ژنتیکی شده در جهاز هاضمه انسان هضم نمی شوند و سامان ایمنی بدن را ضعیف می کنند. محقیقن ثابت کرده اند که برخی از نقایص مادرزادی، کمبود اشتها و کوتاه بودن عمر برخی از افراد از عوارض استفاده از محصولاتی است که ژن آنها دستکاری شده اند. حتی بعضی از دانشمندان ابتلا به بیماری دیابت و آلزایمر را نیز منتج از استفاده از این نوع محصولات می دانند. و بالاخره مطالعات اپیدمیولوژی نشان می دهند که سم های ضد علف هرز نیز سرطان زا و موجب نواقص مادرزادی هستند. به دیگر سخن فن اصلاح ساختاری ژن، بشریت را با آلودگی فاجعه بار محیط زیست، مشکلات تغذیه، بیماری، مشکلات عدیده اقتصادی، کشاورزی و اجتماعی مواجه ساخته و خواهند ساخت. زیرا هدف از این تحقیقات علمی نه پیدایش رهائی برای رفع گرسنگی و اختراع داروهای جدید و کسب دانش نوین است بلکه با انگیزه سود حداکثر و با نیتی بی رویه و خانمانبرانگیز انجام می پذیرد. نتایج و اهدافش از دیده پنهان می گردد.
امروز که بیش از ۴۰ سال از آغاز آزمایشات تغییر ساختار ژنتیکی می گذرد، در کشورهای آمریکا، کانادا، برزیل، آرژانتین، هند و چین محصولات کشاورزی تغییر ساختار ژن داده شده تولید می شوند. بسیاری دیگر از کشورها از جمله ایران نیز در این راه گام گذارده اند. تنها بین سالهای ۱۹۱۱ تا ۱۹۹۶ مساحت زمینهای زیر کشت محصولات ژنتیکی از ۱۷ هزار به یک میلیون و ششصد هزار کیلومتر مربع افزایش یافت. که این رقم تقریبا ۱۰٪ کل زمینهای مزروعی جهان را دربرمی گرد.
فاجعه آفرینان
در سال ۱۹۹۵ شرکت چند ملیتی و انحصاری مونسانتو MONSANTO آمریکایی که امروز در میان ده شرکت عظیم همزاد خود بزرگترین به شمار می آید، یک دانه سویای تغییر ژن یافته مقاوم در برابر علف هرز را تولید کرد.
این شرکت که در سال ۱۹۰۱ تاسیس شده است، اوایل به تولید فراورده های شیمیایی اشتغال داشت. لازم به یادآوری است که این شرکت تولید کننده پودر شیمیایی و سمی «عامل نارنجی»AGENT ORANGE بود که امپریالیسم آمریکا در ویتنام علیه خلق مبارز این کشور و علیه خلق قهرمان کامبوج به کار گرفت و از آن به عنوان بمبهای ناپالم نام می بردند. تمام مزارع ویتنام و کامبوج سمی شدند و صدها هزار نفر بویزه در کامبوج در اثر این جنایت از گرسنگی و بی غذائی درگذشتند. طبیعی است که در دوران سرمایه داری انحصاری ابر شرکت «مونسانتو» می کوشد که تولید محصولات تغییر ژن یافته بویژه گونه های بذر، کودها و سموم ضد آفت و ضد علف هرز را در انحصار خود درآورد. ۲۷٪ از کل تولید بذور اصلاح ژن شده و سموم ضد آفت درانحصار شرکت «مونسانتو» قرار دارد. امروز ۲/۶ میلیارد نفر از سکنه کره زمین در بخش کشاورزی اشتغال دارند که طبیعتا زندگی آنها به حرفه شان وابسته است.
شرکت های انحصاری و در راس آنها «مونسانتو» که تولید بذر را هر روز بیشتر به سمت تغییر ساختار ژن سوق می دهد کشاورزان جهان را هر روز بیشتر در معرض حطر نابودی قرار می دهد.
کشاورزانی که صدها سال بذر مورد نیاز خود را از محصول سالانه خود برمی داشتند،. امروز مجبورند که هر سال بذر مورد نیاز خود را از «مونساتو»ها بخرند، زیرا بذر محصولِ تغییر ژن یافته قابل کشت نیست.
لازم به تذکر است که بذر اصلاح شده را به ۴ برابر قیمت بذر سنتی به کشاورزان می فروشند و آنها را از نظر اجتماعی به برده های خود تبدیل کرده اند. نان مردم جهان در دست انحصارات مواد غذائی امپریالیستی است.
ابر شرکت «مونسانتو» نه تنها انحصار بذرتغییر ژن یافته را دراختیار دارد، بلکه سم ضد آفت این بذرRoundup که نام شیمیایی آن Glyphpsat است، نیز در انحصار اوست. به این ترتیب کشاورزان مجبورند که هم بذر و هم ضد آفت را از «مونسانتو» خریداری کنند. به دیگر سخن «مونسانتو» ها «هم از توبره می خورند و هم از آخور».
اما ولع این غارتگران پایانی نمی شناسد. آنها حتی زارعینی که بذرهای اصلاح شده را خریده اند موظف می سازند که هنگام محصول برداری به شرکت «مونسانتو» «حق انحصار» به پردازند. و بدین ترتیب کشاورزان را عملا به برده خود تبدیل می کنند. اشاره به این نکته نیز حائز اهمیت است که اگر سم «رانداپ» بر روی هر زمین مزروعی مورد استفاده قرار گیرد، دیگر کاشت بذر طبیعی بر روی چنین زمینی غیر ممکن می گردد. در نتیجه کشاورزان مجبورند که برای همیشه بذر اصلاح شده از «مونسانتو»ها بخرند که در مقابل سم «راندآپ» مقاومند.
نکته مهم دیگر اینکه اگر علفهای هرز جدیدی پیدا شوند که در مقابل سم راندآپ مقاوم شوند، آنگاه کشاورزان مجبورند که سموم جدیدی برای مقابله با علفهای مقاوم از مونسانتو خریداری کنند. تو خود حدیث مفصل به خوان از این مُجمَل.
در کشورهای چین، هند و آمریکا در روند تولید محصولات تغییر ژن یافته آفات جدیدی پدید آمده اند که باعث از میان رفتن حجم عظیمی از محصولات کشاورزی شده است. در این حالت کشاورزان مجبورند که از سموم جدید بویژه Pestizid استفاده کنند که این خود سبب آلودگی هر چه بیشتر طبیعت و در نتیجه محصولات غذایی می شود.
در امریکای جنوبی هر روز جنگل های بارانی نابود می شوند و جای خود را به کشت مزارع تغییر ژن یافته می دهند. امری که بدون شک توازن محیط زیست را نیز برهم می زند. تنها در آرژانتین ۶۰ هزار خانوار می بایست مزارع خود را به نفع کشت بذر تغییر ژن یافته ترک کنند. واردات محصولات آلوده به کشورهای دیگر مشکل زا شده است. مثلا در اسپانیا کشاورزان بدون آگاهی از آلوده بودن دانه های ذرت به کشت آن مبادرت ورزیدند که امروز مزارع شان در معرض نابودی قرار گرفته است.
همین امروز در برخی از مناطق ۹۳ درصد از گونه های بذر از میان رفته اند. تنها در آمریکای شمالی ۸۵ درصد از گونه های سیب درختی از میان رفته اند. هم اکنون در کانادا حتی یک هکتار زمین زیر کشت کلزای طبیعی قرار ندارد، زیرا مجموعه بذور دچار آلودگی ژنتیکی شده اند. دامنه این آلودگی در امریکا وسیع تر است، زیرا علاوه بر کلزا، ذرت و سویا نیز آلوده اند، از نظر آلودگی آمریکا مقام اول را در جهان داراست که به علت حجم بالای صادرات این کشور به سایر کشورها، منبع آلودگی بزرگی در جهان بشمار می آید.
اکثر کشاورزان برای تهیه بذور و سموم ضد آفت مجبورند که از بانک ها وام بگیرند. اگر محصول آنها کفاف پرداخت قسط وام و مخارج جاری خانواده را نکند، که در بسیاری موارد نمی کند، آنها لاجرم به ورطه ورشکستگی و نابودی سقوط می کنند. این امر جزئی از سیاست راهبردی شرکتهای انحصاری مواد غذائی است تا انسانها را دست بدهان و در خدمت امپریالیسم نگهدارند.
بیش از ۸۰ درصد محصولات پنبه در جهان از بذر تغییر ژن یافته تولید می شود. ژنی که به بذر پنبه منتقل می گردد در حقیقت سمی به شمار می آید که وظیفه اش دفع آفت غوزه پنبه است. اما طی سالهای گذشته این ژن مقاوم شده و در نتیجه کشاورزان مجبورند برای دفع آفت جداگانه به خرید سم از ابر شرکت ها اقدام کنند و برای نجات محصول آن را از نو سم پاشی کنند. به سخن دیگر ریش و قیچی در دست شرکتهای انحصاری امپریالیستی است که می توانند ملتی را به گرسنگی بکشانند و تحریم اقتصادی کنند تا به نوکری و تسلیم تن در دهند. غذای تولید شده مبتنی بر ژن دستکاری شده به وحشتناکترین اسلحه تجاوز و بربرمنشی تبدیل شده است. کمیسر عالی حقوق بشر سازمان ملل نگرانی خود را از افزایش سالانه نرخ خودکشی در میان کشاورزان هندی که از همه کشورها بیشتر از تخم پنبه تغییر ژن یافته استفاده می کنند، ابراز داشته است. طبق آمار موجود از سال ۱۹۹۷ تاکنون قریب به ۲۰۰ هزار خرده کشاورز هندی اقدام به خودکشی کرده اند. و ابر شرکت «مونسانتو» که بزرگترین فروشنده ژن اصلاح شده و سموم ضد آفت در هند است، خم به ابروی خود نمی آورد. کجایند آن طرفداران حقوق بشر؟ این تنها کشاورزان بی نوای هندی نیستند که در معرض نابودی قرار گرفته اند.
در سال ۱۹۷۰ در امریکای جنوبی آفت «برگ ذرت جنوبی» که به علت تک سویه ژنتیکی در آمریکای جنوبی رشد کرده بود، باعث هدر رفتن ۱۵ درصد از محصول شد. خطر هر روز بیشتر از روز قبل در کمین نشسته است. زیرا برای نمونه در بخشهای عظیم شمال و جنوب آمریکا وسعت کشاورزی ژنتیکی به حدی است که دیگر کشاورزی سنتی کمتر به چشم می خورد. سرمایه دارانی که از قِبَل اصلاح ژنتیکی سود میلیاردی می برند، در آغاز مدعی بودند که چون جمعیت جهان رو به افزایش است، شیوه های سنتی کشاورزی و دامداری... دیگر از پس تغذیه آنها بر نخواهد آمد. آنها مدعی بودند که با اصلاح ژنتیکی می توان حجم تولید را افزایش داد، زیرا محصولات اصلاح ژنتیکی شده در برابر آ فت و سرما مقاومت بیشتری دارند.
«پیت رایلی» مدیر کمپین «اصلاح ژنتیکی را متوقف کنید» می گوید: «اگر به آمریکا بنگرید خواهید دید که این روش هیچگونه افزایشی در تولید کشاورزی نداشته است» چرا؟ برای اینکه علف های هرز در برابر سموم مقاوم شده اند و این امر به ضرر کشاورزان و به نفع «مونسانتو» است، زیرا آنها مجبورند که سم ضد علف هرز بیشتری را بخرند که در عین حال به زیان محیط زیست نیز است». موسسه «رودیل» در یک پروژه پژوهشی ثا بت کرده است که شیوه های کشاورزی سنتی و ارگانیک، میزان محصولات را افزایش می دهد. در صورتی که در نظام تولید محصولات اصلاح ژنتیکی شده جریان برعکس است.
علیرغم این، ابر شرکت ها با به ثبت رسانیدن امتیاز این تولیدات به عنوان مالکیت معنوی، می کوشند کماکان کنترل مواد غذایی را در سراسر جهان در چنگال خود نگهدارند.
طبق نظریه شرکت آرتور اندرسونArthur Anderson Consulting Group که در سال ۱۹۹۹ میلادی اهداف دراز مدت کنسرن «مونسانتو» را عرضه کرد، می بایست تا سال ۲۰۲۰ میلادی کلیه بذور جهان تغییر ساختار ژنی داده و به ثبت برسند.
همین امروز سه شرکت «مونسانتو» MONSANTO، «سونگتا» SYNEGTA و «دو پونت» DE PONT بر روی نیمی از بذور چنگ انداخته اند. آنها در عین حال مشغول بلعیدن سایر رقبا هستند. تنها شرکت «مونسانتو» در فاصله سالهای ۱۹۹۵ تا ۲۰۰۵ قریب به ۱۵ میلیارد دلار صرف بلعیدن شرکتهای رقیب کرده است. امروز بیش از ۹۰ درصد از محصولات تغییر ژن یافته از طریق «مونسانتو» به ثبت رسیده اند. سرمایه داران که تنها به فکر سود حداکثرند، علیرغم آگاهی به زیانهای عدیده محصولات اصلاح ژنتیکی شده که بشریت را تهدید می کند، نه تنها کوچکترین تحقیق و بررسی که حاکی از بی ضرر بودن این محصولات باشد را ارائه نمی دهند، بلکه از تمام امکانات بهره می جویند تا مردم را در ناآگاهی نگاه دارند و پیوسته از بی ضرر بودن محصولات ژنتیکی سخن می رانند. علیرغم مخالفت های شدید کشاورزان، دانشمندان مصرف کنندگان، سازمانها و نهادهای مدنی، دولتهای هار نماینده و حامی سرمایه داری می کوشند تا قوانین ضد محصولات ژنتیکی به تصویب نرسند. علیرغم فشار افکار عمومی و سازمانهای و احزاب اپوزیسیون و نهادهای مدنی و علیرغم اعتراض های گسترده مردم آنها، حتی از زدن برچسب بر روی اجناس تغییر ژن یافته نظیر منسوجات، کاغذ وسایل آرایش مواد غذایی، خوراک دامی و .. جلوگیری می کنند. زیرا برای آنها منافع «مونسانتو» ها از سلامتی مردم و طبیعت با ارزش تر است.
خوشبختانه ۷۰ درصد از کشاورزان و مصرف کنندگان اروپا مخا لف تولید محصولات تغییر ژن یافته اند. کشاورزان درمقابل کنسرنها مقاومت می کنند. آنها می کوشند گونه های بذر را حتی الامکان در انبارهای خود ذخیره کرده تا بتوانند هنگام کشت از آنها استفاده کنند. اخیرا کشاورزان می کوشند که بذور طبیعی را از طریق شرکت "ای بی" ebay در شبکه مجازی، به سایر کشاورزان به قیمتی ارزانتر از بذر اصلاح ژنتیکی شده کنسرنها بفروشند. آنها نمی خواهند برای همیشه در چنگال ابر شرکت ها اسیر باشند و به تولید محصولات آلوده و محیط زیست آلوده گردن نهند. به همین دلیل روزبروز بر مقاومت و مبارزه مردم علیه این رفتار بربرمنشانه سرمایه داری افزوده می گردد. وظیفه کلیه نیروهای مترقی، انقلابی و کمونیستی است که در این مبارزه فعالانه شرکت جویند و رهبری نهادهای مدنی را که در این راه فعال اند برای مقابله با سرمایه داری در این عرصه بدست آورند.
بر گرفته از توفان شماره 174 شهریور ماه 1393 سپتامبر سال 2014، ارگان مرکزی حزب کار ایران(توفان)
صفحه حزب کار ایران (توفان) در شبکه جهانی اینترنت
نشانی پست الکترونیکی(ایمیل)
لینک چند وبلاگ حزبی
وبلاگ توفان قاسمی
وبلاگ ظفرسرخ
وبلاگ کارگر آگاه
سایت کتابخانه اینترنتی توفان
سایت آرشیو نشریات توفان
توفان در توییتر
توفان در فیسبوک
توفان درفیسبوک به زبان انگلیسی