کار کودکان
نقل از سند گزارش سیاسی حزب کار ایران(توفان) به کنگره چهارم حزب
مدیرعامل انجمن حمایت از حقوق كودكان با استناد به آمارهای منتشر شده سال 85 توسط مركز آمار ایران اعلام كرد: از مجموع 13 میلیون و 253 هزار كودك رده سنی 10 تا 18 سال كشور در سال 85، سه میلیون و 600 هزار كودك خارج از چرخه تحصیل و یك میلیون و 700 هزار كودك به صورت مستقیم درگیر كار بودند.
فرشید یزدانی در گفت و گو با ایسنا در تاریخ 31 تیر 87؛ ضمن اعلام این خبر كه آن را هشداری جدی برای مسئولان بالاخص مدیران وزارت آموزش و پرورش دانست، در مورد افزایش جمعیت كودكان كار نسبت به سال 75، گفت: در سال 75، حدود 11 درصد از كودكان 10 تا 18 سال كشور جزو كودكان كار بودند كه این رقم با افزایش، به 7/12 درصد (یك میلیون و 660 هزار نفر) در سال 85 رسیده است. این در حالیست كه تعداد كودكان این رده سنی، نسبت به سال 75 كاهش یافته است.
به گفته وی، نسبت كودكان كار در نقاط شهری و روستایی متفاوت بوده است، به طوری كه 6/9 درصد (830 هزار كودك) آنها، شهری و 3/18 درصد (850 هزار كودك) روستایی بودند و این آمار با تعداد كودكان خارج از چرخه تحصیلی در نقاط شهری و روستایی همخوانی دارد.
ازدواج زود هنگام از دلایل عمده خانه‌دار شدن كودكان است.
مدیرعامل انجمن حمایت از حقوق كودكان افزود: علاوه بر وجود یك میلیون و 600 هزار كودك كار در كشور، 915 هزار كودك با عنوان «كودك خانه‌دار» توسط مركز آمار ایران ثبت شده است كه حدود 904 هزار نفر از آنها را دختران و مابقی را پسران تشكیل می‌دهند.
وی با اذعان به این كه عمده كودكان خانه‌دار، كودكانی هستند كه به دلیل ازدواج زودهنگام، خانه‌دار شده‌اند، تاكید كرد: عده دیگری از این كودكان را كودكان بازمانده از تحصیل تشكیل می‌دهند. بنابراین می‌توان گفت در مجموع حدود دو میلیون و 700 هزار كودك در كشور مشغول كار هستند.
وی با اذعان به این كه عمده كودكان خانه‌دار، كودكانی هستند كه به دلیل ازدواج زودهنگام، خانه‌دار شده‌اند، تاكید كرد: عده دیگری از این كودكان را كودكان بازمانده از تحصیل تشكیل می‌دهند. بنابراین می‌توان گفت در مجموع حدود دو میلیون و 700 هزار كودك در كشور مشغول كار هستند.
یك میلیون و 300هزار نفر از كودكان كار پسر هستند.
یزدانی با تفكیك نسبت جنسیتی یك میلیون و 670 هزار كودك كار كشور به ایسنا، گفت: 3/19 درصد آنها پسر (یك میلیون و 300هزار نفر) و 8/5 درصد (370 هزار نفر) را دختران 10 تا 18 سال تشكیل می‌دهند.
مدیرعامل انجمن حمایت از حقوق كودكان در مورد نسبت كودكان كار پسر به دختر در رده سنی ذكر شده و در نقاط شهری و روستایی خاطر نشان كرد: 4/15 درصد (674 هزار نفر) از پسران و 6/3 درصد دختران (150 هزار نفر) در شهرها زندگی می‌كنند.
وی در ادامه در تشریح نسبت تعداد كودكان كار پسر و دختر ساكن در روستاها، افزود: از مجموع كودك كار ساكن در روستاها، 627 هزار نفر (5/26 درصد) از پسران و حدود 220 هزار نفر از كودكان كار دختر (10 درصد) در روستاها بسر می‌برند.
یزدانی در مورد تعداد كودكان خانه‌دار شهری و روستایی نیز گفت: 21 درصد (473 هزار نفر) از دختران و دو دهم درصد (پنج هزار و 500 نفر) از پسران روستایی كه در رده سنی 10 تا 18 سال قرار دارند، در زمره كودكان خانه‌دار به شمار می‌روند كه این جمعیت در میان كودكان دختر شهری به 428 هزار نفر (10 درصد) و پسران شهری به پنج هزار نفر (یك دهم درصد) می‌رسد.
وی در ادامه در تشریح نسبت تعداد كودكان كار پسر و دختر ساكن در روستاها، افزود: از مجموع كودك كار ساكن در روستاها، 627 هزار نفر (5/26 درصد) از پسران و حدود 220 هزار نفر از كودكان كار دختر (10 درصد) در روستاها بسر می‌برند.
یزدانی در مورد تعداد كودكان خانه‌دار شهری و روستایی نیز گفت: 21 درصد (473 هزار نفر) از دختران و دو دهم درصد (پنج هزار و 500 نفر) از پسران روستایی كه در رده سنی 10 تا 18 سال قرار دارند، در زمره كودكان خانه‌دار به شمار می‌روند كه این جمعیت در میان كودكان دختر شهری به 428 هزار نفر (10 درصد) و پسران شهری به پنج هزار نفر (یك دهم درصد) می‌رسد.
در سال 85، سه میلیون و 600 هزار كودك 10 تا 18 ساله خارج از چرخه تحصیل بودند.
وی در ادامه در مورد آمار كودكان خارج از چرخه تحصیل نیز گفت: حدود 27 درصد (حدود چهار میلیون نفر) از كودكان رده سنی یاد شده، در سال 75 خارج از چرخه تحصیل قرار داشتند كه این رقم در سال 85 با افزایش نیم درصدی به 5/27 درصد (سه میلیون و 600 هزار نفر) رسیده است.
به گفته مدیرعامل انجمن حمایت از حقوق كودكان، 3/29 درصد (یك میلیون و 800 هزار نفر) از دختران و 4/26 درصد (یك میلیون و 800 هزار نفر) از پسران در سال 85 خارج از چرخه تحصیل قرار داشته‌اند.
یزدانی با بیان این كه در سال 85، حدود 22 درصد از پسران و حدود 21 درصد از دختران ساكن در نقاط شهری خارج از چرخه تحصیل بودند، نسبت این جمعیت در نقاط روستایی را این گونه بیان كرد: 34 درصد پسران و 42 درصد از دختران روستایی خارج از چرخه تحصیل بودند.
وی توجه به آمارهای یاد شده را برای برنامه‌ریزی مسوولان آموزش و پرورش و جذب بودجه ضروری دانست و تصریح كرد: هر چند به نظر می‌رسد، مهمترین هدف وزارت آموزش و پرورش پرداختن به آموزش كودكان خارج از چرخه تحصیل است، اما با توجه به این آمارها، این وزارتخانه هم اكنون از 30 درصد حداقل وظایف خود، یعنی پوشش اجباری آموزش برای همه، عقب است."
تنها سیری در این آمار نشان می دهد که رژیم جمهوری اسلامی تا به چه حد از کار برنامه ریزی برای آینده ایران دور است. آنها به مصداق "هر آنکس که دندان دهد نان دهد" کودکان ایرانی را به حال خود رها ساخته اند. در حالیکه در ممالک پیشرفته سرمایه داری بر اساس تعداد کودکان باید مهد کودک، کودکستان، دبستان، دبیرستان و دانشگاه همراه با کادر علمی متناسب تهیه و تدارک دید و امکانات شعلی برای آنها در سی سال آینده فراهم کرد. رژیم جمهوری اسلامی نه تنها در این زمینه ها تلاش لازم را به عمل نمی آورد بلکه با سیاست تفکیک جنسی هزینه آموزش را گرانتر می کند و در عمل مانع ازآن می شود که دختران به تحصیلات دبیرستانی و یا دانشگاهی دسترسی پیدا کنند.
*****
بر گرفته ازتوفان شماره 137 مرداد ماه 1390 آگوست 2011، ارگان مرکزی حزب کارایران