۱۳۹۰ اسفند ۲۰, شنبه


زندانی کردن و شکنجۀ کارگران، این ستون اصلی انقلاب،

در خدمت امپریالیسم جهانی است

  

مبارزات طبقۀ کارگر در سالﻫﺎﯼ گذشته وسیعاً گسترش یافته و سراسری شده است. شکل مبارزۀ آنها مسالمت آمیز است و تظاهر آن به صورت نامه نویسی، بستن جادهﻫﺎ، نمایشات خیابانی، اعتصابات و تحصنﻫﺎﯼ کارگری بروز می کند. مبارزات کارگری در ایران به طور نمونه از جمله در شهرهای زیر به درگیری با دولت و کارفرمایان رسیده است׃ اصفهان، طبس، کامیاران، تهران، قزوین، عسلویه، تبریز، مسجد سلیمان، ساوه، یزد، سنندج، بروجرد، دیوان دره، قم، نهاوند، بومهن، هفت تپه، نجف آباد، قهستان، سبلان، کاشان، اردبیل، اسلام شهر، خوی، نیشابور، پاکدشت، کرج، سمنان، کرمانشاه، شیروان، سنگرود، پاوه، مشهد، رشت، اراک، بوشهر، بجنورد، شوش، خرم آباد و...

کارگران برای بیان خواستهﻫﺎﯼ خویش از جمله در مقابل نهاد ریاست جمهوری و فرمانداریﻫﺎ، در مقابل مجلس شورای اسلامی، وزارت صنایع و معادن و یا کار و امور اجتماعی تجمع کردهﺍند. آنها در محل کارخانهﻫﺎ اجتماع کرده و دست از کار کشیدهﺍند و یا برای تحقق خواستﻫﺎﯼ خود به اعتصاب غذا دست زدهﺍند.

این حرکتﻫﺎﯼ کارگری نشانۀ آن است که کارگران به خیابانﻫﺎ می آیند و می توانند تا این حد خود را سازمان دهند و در میان خویش همبستگی کارگری ایجاد نمایند. آنها موفق شدهﺍند برای حفظ همین حداقل تشکیلات از گردشﻫﺎﯼ دستجمعی و برگزاری اردوهای کارگری استفاده نمایند.

این گستردگی و تداوم مبارزات کارگری بیانگر آن است که درجۀ استثمار در ایران تشدید شده و سرمایهﺪاران به وحشیانه ترین وضعی از نیروی کار کارگران سوء استفاده می کنند و آنها برای تأمین حداقل زندگی خویش بپا خاستهﺍند.

این گستردگی و تداوم مبارزۀ کارگران و برخورد رژیم جمهوری اسلامی با آنها بیانگر آن است که کارگران به ابزار کارگری رژیم به عنوان نمایندگان خویش یعنی"خانۀ کارگر" و "شورای اسلامی کار" اعتماد و اعتقادی نداشته و آنها را نمایندۀ خویش نمی دانند.در میان کارگران وضع زنان کارگر وخیم تر از مردان است زیرا آنها در محیط کار مورد تبعیض و مزاحمتﻫﺎﯼ جنسی قرار گرفته و فشار مردسالاری سنتی را حتی در میان کارگران باید بر دوش خود تحمل کنند.

حزب ما ضمن پشتیبانی از کارگران زندانی و همۀ زندانیان سیاسی مدتﻫﺎست اقدامات مشخص بینﺍلمللی درهمبستگی با کارگران ایران انجام داده و با ارسال نامه به احزاب مارکسیست لنینیست جهان و اتحادیهﻫﺎﯼ کارگری نظر آنها را به مسائل کارگری ایران از جمله زندانیان سیاسی و سرکوب کارگران جلب نموده و خواهان همبستگی با کارگران ایران گردیده است. در همین رابطه فراخوان بینﺍلمللی حزب ما در حمایت از کارگران  در نشریات و سایتﻫﺎﯼ احزاب برادر بازتاب وسیع داشته و مورد استقبال احزاب و سازمانﻫﺎﯼ مارکسیست لنینیست قرارگرفته است. بی شک این امر گرمابخش پیکار ما در کارزار افشای اقدامات ضد کارگری جمهوری سرمایهﺪاری اسلامی خواهد بود.

زندان، سرکوب و شکنجۀ کارگران این ستون اصلی انقلاب و هرگونه تحول اجتماعی در ایران در خدمت امپریالیسم جهانی است و به شدت محکوم است.

 برای آزادی فوری و بی قید و شرط کارگران زندانی و همۀ زندانیان سیاسی بکوشیم و از هیچ  کوششی دریغ ننمائیم.