سفرآقای اوباما به کوبا و جنجال ساختگی حمایت از حقوق بشر

ماشینهای تبلیغاتی و شستشوی مغزها در ممالک امپریالیستی به کار افتاده اند، تا طبق عادت سنتی حقایق را وارونه جلوه دهند و سفید را سیاه بنمایانند. نوکران این حقوق بگیران جهانی که خود را هوادار آزادی بیان جا می زنند، از حق آزادی بیانشان فقط برای نشر دروغ و پخش اکاذیب استفاده می کنند و بس.

کسی که تاریخ جنایات امپریالیسم آمریکا را در کوبا نداند، کسی که تاریخ همین دو دوره ننگین و سراپا خونِ دوران اوباما را نداند، شاید باور کند که امپریالیسم آمریکا ناجی بشریت و فرشته نجات و مبشر آزادی و حقوق بشر است. ولی کسی که مسایل را تعقیب کرده باشد، در زیر سونامیِ دروغهای امپریالیسم آمریکا و نوکران وی و به ویژه نوکران ایرانی آمریکا، نظیر کیهان لندنی و سایر جاسوسان ایرانی، حقایق را پیدا می کند و به ریش این تبلیغات زننده می خندد. این تبلیغات فقط افشاء گر امپریالیسم جهانی است و بس.

کوبا در گذشته همیشه مستعمره آمریکا بود، نوکر دست به سینه آمریکا دیکتاتور مشهور، ژنرال کودتاچی آقای "فولخنثیو باتیستا ثالدیوار" (Fulgencio Batista y Zaldívar)  که فاسد، قاچاقچی، آدمکش، همدست مافیا بود، منافع امپریالیسم آمریکا را در کوبا تامین می کرد. کوبا با تولید تک محصولی نیشکرش وابسته به آمریکا بود. سرمایه داران بزرگ کشاورزی آمریکا، تمام مناطق حاصلخیز کوبا را به زیر سلطه خود در آورده، دهقانان را به برده های خویش بدل کرده و توده مردم کوبا را غارت می کردند و کالاهای تولید شده در کوبا را به آمریکا وارد کرده کرده از آن سودهای سرشار می بردند. بزرگترین قمارخانه های جهان در هاوانا بود که با دست مافیا و سرمایه های آمریکائی می چرخید. امپریالیسم آمریکا کوبا را به بزرگترین فاحشه خانه قاره آمریکا و محل خوشگذرانی سرمایه داران فاسد بدل کرده بود، تا آنها از آزادی های بی قید و شرط خویش با اسارت بردگان جنسی در کوبا و بدون هراس از نقض حقوق بشری خانواده ها و زنان کوبائی از همه "مزایای" نقض حقوق بشر و حقوق انسانی متمتع شوند.

انقلاب کوبا، این قشر انگل را جارو کرد، زمینها را ملی نمود، و به دیکتاتوری "باتیستا" که به حقوق بشر احترام نمی گذاشت و شکنجه و آدمکشی و بی حقوقی را در کوبا با یاری آمریکا رایج کرده بود، پایان داد. مردم کوبا برای نخستین بار آموختند که حق کار، حقوق بشر است؛ آنها آموختند که حق تحصیل اجباریِ رایگان حقوق بشر است؛ آنها آموختند که بهداشت مجانی حق آنهاست؛ آنها آموختند که زن و مرد دارای حقوق مساوی اند و زحمتکشان دارای حقوق انسانی بوده و باید به این حقوق و ارزش واقعی دست پیدا کنند و باید به این حقوق ارج گذاشت. درِ زندانهای "باتیستا" بسته شد، شکنجه گران به سزای اعمال خود رسیدند، ضد انقلاب فرار کرد و در فلوریدای آمریکا مورد حمایت سازمان امنیت آمریکا قرار گرفت و تا به امروز نیز بر ضد تمامیت ارضی و حق حاکمیت ملی کوبا خرابکاری می کند. انقلاب بود که حقوق بشر را به کوبا آورد و این امپریالیسم آمریکا و نوکرانش بودند که ناقض حقوق بشر و حامیان جنایتکار آن اند. آنوقت امپریالیسم آمریکا چهره زشت خویش را نشان داد و تصمیم گرفت به مردم کوبا و تمام مردم آمریکای لاتین درس بدهد که جرات نکنند به دیکتاتوری امپریالیسم آمریکا تجاوز کرده و "حیاط خلوت" آرام آمریکا را بر هم بریزند. آنگاه نخست مفتضحانه به کوبا توسط مزدوران آمریکائی حمله کردند که این تجاوز معروف به "تجاوز خلیج خوکها" توسط خلق کوبا درهم شکسته شد. سپس ماشین تحریم و تبلیغات امپریالیسم به راه افتاد تا دمار از روزگار مردم کوبا که جرات انقلاب ضد آمریکائی کرده اند، در آورد.  اسلحه جنایتکارانه تحریم برای نخستین بار بر ضد کوبا به کار گرفته شد که طولانی ترین دوره تحریم در تاریخ بشریت است. ما ایرانی ها و عراقی ها و حتی مردم شوروی سابق و لهستان دوران رویزیونیستها و بسیار مردم جهان طعم تلخ این تحریمهای ضد بشری را چشیده اند.

تحریمهای ضد کوبا شامل بخش تجارت، اقتصاد و مالی می شود. نخستین اقدامات در این زمینه از جانب آیزنهاور رئیس جمهور وقت آمریکا در سال 1960 پس از انقلاب کوبا انجام گرفت. در سال 1992 تحریم علیه کوبا را به عنوان یک قانون شرم آور در کنگره آمریکا با این مضمون که می خواهند "به ملت کوبا برای کسب دموکراسی یاری رسانند" به تصویب رساندند. کنگره آمریکا برای سرنوشت مردم کوبا تصمیم می گیرد و این امر را در جهان بدیهی و حق آمریکا و جزئی از حقوق بشر آمریکا جلوه می دهند. به این قانون نام اقدام دموکراسی برای کوبا عطا کردند. این تحریم جنایتکارانه، طولانی ترین تحریم تاریخ بشریت بود و هنوز هم هست. در 2014 دولت آمریکا برای نزدیکی به کوبا، نام کوبا را از فهرست اسامی ممالک تروریستی برداشت و حال آنکه این کوبا نبود که تروریست بود، این امپریالیسم آمریکا بود که تروریست بود و هست. امپریالیسم اساسا یک مفهومش تروریسم است. در تمام دوران جنگ سرد، همه متحدان آمریکا در این محاصره ضد بشری با نقاب حمایت از "حقوق بشر" شرکت داشتند. مجمع عمومی سازمان ملل متحد بارها در حمایت از مردم کوبا، مخالفت خویش را با محاصره و تحریم این کشور و قلدری آمریکا اعلام کرد، ولی امپریالیستهای غرب بی توجه به نظریات مجمع عمومی سازمان ملل به کار خود ادامه دادند و حتی برای تشدید نقض حقوق بشر محاصره بر ضد مردم کوبا را تشدید کردند. نتیجه این عمل واکنش میهنپرستانه مردم کوبا نسبت به این وضعیت بود که وحدت خلق کوبا را در مقابل فشار اجنبی استعمارگر تقویت نمود. سازمان عفو بین الملل تحریم کوبا را که منجر به صدمه زدن به سلامتی مردم کوبا شده بود و مانع رسیدن دارو و وسایل پزشکی به کوبا بود، بارها محکوم کرد. این اقدامات منجر به آن می شد که غذای کافی به مردم و کودکان کوبائی نرسد. آمریکائی ها برای آنکه امراض عفونی در کوبا شدت بگیرد از واردات صابون و کالاهای عفونت زدا به کوبا ممانعت به عمل می آوردند و می آورند. مراجع جهانی، سوء تغذیه ناشی از تحریمها را، موجبات بسیاری بیماری ها در کوبا می دانستند. رژیم کوبا مجبور شده بود برای غلبه بر این مشکلات صورتی از اولویتها تدوین کند که بر اساس این تقدم ها در درجه نخست زنان و کودکان از حداقل امکانات موجود دولت کوبا استفاده می کردند و مردان و مردان مسن از این نعمت به حد کمی برخوردار بودند تا سلامتی زنان و کودکان به خطر نیفتد.

از سال 1990 به طور مرتب سازمان ملل متحد محاصره اقتصادی کوبا را محکوم کرده است. در سال 2002 تعداد 173 کشور خواهان پایان محاصره کوبا بودند وتنها سه کشور به ادامه تحریم رای موافق تحریم دادند. در سال 2013 تعداد مخالفان 188 کشور بود و تنها دو کشور جنایتکار، آمریکا و اسرائیل هواداران تحریم بودند و حتی سه کشور میکروسکپی "مکرونزین"، "جزایر مارشال" و "پالا" به این تحریمهای ضد بشری رای ممتنع دادند. وزیر خارجه کوبا این اقدام آمریکا را نسل کشی نامید. وی ضبط اموال دولت کوبا در آمریکا را که از آن برای مبارزه علیه دولت قانونی کوبا برداشت می کنند، راهزنانه نامید. در آمریکا با شستشوی مغزی 48 درصد مردم این کشور موافق ادامه این جنایت هستند و این را از حقوق آمریکا می شناسند که به همه جهان زور بگوید و مردم کوبا را گرسنگی بدهد!!؟؟.

توجه کنید که حق آزادیِ بیان دروغ و فریب مردم تا به چه حد کار ساز است. آیا این اقدامات جنایتکارانه نقض حقوق بشر و نسل کشی نیست؟. مسلم است که هست.

آقای اوباما رئیس جمهور سیاه پوست آمریکا وارد کوبا می شود و مداخله گرانه و آمرانه تمایل دارد که نخست با "رهبران اپوزیسیون" رژیم کوبا تماس بگیرد و سپس با مقامات رسمی. سازمانهای امنیتی آمریکا مشتی روسپی انگشت شمار را با لباس سفید "سیاسی"، تحت عنوان "زنان لباس سفید" به خیابانها می فرستند تا به نقض آزادی بیان و حقوق بشر و آزادی سفر و... در کوبا اعتراض کرده و از اربابشان اوباما بخواهند که آنها را نجات دهد. مخاطبِ پیام این "زنان لباس سفید" پوش، اوبامای سیاه است. آنها دست به دامان زن و بچه اوباما شده اند، تا این "ناجی بشریت"، این "زنان سفید پوش" و همه ی مردم کوبا را نجات دهد!؟؟  آیا این نمایشهای سرهم بندی شده، که با صحنه سازی مخبران مامور و وظیفه شناس از اقصی نقاط جهان، که تعدادشان از معترضان سفید پوش و سیاه دل، به مراتب بیشتر و بین المللی تر است، مشمئز کننده نیست؟ آیا این توهین به افکار عمومی مردم جهان، توهین به بشریت متمدن، نقض آشکار حقوق بشر محسوب نمی شود؟ حتما می شود!.

ولی دولت آمریکا جاسوسان خویش را در تیمهای جاسوسی به نام "اتحادیه میهنپرستان کوبائی" و یا "زنان سفید پوش" سازماندهی می کند، که بر اساس اطلاعات و اعترافات خودشان "آژانس ایالات متحده آمریکا برای توسعه"(the U.S. Agency for International Development, USAID)، این موسسه، به دگراندیشان کوبائی(بخوانید آمریکا اندیشان کوبائی-توفان) در سال 2009 مبلغ 62/15 میلیون دلار کمک مالی کرده است. و از سال 1996 در مجموع 140 میلیون دلار برای سرنگونی دولت کوبا هزینه نموده است. همین اعتراف نشانه زورگوئی و دخالت بی شرمانه در امور داخلی یک کشور مستقل دیگر است. امپریالیسم آمریکا مشتی جاسوس و خرابکار برای سرنگونی یک رژیم انقلابی و مستقل، با نقض روشن حقوق بشر و حقوق ملل و نقض منشور ملل متحد تربیت کرده و آموزش می دهد. در آستانه سفر اوباما این زنان روسپی سفید پوش به عنوان دگرانیشان به پای اوباما می افتند که از حقوق بشر در کوبا دفاع کند. در مورد این صحنه سازان و حادثه آفرینان باید گفت که چرا کسانی که این همه قلبشان برای حقوق بشر به ادعای خودشان می تپد، از آقای اوباما نمی خواهند که درِ زندان گوانتانامو را که سمبل نقض حقوق بشر و جنایت بی شرمانه در کوباست، ببندد. چرا این عده بر ضد اوباما دست به اعتراض نمی زنند تا بخشی از خاک اشغالی کوبا را که در آنجا گوانتانامو را مستقر کرده است ترک کند؟ چگونه می شود به یک ناقض جهانی حقوق بشر، حقوق ملل، تجاوزکار و اشغالگر، اعتماد کرد و از وی انتظار رستگاری داشت؟ این صحنه سازی ها و دروغگوئی ها تنها برای فریب افکار عمومی دنیاست.

امپریالیسم آمریکا بارها تلاش کرده است توسط مافیا و ماموران سازمان جاسوسی آمریکا رئیس دولت قانونی کوبا فیدل کاسترو را ترور کند. فرمان قتل را رئیس جمهور وقت آمریکا جان اف کندی شخصا امضاء کرد و مطابق همه قوانین جهانی باید این رئیس جمهور آمریکا به عنوان متهم به سوء قصد محاکمه می شد. ولی برنامه ترور فیدل کاسترو توسط سایر روسای جمهور آمریکا نیز ادامه پیدا کرد. لذا همه روسای جمهور آمریکا باید به اتهام ترغیب به قتل محاکمه شوند. حال مشتی قاتل و تروریست به مدافع حقوق بشر و مخالف تروریسم بدل شده اند.   

وقتی در نشست پایانی مذاکرات دو جانبه سران دو کشور، خبرنگاران خودفروخته به دستور سازمان "سیا" از رئیس جمهور کوبا آقای رائول کاسترو به صورت تحریک آمیز پرسیدند که نظرش در مورد زندانیان سیاسی در کوبا چیست؟ وی برای رو کردن دست این فریبکاران فورا درخواست کرد تا این خبرنگار نام این زندانیان سیاسی را هم اکنون اعلام کند و صورت اسامی آنها را در همین جمع در اختیار وی و افکارعمومی بگذارد تا معلوم شود که در کوبا زندانی سیاسی وجود ندارد. خبرنگار "مطلع" نه نامی در اختیار داشت و نه فهرست اسامی "زندانیان سیاسی" و لذا ناچار شد سکوت کند و خفقان بگیرد. معلوم شد که همه این صحنه سازی ها با رضایت اوباما و دستگاههای دروغ پراکنی "آزادی بیان" امپریالیستی ساخته شده اند. سخنان رائول کاسترو تو دهنی محکمی به شایعه پراکنی امپریالیستها بود که در اخبار رسمی اکثر ممالک اروپائی سانسور شد و تنها یکبار آنرا کانال "ایورو نیوز" در ساعت 8 صبح 22 ماه مارس 2016 نشان داد. معلوم شد که اپوزیسیون کوبا اپوزیسیون امپریالیستی و نوکر اجنبی است.

از این اپوزیسیونها خود فروخته در ایران هم وجود دارند و ما پاره ای از آنها را در تریبونال لندن دیده ایم که با پول امپریالیسم و صهیونیسم فربه شده اند. به همین جهت مبارزه برای تحقق حقوق بشر تجزیه بردار نیست. باید آنرا با مبارزه بر ضد امپریالیسم و صهیونیسم پیوند زد وگرنه ادعای حمایت از حقوق بشر، مبارزه برای آزادی زندانیان سیاسی ریاکاری محض است. با حمایت عربستان سعودی، اسرائیل، ناتو، پنتاگون و آمریکا نمی شود از حقوق بشر دفاع کرد و زندانیان سیاسی را آزاد نمود.

مردم کوبا تا به امروز مقاومت کرده اند و تسلیم نشده اند. این خودفروخته های کوبائی نیز نمی توانند این مردم را به تسلیم وا دارند. مرگ بر امپریالیسم ریاکار، صهیونیسم جنایتکار و مزدوران اپوزیسیون ضد بشر در همه ممالک جهان.

بر گرفته از توفان شـماره 193فروردین ماه  1395ـ آپریل سال 2016

ارگان مرکزی حزب کار ایران(توفان)

صفحه حزب کار ایران (توفان) در شبکه جهانی اینترنت

www.toufan.org

نشانی پست الکترونیکی(ایمیل)

toufan@toufan.org

لینک چند وبلاگ حزبی

..........................

 وبلاگ توفان قاسمی

http://rahetoufan67.blogspot.se/

وبلاگ ظفرسرخ

 http://kanonezi.blogspot.se/

 وبلاگ کارگر آگاه

 http://www.kargareagah.blogspot.se/

  سایت کتابخانه اینترنتی توفان

http://toufan.org/ketabkane.htm

 سایت آرشیو نشریات توفان

 http://toufan.org/nashrie_tofan%20archive.htm

 توفان در توییتر

https://twitter.com/toufanhezbkar

توفان در فیسبوک

https://www.facebook.com/toufan.hezbekar

 توفان درفیسبوک به زبان انگلیسی

https://www.facebook.com/pli.toufan?fref=ts