اعلامیه سندیکای شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه
اعدام و ارعاب محکوم است
ما در ماتم معلمي هستيم که ابزارش گچ و قلم بود و کودکاني را تعليم ميداد که بسياري از آنها شبها گرسنه سر بربالين ميگذاشتند
اعدام و ارعاب محکوم است
ما در ماتم معلمي هستيم که ابزارش گچ و قلم بود و کودکاني را تعليم ميداد که بسياري از آنها شبها گرسنه سر بربالين ميگذاشتند. جرم او دفاع از حقوق بشر بود. جرمي که در صد سال گذشته بسياري را در خاک و خانواده‌هايي را در ماتم فروبرده است. در چهار سال گذشته بسياري از نهادهاي ملي و بين المللي زنداني بودن فرزاد کمانگر را محکوم کرده و مهمتر از آن خواهان رسيدگي قانوني و بيطرف به پرونده اش بودند، نمايندگان سازمانهاي جهاني در چندين نوبت خواستار اعزام هيئتي براي ديدار مستقيم با او شدند، که هيچ‌گاه مورد موافقت قرار نگرفت.
متاسفانه خانواده ايشان اين حق را نداشتند و نتوانستند در آخرين لحظه عزيز خودشان را ببينند، اين اعدامها زماني در جامعه ما اتفاق افتاد که مردم ما هميشه و در هر مکاني هرنوع خشونت را نفي کرده اند.
جنبش کارگري ايران و جهان معلمي را از دست داد که حتي در زندان نيز از يادگيري و ياددهي کوتاهي نکرد. ما از دست دادن فرزاد را به خانواده کمانگر و هم طبقه اي هاي ايشان در سراسر جهان تسليت ميگوييم .
ما همانطوري که در چند سال گذشته مکرراً اعلام کرده ايم خواهان لغو مجازات اعدام هستيم و احکام دادگاههاي غير قانوني را مردود ميشماريم و خواهان آزادي کليه زندانيان جنبش مدني از جمله آقايان مددي و اسالو هستيم.
با اميد به گسترش صلح و عدالت در تمام جهان
سنديکاي کارگران شرکت واحد
اتوبوسراني تهران و حومه
ارديبهشت 1389
