شانزده آذر، روز پیکار متحد دانشجویان علیۀ استبداد و استعمار گرامی باد!
بار دیگر 16 آذر روز اعتراض و پیکار متحد دانشجویان ایران علیۀ ارتجاع و امپریالیسم فرا می رسد. 16 آذر 1332 روزی است که نیکسون جنایتکار،معاون وقت ریاست جمهوری آمریکا پس از کودتای ننگین "سیا" به ایران آمده بود . این امر درشرایطی صورت می گرفت که عمال امپریالیسم بر سر کوی و بازار، کارخانه و مزرعه، مدرسه و دانشگاه با سلاح گرم و با چوب و چماق و چاقو خفقان می آفریدند و دانشجویان انقلابی و مبارز ناقوس مرگ رژیم بیدادگر کودتا و اربابانش را در دانشگاه به صدا درآوردند. در این روز سه تن از دانشجویان انقلابی و میهن پرست شریعت رضوی، قندچی و بزرگ نیا قلب جوانشان طعمۀ رگبار آتشبار دشمن نابکار گشت و خون پاکشان همچون جویباری از دانشگاه سرازیرشد و با خون زحمتکشان درآمیخت تا پیوسته یاد آور همبستگی ضد استبدادی، ضد ارتجاعی و ضد امپریالیستی دانشجویان و عموم مردم آزادیخواه ایران باشد.جنبش چند سال اخیر دانشجوئی ایران با الهام از نسل گذشته و دستاوردهای پربار و ارجمندی که این نسل برای آنها به ارث گذارده است خیزش انقلابی و خیره کنندۀ 18 تیر 78 را آفرید که با جنبش دموکراتیک، ضد سلطنت و ضد امپریالیستی پیوند خورد. این جنبش ناقوس مرگ رژیم اسلامی را به صدا درآورد وهمانند 16 آذر بازتاب درد و رنج عمومی مردم ایران بود. امسال در شرایطی به استقبال 16 آذر می رویم که اعتراضات متنوع دانشجویان در سراسر ایران گسترش و دامنۀ بیشتری یافته است. دانشجویان در سنگر علم و روشنائی در مقابل جهل و نادانی صف آرائی کردهﺍند. تشدید اعتراضات دانشجویان در ماهﻫﺎﯼ اخیر در دفاع از همکلاسیﻫﺎﯼ در بند خود و همین طور سایر زندانیان سیاسی، علیۀ امنیتی شدن فضای دانشگاه و جامعه، علیۀ انسداد سیاسی، اجتماعی و فرهنگی و علیۀ دخالت در حوزۀ خصوصی دانشجویان و تلاش برای حق زندگی آزاد برای دانشجویان و همۀ شهروندان ایرانی و استقلال دانشگاه از حاکمیت، تحسین بر انگیز است. اعتراضات به حق دانشجویان، بازتاب نارضایتی عمیق تودۀ مردم در ایران است. بازتاب فقر و فساد و گرانی و بی حقوقی درجامعه است.بازتاب زندان و سرکوب و شکنجه، بازتاب زورگوئیﻫﺎ و خودکامه گیﻫﺎﯼ بی حد و حصری است که قلم قادر به تصویر کشیدن این همه جنایت و پلیدیﻫﺎ نیست.
دانشجویان عزیز، باید بر امراتحاد سراسری دانشگاهﻫﺎﯼ ایران و خواستهﻫﺎﯼ مشترک ضد ارتجاع جمهوری اسلامی، ضد امپریالیستی و عدالتخواهانه تکیه کنند و از تفرقه و پراکندگی پرهیز نمایند. باید به یاد داشت که افقﻫﺎﯼ سیاسی شریعت رضوی، بزرگ نیا و قندچی که در 16 آذر 1332 در مقابله با ارتجاع و استبداد و امپریالیسم جان فدا کردند، یکی نبود لیکن در برابر دشمن واحد چون تن واحد قیام کردند و به همۀ یاران و رفقای دانشجوی خود آموختند که در مبارزه برای آرمان مشترک مردم ایران باید متحداً بپاخاست. حزب ما نیز با احترام به این سنت درخشان دانشجوئی ایران برپیکارمتحدانه و پیوند با کارگران و زحمتکشان تأکید می ورزد و ایمان دارد که مبارزات حق طلبانۀ دانشجویان، کارگران و زنان و جوانان و همۀ آحاد مردم ایران سرانجام تحت رهبری حزب واحد طبقۀ کارگر رژیم سرمایهﺪاری جمهوری اسلامی را سرنگون و میهن را از شر دیو استبداد و استثمار و تمام مظاهر نظام کهن و بقایای قرون وسطائی رها خواهد ساخت و جز این نیز نخواهد بود.حزب ما از خواست آزادی فوری و بی قید وشرط دانشجویان زندانی، وکلای مستقل و شریف ایران، از خواست آزادی فوری همۀ فعالین کارگری، از آزادی بیان و عقیده، از حقوق اساتید اخراجی و بازگشت آنها به دانشگاه، از جدائی دین از دولت و پیوند این مطالبات با مبارزه علیۀ هرگونه تحریم اقتصادی ایران و تجاوز و دخالت خارجی دفاع می کند و این امر را ازجمله وظایف مهم دانشجویان چپ و انقلابی ایران می داند.
جنبش دانشجوئی میهن ما مانند موج، آرامش پذیر نیست و این مبارزات در پیوند با کارگران و سایر زحمتکشان تا پیروزی نهائی ادامه خواهد یافت.
زنده باد 16 آذر، روز دانشجو، روز پیکار متحد دانشجویان علیۀ استبداد و استعمار!
سرنگون باد رژیم سرمایهﺪاری جمهوری اسلامی!
زنده باد سوسیالیسم این پرچم نجات بشریت!
حزب کارایران(توفان)
آذر ماه هزار و سیصد و هشتاد ونه خورشیدی
www.toufan.org
