۱۳۸۹ آذر ۱۰, چهارشنبه

اشغال عراق:

جنگی برای نابودی معنویات مردم عراق

سمیناری به دعوت انجمن همبستگی با خلق عراق در استکهلم

اخیراً سمیناری به دعوت انجمن همبستگی با خلق عراق در استکهلم، سوئد با شرکت دیرک آدریانسن، عضو " تریبونال راسل " برگزار گردید.وی نکاتی را در مورد تخریب معنوی مردم عراق، نهادهای آموزشی فرهنگی مردم توسط نیروهای بربرمنش اشغالگر به زعامت آمریکا بر شمرد که وجدان هر انسان تشنۀ آزادی و بشردوست را معذب می کند. دیرک آدریانسن یکی از چهرهﻫﺎﯼ شناخته شدۀ بینﺍلمللی و مخالف سرسخت جنگ آمریکا علیۀ عراق است.وی طرح تجاوز، توطئه و ویرانی عراق توسط امپریالیست آمریکا را از سال 1990 میلادی به دقت دنبال کرده و یکی از نویسندگان کتاب تخریب فرهنگی درعراق است.وی در این کتاب موشکافانه به علل تخریب فرهنگ و تمدن عراق توسط قوای متجاوز پرداخته وسئوال مهمی مطرح میکند:

» هدف اشغالگران ازغارت موزهﻫﺎﯼ تاریخی و فرهنگی، سوزاندن کتابخانهﻫﺎ و کشتار متخصصین و تحصیل کردهﻫﺎﯼ عراقی چیست؟ «. وی درپاسخ به این سئوال نقش کثیف نیروهای استعماری به رهبری آمریکا وویرانی هدفمند حیات اقتصادی و معنوی عراق را برملا میسازد و افکار عمومی را نسبت به فجایع عراق جلب میکند.

وی که به همت چند تن"تریبونال برتراند راسل را تأسیس نموده است هدفش بررسی و افشاء سیاست جنگی آمریکا و محاکمۀ مسببین قتل عام مردم عراق است. این تریبونال می خواهد همان نقشی را ایفا کند که در روزگار جنگ ویتنام دنبال می کرد. آدریانسن مجدانه قتل عام هدفمند و فاشیستی روشنفکران عراق توسط امپریالیست آمریکا را مورد تحقیق و بررسی قرار داده و با استناد به مدارک زنده و انکارناپذیر به افشای اهداف شوم و ویرانگر نیروهای استعماری می پردازد.وی می گوید:

» عراق در سال 1979 میلادی جایزۀ موفق ترین سیستم آموزش را توسط یونسکو دریافت کرد و در آن روزگار همۀ مردم عراق در کلیت خویش می توانستند بخوانند و بنویسند. لیکن هم اکنون به خاطر جنگ و اشغال، پدیدۀ بیسوادی که زمانی در عراق محو شده بود مجدداً سر برآورد و اکنون به برکت این اشغال 20 درصد مردم عراق بیسوادند و نیمی از کودکان عراقی در آغازسال تحصیلی در صحنه حاضر نیستند «

آدریانسن در این سمینار با اشاره به صدها مقالۀ تحلیلی وعلمی می گوید:

» کشتار تحصیل کردهﻫﺎ و فرهیختگان عراقی اعم از استادان و خبرنگاران بیدار وجدان علیرغم تبلیغات دروغین آمریکا و رسانهﻫﺎﯼ وابستۀ استعماری در مورد آرام شدن فضای عمومی عراق، هم چنان ادامه دارد. بسیاری از روشنفکران عراقی مجبور به جلای وطن شدند و 80 درصد از آموزگاران مدارس نابود و در صحنۀ آموزش حضور ندارند. 700 مدرسه توسط اشغالگران بمباران شد، 200 مدرسه در آتش سوخت و خاکستر شد، 300 مدرسه غارت شد و بسیاری از مدارس آموزشی به پایگاه پلیس و ارتش تبدیل شدند.«

وی درادامه می گوید:

» وضعیت درمان و بهداشت در عراق بهتر از اوضاع آموزشی نیست. تحریمﻫﺎﯼ بیرحمانۀ اقتصادی درسالﻫﺎﯼ 90 تأثیر مخربی در سیستم درمان و بهداشت عراق گذاشته است به طوری که 75 درصد پرسنل پزشکی مجبور به ترک شغل خود شدند. 20 هزار از 34 هزار پزشک عراقی کشور را ترک کردند و 2000 نفر تا کنون جان باختند. با این وصف عجیب نیست که وضعیت بهداشت و درمان مردم عراق تا این اندازه سقوط کرده است. مرگ و میر کودکان پس از سال 1990، 150 درصد افزایش داشته است. «

دیرک آدریانسن به وضعیت معیشتی کارگران و زحمتکشان عراق اشاره می کند و می گوید:

» طبق آماررسمی بیش از نیمی از مردم عراق بیکارهستند. بخش بزرگی از شاغلین حقوقی کمتر از یک دلار در روز دارند.نیروهای متجاوز هدفمند و آگاهانه عراق را ویران کردند. آمریکا سریعاً طرح خصوصی سازیﻫﺎ درعراق را برای کسب سود شرکتﻫﺎﯼ چند ملیتی فراهم آورد.. «

وی درمورد خروج بخشی از نیروهای آمریکائی از خاک عراق در پایان ماه اوت سال جاری می گوید:

» بیش از 50000 از قوای نظامی آمریکا هم چنان در خاک عراق حضور دارد و نیروهای ویژه و سرکوب رژیم عراق تحت کنترل و نظارت فرماندهی پنتاگون قرار دارد. اکنون جنگ تبلیغاتی کثیفی در رسانهﻫﺎﯼ خارجی جریان دارد. دامن زدن به اختلافات مذهبی، تضاد شیعه و سنی و اشاعۀ تصویر وحشت از مسلمانﻫﺎ به عنوان مردمان وحشی خشونت گرا همه از یک جنگ کثیف تبلیغاتی دلالت دارد. علیرغم این اما پیکار علیۀ متجاوزین ادامه دارد. اشغال عراق توسط جرج بوش برای ایجاد یک جهان تک قطبی آغاز شد، حال اجازه دهید تا ما نیز مبارزاتمان را برای همبستگی بین المللی و جهان چند صدائی ادامه می دهیم. «

در تکمیل نظرات دیرک آدریانسن آمار زیر را که توسط صباح البغدادی به رشتۀ تحریر درآمده و با همت ع. سهند ترجمه شده است را انتشار می دهیم تا روشن تر جنایات آمریکا در عراق را از زبان آمار بیان کرده باشیم.
 آمار رسمی دولتی زیر، تا دسامبر ۲۰۰٨، شرایط فاجعه‌بار غالب برعراق را از زمان حملِۀ آمریکا و اشغال آن ‏کشور نشان می ‌دهد.‏

‏1 ــ یک میلیون (۱۰۰۰۰۰۰) بیوه زن عراقی (بنا به گزارش وزارت امور زنان عراق).‏

‏۲ ــ چهار میلیون (۴۰۰۰۰۰۰) کودک یتیم عراقی (بنا به تخمین وزارت برنامه‌ریزی عراق).‏

‏۳ ــ دو و نیم میلیون (۲۵۰۰۰۰۰) کشتۀ عراقی (بنا به گزارش وزارت بهداشت و پزشکی قانونی عراق).‏

‏۴ ــ هشتصد هزار (٨۰۰۰۰۰) عراقی ناپدید شده در بازداشتگاه‌های مخفی مرتبط با احزاب گوناگون حاکم (بر ‏اساس شکایت‌های ثبت شده در وزارت کشور عراق).‏

‏۵ ــ سیصد و چهل هزار (۳۴۰۰۰۰) زندانی عراقی که بدون اعلام جرم، در زندان‌های ارتش ایالات متحده، ‏زندان‌های دولت عراق، و زندان‌های واقع در منطقۀ کردستان به سر می ‌برند (بنا به گزارش سازمان‌ها و ‏آژانس‌های حقوق بشر عراقی، عرب، بین‌المللی و سازمان ملل).‏

نیروهای اشغالگر ایالات متحده رسماً قبول دارند که تعداد بازداشت شدگان عراقی در زندان‌های آن‌ها حدود ‏صد و بیست هزار (۱۲۰۰۰۰) نفر است.‏

‏۶ ــ چهار و نیم میلیون (۴۵۰۰۰۰۰) آوارۀ عراقی در خارج از عراق (بنا بر آمار متقاضیان گذرنامه (نوع ث) از ‏ادارۀ مرکزی صدور گذرنامه).‏

‏٧ ــ دو و نیم میلیون (۲۵۰۰۰۰۰) عراقی آواره در داخل عراق (به گزارش وزارت آوارگان عراق).‏

‏٨ ــ هفتاد و شش هزار (٧۶۰۰۰) مورد ثبت‌نام شدۀ ایدز در عراق؛ این رقم قبل از تجاوز به عراق و اشغال آن ‏کم‌تر از ۱۴ مورد بود (بنا به گزارش وزارت بهداشت عراق).‏

‏٩ ــ گسترش ترسناک استفاده از مواد مخدر وارداتی از ایران در میان جوانان (بنا به گزارش وزارت بهداشت ‏عراق و مرکز مبارزه با مواد مخدر و اعتیاد).‏

من دربارۀ شیوه‌های گوناگون قاچاق مواد مخدر، که برخی از آن‌ها بسیار سمی هستند، و چگونه آن‌ها در ‏جاهای مختلف در مناطق جنوبی تحت کنترل برخی از احزاب و میلیشیای شرکت کننده در دولت انبار ‏می‌ شوند، و چگونه سود حاصل از فروش مواد مخدر در جهت به دست آوردن حمایت و سکوت مقامات ‏دولتی صرف خریدن آن‌ها (پرداخت رشوه) و کمک به کارزارهای انتخاباتی آن‌ها می‌ شود، یک ‌سری مقالات ‏تحقیقی نوشتهﺍم.‏

‏۱۰ ــ از زمان تجاوز و اشغال عراق، از هر چهار ازدواج سه ازدواج به طلاق می ‌انجامد (بنا به گزارش وزارت ‏بهداشت عراق).‏

‏۱۱ ــ بیش از چهل درصد عراقی‌ها زیر خط فقر قرار دارند (بنا به گزارش وزارت حقوق بشر عراق).‏

اما من معتقدم درصد واقعی بسیار بالاتر و بیش ‌تر از ۵۵ درصد است.‏

‏۱۲ ــ کاهش سطح کیفیت آموزش ابتدائی و عالی، بر اساس بیانیه‌های مقامات رسمی در یونسکو، که ‏باعث شد این سازمان مدارک تحصیلی صادر شده از دانشگاه‌ها و مؤسسات آموزش عالی عراق را به ‏رسمیت نشناسد.‏

‏۱۳ ــ ده‌ها هزار مدرک دانشگاهی تقلبی به مقامات ارشد دولتی، افسران ارشد، مدیران کل، و مقامات ‏ارشد احزاب سیاسی اعطا می ‌شود (بنا به بیانیه‌ها و آمار کمیسیون صداق و شفافیت عراق).‏

‏۱۴ ــ حدود ۵۵۰ نهاد سیاسی و ائتلاف‌های حزبی وجود دارد (بنا به گزارش کمیسیون مستقل انتخابات ‏همگانی). و تا امروز، هیچ قانونی برای نظارت بر این تعداد نهادهای سیاسی وجود ندارد.‏

‏۱۵ ــ حدود یازده هزار و چهار صد (۱۱۴۰۰) عدد سازمان‌های جامعۀ مدنی وجود دارد (بنا به گزارش وزارت ‏کشور و وزارت عدالت و رفاه اجتماعی عراق).‏

این سازمان‌ها دارای اهداف آشکار و پنهان هستند، روشن نیست این اهداف کدامند و بودجۀ آن‌ها از کجا ‏تأمین می ‌شود.‏

‏۱۶ ــ صد و بیست و شش (۱۲۶) شرکت امنیتی تحت کنترل آژانس‌ها و سرویس‌های مخفی خارجی و ‏وزارت کشور عراق وجود دارد. هدف اعلام شده این شرکت‌ها حمایت از سفارتخانه‌های خارجی، ‏دیپلمات‌های خارجی، و مهمانان رسمی بازدید کننده از کشور است. با این وصف، اهداف پنهان آن‌ها معلوم ‏نیست. در این صورت، برای چه یک میلیون عراقی مسلح وجود دارد که در بین وزارتخانه‌های دفاع، کشور، ‏آژانس‌های امنیتی دولتی گوناگون، و آژانس‌های امنیتی احزاب حاکم گوناگون تقسیم شدهﺍند؟

‏۱٧ ــ هفده (۱٧) میلیشای مسلح رسمی ثبت شده مرتبط با احزاب سیاسی وجود دارد.‏

‏۱٨ ــ دویست و بیست (۲۲۰) روزنامه و رسانۀ انتشاراتی وجود دارد که بودجۀ آن‌ها را آژانس‌های ‏سرویس‌های مخفی خارجی تأمین می کنند (بنا به گزارش اتحادیۀ روزنامه نگاران عراق).‏

اهداف مشخص این مطبوعات شستشوی مغزی عراقی‌ها، منحرف کردن افکار آن‌ها از طرح‌های مختلفی ‏که تجزیۀ عراق به دولت‌های کوچک فرقه‌گرای منطقه‌ای و قومی را دنبال می ‌کند، و نابود کردن هویت ملی ‏آن‌هاست.‏

‏۱٩ ــ چهل و پنچ کانال تلویزیونی وجود دارد که بودجۀ آن‌ها را آژانس‌های سرویس‌های مخفی خارجی تأمین ‏می ‌کنند (براساس بیانیه‌های مدیران تأمین کنندگان خدمات ماهواره‌ای ‏Nilesat‏ و ‏Arabsat‏).‏

‏۲۰ ــ شصت و هفت (۶٧) ایستگاه رادیوئی وجود دارد که بودجۀ آن‌ها را آژانس‌های سرویس‌های مخفی ‏خارجی تأمین می‌ کنند (براساس بیانیه‌های کمیسیون اطلاعات عراق).‏

‏۲۱ ــ چهار شبکۀ مخابراتی دیجیتال، به ارزش ۱۲ میلیارد دلار، متعلق به رهبران سیاسی وجود دارد. ‏شرکت‌های زیر از جمله شرکت‌های این شبکهﺍند:‏

‏● شرکت کورک ‏Kork‏ متعلق به مسعود بارزانی (رئیس‌جمهور منطقۀ کردستان)؛

‏● شرکت آسیا ‏Assia‏ انحصاراً متعلق به جلال طالبانی ‏(رئیس‌جمهور عراق)؛

‏● شرکت زیین ‏Zein‏ (کویتی) که ۵۰ درصد آن متعلق به احمد چلبی و حزب الدعوۀ اسلامی است؛

‏● شرکت اطیر ‏Atheer‏ که انحصاراً به عبدالعزیر حکیم تعلق دارد.

‏۲۲ ــ بیش از یازده هزار و چهارصد (۱۱۴۰۰) دفتر حزبی رسمی و غیر رسمی وجود دارد. این‌ها می ‌توانند ‏دفتر یک شرکت تقلبی مقاطعه‌کاری، یا دفتر یک سازمان غیردولتی، یا دفتر یک گروه سیاسی باشد. با این ‏وصف، این دفاتر اماکن عمومی متعلق به دولت عراق هستند که پس از از بین بردن صاحبان قانونی آن‌ها، یا ‏اجبار آن‌ها به تخلیه آن دفاتر و رفتن به جاهای دیگر، اشغال شده اند. پول همۀ این‌ها از بودجۀ ملی عراق ‏تأمین می ‌شود.‏

این تنها گوشه‌ای از آن چیزی است که از زمان تجاوز آمریکا به عراق و اشغال آن در "عراق نوین دمکراتیک ‏آن‌ها" می ‌گذرد.‏ این مقاله برای اولین بار در سایت ‏www.kanaanonline.org‏ منتشر شد. صباح البغدادی یک روزنامه‌نگار و ‏پژوهشگر مستقل عراقی است. دکتر خلیل نخله، پژوهشگر فلسطینی آن را به انگلیسی ترجمه کرده ‏است

www.edalat.org/sys/content/view/367547