اعتصاب سراسری به مناسبت روز دانشجو
بخشی از فعالان دانشجوئی در دانشگاهﻫﺎﯼ تهران: دانشگاه تهران- دانشگاه علامه طباطبایی- دانشگاه علم وصنعت ایران- دانشگاه امیر كبیر- دانشگاه صنعتی شریف- دانشگاه شهید بهشتی- دانشگاه تربیت معلم تهران بیانیهﻫﺎئی به مناسبت 16 آذر روز دانشجو انتشار داده و دانشجویان را متحداً به اعتصاب سراسری دعوت نمودهﺍند. ما نیز جهت انعکاس مبارزات این دانشجویان که با شعار اتحاد و یگانگی به میدان آمده و آن را به پرچمی علیۀ رژیم منفور جمهوری اسلامی تبدیل نمودهﺍند، خلاصهﺍﯼ از این بیانیه را که تحت نام بیانیۀ شمارۀ 2 منتشر شده است، در توفان الکترونیک به چاپ می رسانیم و از مبارزات مشترک و ابتکارشان برای برگزاری این اعتصاب پشتیبانی می کنیم:
» از آنجائی كه اولین بیانیۀ این گروه در آستانۀ فرارسیدن ماه آذر و ماه دانشجو و فراخوان برای اعتصابات سراسری دانشجوئی در سراسر دانشگاهﻫﺎﯼ تهران و شهرستان؛ با استقبال زیادی در سایتﻫﺎﯼ خبری و اجتماعی و در محافل دانشجوئی روبه رو شد؛ ما جمعی از دانشجویان دانشگاهﻫﺎﯼ تهران در راستای تحقق هر چه بهتر این اعتصاب و منسجم بودن و هماهنگ بودن آن در پوشش یك اعتصاب واقعی سراسری دانشجوئی برنامهﻫﺎﯼ خود را پیشنهاد می دهیم:
۱ ــ در روز ۱۵ آذر ماه همۀ دانشجویان باید با حضور در دانشگاه از رفتن به كلاس درس خود داری كرده و در مقابل دانشكدهﻫﺎﯼ مربوطه تجمع نمایند. دانشجویان در این روز می توانند با در دست داشتن پلاكارد یا عكسﻫﺎئی با مضمون دانشجو و ۱۶ آذر برای فردای آن روز كه ۱۶ آذر ماه می باشد برنامه ریزی كنند.ما از همۀ دانشجویان می خواهیم تا رفتن به كلاس درس را در این روز و روزهای بعد تعطیل كنند.در دانشگاهﻫﺎئی كه چند دانشكده نزدیك به هم دارند دانشجویان می توانند با به هم پیوستن به هم فریاد اعتراضات خود را در صحن دانشگاه طنین انداز كنند.هم چنین با دادن پیامهائی در قالب بیانیه و اطلاعیه از دانشجویان سایر دانشگاهﻫﺎﯼ كشور از دولتی و آزاد گرفته تا پیام نور و هر دانشگاه دیگری بخواهند كه به جمع اعتصابیون بپیونندند. برای جلوگیری از اتفاقات به دور از شأن فعالیت مدنی كه ممكن است مثل هر زمان دیگری نیروهای خودسر به راه بیندازند دانشجویان باید هوشیار و آگاه باشند.
عزیزان دانشجو نیاز به گفتن نیست كه اگر در این روز بتوانیم به این شیوه و با اعتماد و شجاعت كامل عمل نمائیم قطعاً نه تنها برای روزهای بعد منسجم تر و هماهنگ تر شدهﺍیم بلكه با بُرد خبری آن می توانیم دانشجویان بیشتری را با خود همراه كنیم.
2 ــ در روز ۱۶ آذر ماه همۀ دانشجویان با برگزاری مراسم بزرگداشت روز دانشجو محكم تر از دیروز باید فریاد حق طلبی و آزادی خواهی خود را سر دهند. در این روز نیز دانشجویان باید از رفتن به كلاس درس خودداری كرده و در صحن علنی هر دانشگاه تجمع كرده و خواستهﻫﺎﯼ خود را در قالب بیانیه اعلام بدارند. از آنجائی كه ایران عزیز امروز روزهای سخت و دردناكی را به خود می بیند این وظیفۀ ملی و انسانی ما دانشجویان به عنوان قشر تحصیل كرده می باشد كه در قبال سرنوشت كشورمان و ملت مان و خودمان احساس مسئولیت كنیم و انزجار خود را از وضع آشفتۀ كشورمان نشان دهیم. همۀ ما می دانیم كه چه انسانﻫﺎﯼ آزاده و بی گناهی كه امروز در زندانﻫﺎﯼ حکومت نامشروع جمهوری اسلامی گرفتار آمدهﺍند؛ همۀ ما از كشته شدن دوستان و همكلاسیﻫﺎیمان به دست عوامل حکومت با خبریم؛ همۀ ما دوستان و همكلاسیﻫﺎﯼ دربندمان را هنوز می شناسیم و هر روز می شنویم از فشارها وشكنجهﻫﺎئی كه بر آنها روا داشته می شود؛ همۀ ما اوضاع بد و دردناك اقتصاد ملی را به خاطر سیاستﻫﺎﯼ سوء و كینه توزانۀ رژیم با تمام وجود لمس می كنیم؛ همۀ ما شور و اشتیاق و امید مردم را دیدیم و دیدیم كه خودكامه گان چطور یأس و ناامیدی و افسردگی را به چهرۀ ملت ما پاشیدند؛ همۀ ما هنوز یاد سهرابﻫﺎ و نداها و كمانگرها را در خاطرمان گرامی می داریم؛ همۀ ما می دانیم كه چشم امید ملت دردمندمان به ما به عنوان جوانان تحصیل كرده و دانشگاهی دوخته شده و می دانیم كه جمهوری اسلامی از به بند و زنجیر كردن و كشتن و اعدام ابائی ندارد و مثل خون آشامی است كه هر روز از خوردن خون ملت بیشتر لذت می برد
با همۀ اینها این وظیفۀ ملی و انسانی ماست كه در حد توان خود انزجار و تنفر خود را نسبت به این اوضاع اسفناك اعلام داریم. روز ۱۶ آذر كه روز گرامیداشت سه دانشجوی شهید و كشته شدۀ راه آزادی و عدالت هست فرصت بسیار مناسبی است تا جنبش دانشجوئی برای اولین بار متفاوت از همیشه و در قالب یك جنبش سراسری و منسجم این دین خود را جامه عمل بپوشاند. در این روز دانشجویان باید خواستار آزادی بی قید و شرط همۀ زندانیان سیاسی و عقیدتی شده و محاكمۀ عاملین این جنایت ضد بشری را خواستار شوند. دانشجویان باید بر مسئلۀ استقلال و آزادی دانشگاه تأكید كرده و خواستار بازگشت اساتید دلسوز و گرانقدر بازداشت شده و اخراج شده به جمع دانشگاه شوند....
3 ــ در روز17 آذر نیز دانشجویان باید با حضور در دانشگاهﻫﺎ از رفتن به كلاس درس خودداری نمایند و یك بار دیگر با جمع شدن در مقابل دانشكدهﻫﺎ بر مواضع خود پافشاری كنند. بعد از آن با تشكیل اجتماعات بزرگ تر اقدام به راهپیمائی آرام در دانشگاه نمایند.
همكلاسیﻫﺎﯼ ما امروز در زندانﻫﺎﯼ پوشالی رژیم نامشروع گرفتار آمدهﺍند. ما باید در این روز خواستار آزادی هر چه سریع تر همكلاسیﻫﺎیمان و بازگشت سرفرازانۀ آنها به جمع دانشگاه باشیم .عزیزان امید است كه با یاری شما در این سه روز برای اولین بار در تاریخ جنبش دانشجوئی ایران متفاوت ظاهر شویم.
در پایان از همه، از همۀ دوستانی كه این بیانیه را می خوانند می خواهیم در گسترش آن ما را یاری دهند. از كسانی كه در سایتﻫﺎ و شبكهﻫﺎﯼ اجتماعی اینترنتی فعالیت می كنند می خواهیم تا این بیانیه را به صورت گسترده منعكس نمایند. الان به خاطر جو امنیتی و پلیسی حاكم بر جامعه هر كدام از ما خود یك لیدر برای این اقدام مبارك و عظیم محسوب می شویم. هر فرد باید این خبر را به نوبۀ خود چه در سطح دانشگاهﻫﺎ و چه در سطح خوابگاهﻫﺎﯼ دانشجوئی و یا سایتﻫﺎﯼ خبری و یا حتی رسانهﻫﺎﯼ شنیداری و دیداری منعكس نماید «
* * * * * * * * * *
روز قطعی جدال یعنی قهرانقلابی
تاریخ جمهوری اسلامی تاریخ 31 سال شکنجه و اعدام، سنگسار زنان، کشتار و سرکوب خونین دگراندیشان و دروغ و تزویر و ریا و تاریخ 31 سال غارت ثروت و دسترنج مردم ایران است. رژیم جمهوری اسلامی به رهبری ولی فقیه، سیدعلی خامنهﺍﯼ داوطلبانه و با میل خود، از طریق رفراندم و یا تظاهراتﻫﺎﯼ خیابانی دست از قدرت نمی کشد، همان طور که رژیم شاه نکشید و تا آخرین روزهای حیات ننگین خویش از گشودن گلوله به سوی مردم دریغ ننمود. بدین رو باید حقیقت را به مردم گفت و آنها را برای روز قطعی جدال یعنی قهر انقلابی علیۀ رژیم آماده کرد. تاریخ ایران در این جهت پیش می رود و ما مارکسیستﻫﺎ لنینیستﻫﺎ باید این ناقوس تاریخ را که به ما گوشزد می کند، بشنویم و خود را برای رهبری امواجی که در راهﺍند آماده گردانیم. هر روز صف بندیﻫﺎ روشن تر می گردد و آنها که منافع خود را در چهارچوب نظام سرمایهﺪاری ولایت فقیه و یا بدون ولایت فقیه می بینند و در لباس پیغمبران جدید ظاهرگشتهﺍند و عدم توسل به قهر را برای مردم موعظه می کنند، دشمنان مردم ایرانند و درعمل سیاست اعمال قهر حاکمیت و انحصار آن را در دست رژیم نظامی ــ امنیتی جمهوری اسلامی به رسمیت می شناسند. این جریانات ضد انقلاب و طرفداران تقلبی اعلامیۀ جهانی حقوق بشر، از یاد بردهﺍند و یا خود را به نفهمی می زنند که در بیانیۀ جهانی حقوق بشر اصل توسل به قهر در دفاع از خود به عنوان آخرین وسیلۀ ممکن به رسمیت شناخته شده است و محافلی که چنین اصلی را نادیده می گیرند مدافع قهر و خشونت ضد انقلابی جمهوری اسلامیﺍند و جز این نیز نمی باشد.
