به مناسبت اول ماه مه روزجهانی کارگر

خوشبختی و سعادت بشریت در گرو اتحاد و رزم

مشترک کارگران سراسر جهان است

اگر خوشبختی انسان را در برآورده شدن همۀ نیازهای مادی و معنوی او بدانیم، برای دستیابی به سعادت بشریت، دو سد و مانع استعمار و استثمار را باید درهم کوبیده و به نظم طبقاتی در جامعۀ انسانی خاتمه داد.

 تنها طبقهﺍﯼ که پیروزی قطعی و کامل در نبرد علیۀ امپریالیسم و بهره کشی در جهت منافع اوست و همواره نگاه به آینده دارد طبقۀ کارگر است.

سر منشاء همۀ جنگﻫﺎ و کشتارها و تبعیضات و اختلافات و فقر و مفاسد اجتماعی و همۀ رذیلتﻫﺎ در طول تاریخ وجود جامعۀ طبقاتی است. طبقات حاکم برای حفظ استیلا و موقعیت خود از اهرمﻫﺎﯼ سیاسی و قانونی و اقتصادی و نظامی و تبلیغاتی و فرهنگی و دینی و ایدئولوژیک و علمی و تکنولوژیک که در خدمت دارند علیۀ طبقات و اقشار تحت سُلطه استفاده می کنند.

طبقۀ کارگر در این نبرد نابرابر علیۀ قدرتﻫﺎﯼ نو استعمارگر و سرمایهﺪاری تنها سلاحش کسب آگاهی و اتحاد و همبستگی طبقاتی و حزبیت است. تا زمانی که طبقۀ کارگر به این آگاهی طبقاتی دست نیابد که در پس همۀ موضعگیریﻫﺎ و تبلیغات سیاسی، فرهنگی و ایدئولوژیک، عملکرد افراد، جریانات و حاکمیتﻫﺎ چه منافع طبقاتی نهفته است، ملعبۀ دست طبقات و اقشار غیر کارگری و دشمنانش قرار خواهد گرفت و در بر همین پاشنه خواهد چرخید و اتحاد و همبستگی طبقۀ کارگر تحقق پیدا نخواهد کرد.

طبقۀ کارگر باید درک کند هرگونه برتری طلبی و جدائی طلبی بر اساس اختلافات نژادی، ملی و قومی، زبانی، مذهبی و جنسی در جهت منافع نیروهای استعماری و استثماری است.

فرهنگ بورژوائی دشمنان طبقۀ کارگر و نیروهای ارتجاعی، فرهنگ خود محوری و فرد گرائی، انحصار طلبی، بهره کشی و ضعیف کشی، تفرقه افکنی، تبعیض و تحمیق، دروغ و ریاکاری، خدعه و فریب و گسترش همۀ مفاسد اخلاقی و اجتماعی و همۀ رذیلتﻫﺎست.

فرهنگ سوسیالیستی طبقۀ کارگر، انسانگرائی و جمعگرائی، دانش دوستی و روشنگری، همبستگی و تعاون، برابری و برادری، احترام به کار و تلاش، فداکاری و ایثار در جهت خوشبختی و سعادت بشریت، صداقت و وفاداری و تعهد به آرمانﻫﺎﯼ کارگران و زحمتکشان و گسترش همۀ فضائل اخلاقی و انسانی و در خدمت گرفتن همۀ علوم و دانش و خرد انسانی در جهت حل تضاد انسان و طبیعت است.

مروج فرهنگ و دانش سوسیالیستی و سازمانگر و رهبری کنندۀ مبارزات سیاسی، ایدئولوژیک و اقتصادی طبقۀ کارگر در جهت کسب قدرت سیاسی و استقرار نظم سوسیالیستی تا رسیدن به فرماسیون کمونیستی حزب سیاسی مارکسیست لنینیست انقلابی طبقۀ کارگر است.

 برای تحقق این هدف استراتژیک طبقۀ کارگر جهانی، که خوشبختی و سعادت بشریت است راهی جز تلاش و مبارزۀ آگاهانه و سازمانیافته نیست. مبارزهﺍﯼ که توسط گردانﻫﺎﯼ طبقۀ کارگر در عرصۀ ملی شکل گرفته و می تواند در کشورهای جداگانه که زمینۀ مادی آن وجود دارد نظم سوسیالیستی را بر قرار کند  و در همبستگی بینﺍلمللی طبقۀ کارگر پیروزمند جهانی پا به عرصۀ جامعۀ بی طبقه کمونیستی بگذارد.

طبقۀ کارگر ایران در آستانۀ روز جهانی کارگر 1391 در وضعیت بسیار دشواری بین دو لبۀ قیچی فشارهای ارتجاع داخلی و فشارهای امپریالیستی به سر می برد.از طرفی حاکمیت ضد انقلابی و دیکتاتوری مافیائی اسلامی با سیاستﻫﺎﯼ اقتصادی نولیبرالیستی خود با خصوصی سازیﻫﺎ و حذف سوبسیدها و کاهش تعرفهﻫﺎﯼ گمرکی و حذف آنها، تولیدات صنعتی را در جهت منافع بورژوازی تجاری به نابودی کشانده و با تغییرات ارتجاعی در قانون کار بیش از هشتاد در صد کارگران را از چتر حمایتی آن خارج و تهدید بیکاری را همچون شمشیر داموکلس بر بالای سر آنها نگه داشته و به مرگ تدریجی محکوم کرده است و سالﻫﺎست که وضعیت معیشت طبقۀ کارگر نه رو به بهبودی بلکه رو به نابودی پیش می رود. اگر در سالﻫﺎﯼ گذشته صحبت از خط فقر و خط فقر شدید و خط فقر مطلق بود و دستمزدها یک سوم و یک چهارم و یک پنجم خط فقر؛ اکنون صحبت از خط بقاست که حتی برای رسیدن به آن و ادامۀ زندگی باید به شغلﻫﺎﯼ کاذب دوم و سوم روآورد. در چنین شرایطی است که حتی در بعضی موارد کارگران همین دستمزد خط بقا را هم 25 ماه است دریافت نکردهﺍند (کارگران لوله سازی خوزستان).خبرگزاری ایلنا در گفتگو با فرامرز توفیقی یکی از فعالین کارگری گزارش می دهد که به علت وضعیت بحرانی واحدهای تولیدی طی ماه گذشته 30 درصد کارگران اخراج شدهﺍند. سیاست سرکوب کارگران آگاه و فعالین سندیکائی و محکومیت آنها به زندان و شکنجه همچنان توسط جمهوری ضد کارگری اسلامی پیگیری می شود که آخرین نمونۀ آن محکومیت رضا شهابی کارگر قهرمان عضو هیئت مدیرۀ سندیکای شرکت واحد به 6 سال زندان و بازگشت به زندان علی نجاتی عضو هیئت مدیره سندیکای نیشکر هفت تپه است. از طرف دیگر کارگران و زحمتکشان با تحریمﻫﺎﯼ جنایتکارانه و تهدید به تجاوز نظامی امپریالیستﻫﺎ و صهیونیستﻫﺎ به ایران روبرو هستند که آنها را با افزایش صد در صدی قیمت کالاها و کمبود دارو و افزایش بیش از پیش خدمات درمانی و رشد بیکاری و گسترش فقر رو به رو کرده است.مسلماً تجاوز امپریالیستﻫﺎ و صهیونیستﻫﺎ به ایران و راه اندازی جنگﻫﺎﯼ قومی و مذهبی با هدف تجزیۀ ایران حتی در صورت سرنگونی جمهوری اسلامی هیچ دستآوردی جز کشتار و آوارگی و گسترش بیکاری و فقر و فحشاء و شکنجه و تحقیر و نابودی همۀ زیر ساختﻫﺎﯼ اقتصادی و اجتماعی و غارت و چپاول ثروتﻫﺎﯼ ملی برای کارگران و زحمتکشان میهنمان با هرگونه وابستگی قومی و زبانی و مذهبی ندارد. طبیعی است آنچه در جهت منافع و سیاست متجاوزین امپریالیست و ایادی آنها باشد بر ضد منافع کارگران و زحمتکشان است. سیاستی که در جهت منافع طبقۀ کارگر ایران در شرایط فعلی است دفاع از اتحاد و همبستگی ملی و دفاع از حق تعیین سرنوشت ملت ایران در مقابل مداخلات و تحریمﻫﺎ و تهدیدات تجاوز کارانۀ امپریالیستی و در صورت تجاوز دفاع از تمامیت ارضی ایران در مقابل سیاست تجزیه طلبانۀ امپریالیستی و ایادی آنهاست.