رژیم جمهوری اسلامی مسئول مستقیم مرگ کارگران معدن زغال سنگ طبس است

صحنهﺍﻯ از مراسم تشییع جنازهﻯ 8 تن از جانباختگان معدن طبس

 

در روز 28 آذر ماه، 8 کارگر زحمتکش بر اثر انفجار گاز در عمق 500 متری در معدن زغال سنگ طبس جان خود را از دست دادند. اخبار این حادثهﻯ هولناک به سرعت در سراسر ایران از طریق شبکهﻫﺎﻯ اجتماعی و زبان به زبان پخش شد و زحمتکشان ایران را به سوگ نشاند. حزب کار ایران (توفان) این فاجعهﻯ دردناک را به خانوادهﻯ قربانیان تسلیت گفته و خود را در غم این عزیزان شریک می داند. ما همدردی عمیق خود را به همکاران این جان باختگان و زحمتکشان ایران ابراز می داریم.

به روشنی پیداست که آمار حوادث کار در سراسر ایران سیر صعودی داشته و شرایط کار برای کارگران هر سال بدتر شده است. در سال 1390، بر اثر حوادث کار تعداد بیش از 1200 کارگر جان خود را از دست داده و بیش از 20 هزار نفر مجروح و بعضاً دچار نقص عضو شدهﺍند. کارگران و مردم ایران می دانند که فقدان امکانات ایمنی، شرایط بد کار و فشار طاقت فرسا به کارگران برای افزایش شدت کار از جمله علل اصلی وقوع سوانح در محیط کار هستند. به طور مشخص، کارگران معدن زغال سنگ طبس در مورد بدی شرایط کار و غیر امن بودن معدن، بارها به کارفرما و مقامات هشدار داده بودند. در بررسی سوانح کار، کمتر موردی می توان دید که علت اصلی آن بی توجهی کارگر به مسائل ایمنی بوده باشد.

اما علت اصلی بد بودن شرایط کار و فقدان  امکانات ایمنی در محیط کار را باید در مسئلهﻯ استثمار کارگران و زحمتکشان جستجو کرد. سرمایهﺪاری برای افزایش سطح سود بری، سعی می کند که از امکانات ایمنی لازم در محیط کار زده و ساعات و شدت کار را افزایش دهد. با این کار، سرمایهﺪار هرچه بیشتر جیب خود را پر می کند و بر زرق و برق زندگی زالو وار خود می افزاید.

در اینجاست که نقش اصلی دولت ظاهر می شود. مقامات و مسئولین دولتی که نمایندگان و مدافعان سرمایهﺪاران هستند یک قانون ارتجاعی کار در مجلس خود تصویب می کنند تا دست کارفرما را در ایجاد شرایط برای هر چه استثمار بیشتر باز گذارند ، یک ارتش میلیونی بیکاران ایجاد می کنند تا بتوانند کارگران را مجبور کنند با حداقل دستمزد در شرایط بد کار برای ساعات طولانی در دخمهﻫﺎﻯ سرمایهﺪاران جان بکنند، سپاه و پلیس و نیروی سرکوبگر و زندان راه می اندازند تا اعتصابات و اعتراضات کارگران به وضع موجود و برای افزایش دستمزد و شرایط بهتر کار را سرکوب کنند و فعالین آنها را به زندان بیافکنند و شکنجه کنند، از شکل گرفتن تشکلﻫﺎﻯ مستقل کارگری جلوگیری می کنند تا مبادا کارگران بتوانند به قدرت واقعی خود دست یابند و دست چپاولگران را از زندگی خود کوتاه کنند.

و این دولت حامی سرمایهﺪار در مواقعی که فاجعهﺍﻯ وحشتناک مانند جان باختن کارگران معدن طبس به وقوع می پیوندد نه تنها کارفرما را مورد تعقیب قرار نمی دهد بلکه علل و عوامل اصلی حادثه را از انظار عمومی پنهان نگاه داشته و مسئولین ردهﻯ پائین و حتی کارگران قربانی را مقصر اصلی معرفی می نماید.

در دولتی که مقامات بالای آن، آقازادهﻫﺎﻯ آن ، مسئولان آن و رؤسای آن مشغول کلاهبرداری و دزدی و رشوه خواری میلیاردری بوده و همگی حامی و شریک سرمایهﺪاران باشند ، در چنین دولتی حوادثی مرگبار هم چون انفجار معدن زغال در طبس اجتناب ناپذیراند. بر پیشانی چنین رژیمی، بی ارزشی جان انسانﻫﺎﻯ زحمتکش حک شده است. و این است رژیم جمهوری اسلامی!.

رژیم ضد کارگری جمهوری اسلامی مسبب مرگ 8 کارگر معدن طبس و بیش از 1200 کارگر دیگر تنها در سال 1390 در سراسر ایران است.

حزب کار ایران (توفان) جنایات رژیم ضد کارگری جمهوری اسلامی را محکوم نموده و از زحمتکشان می خواهد هرچه بیشتر و به هر شکل ممکن خشم و انزجار و اعتراض خود را ابراز دارند. راه مقابله با رژیم چپاول گر جمهوری اسلامی، تشدید مبارزه، اتحاد و همبستگی زحمتکشان و ایجاد تشکلﻫﺎﻯ مستقل و سراسری است.

 

ننگ و نفرت بر رژیم ضد کارگر جمهوری اسلامی!