۱۳۸۸ اسفند ۲۲, شنبه

فرخنده باد 8 مارس، روزهمبستگی بین المللی زنان علیۀ ستم جنسی و طبقاتی



امسال درشرایطی به استقبال هشت مارس، روز همبستگی بینﺍلمللی زنان می رویم که زنان قهرمان ایران به ویژه دختران جوان در نبرد علیۀ جمهوری زن ستیز اسلامی پیشگام بودند و در سنگر مبارزه حماسه آفریدند. هیچ اقدام جنایتکارانه و بربرمنشانهﺍﻯ نتوانست مانع به خیابان آمدن زنان مبارز ایران و فریاد آزادیخواهانه و برابری طلبانۀ آنها گردد. رژیم از ترس گسترش مبارزات زنان و شکل کاملاً زنانه گرفتن اعتراضات خیابانی به وحشت مرگ افتاد و برای مرعوب کردن زنان دست به کشتار و شکنجه و تجاوز وحشیانه زد. تجاوز جنسی به ترانه موسوی و سوزاندن پیکرش، شلیک گلوله به سوی ندا آقا سلطان و به خاک افکندن وی و آزار و به بند کشیدن صدها زن مبارز دیگر همه نشان ازهراس رژیم کثیف آخوندها از رشد و پیشرفت مبارزات زنان علیۀ نظام ضد بشر و مردسالار اسلامی است که لولای دربش بر تبعیض و ستم جنسیتی و استثمار وحشیانۀ طبقاتی می چرخد. تظاهراتﻫﺎﻯ عظیم بعد از انتخابات تقلبی 22 خرداد نشان داد که زنان ایران در انقلاب آینده و سرنگونی جمهوری اسلامی نقش عظیم و تعیین کنندهﺍﻯ ایفا و مهر خود را بر جنبش آزادیخواهانه مردم ایران خواهند کوبید.

اما مقولۀ تبعیض زن در جامعۀ ایران در یک، دو و یا چند نکته خلاصه نمی شود. "موجود زن" از لحظهﺍﻯ که متولد می شود تا هنگامی که رخت ازجهان می بندد، باید در مورد بی اهمیت ترین مسئلۀ روزمره گرفته تا مهم ترین چرخشﻫﺎ در زندگی خصوصی و اجتماعیﺍش از "الگوی" اسلامی و شرعیﺍش که برایش بریده و دوختهﺍند، پیروی نماید.

زمامداران و سخن پردازان عمامه بسر رژیم و نوچهﻫﺎﻯ اناث شان، هنوز تأکید دارند که اسلام والاترین مقام را به زن بخشیده است. آخر در کدام کشور جهان سراغ دارید که شخصیتﻫﺎ و دولتمردان دست اول کشوری حتی در سطح ریاست جمهوری و رهبری کشور این همه به "الگوی" زن اهمیت بدهند و هم و غمشان بشود "حجاب برتر"، پوشش اسلامی، مقنعه، چادر، مانتوی اسلامی..... تو گوئی این مملکت هیچ مسئله و مشکل دیگری ندارد و حجاب شده است مسئلۀ کلیدی و سمبل فرمانروائی نظام اسلامی که کوچک ترین انعطاف و نرمشی در رعایت آن، می تواند پایهﻫﺎﻯ این نظام قرون وسطائی را بلرزاند. این دید که زن "بالقوه" سرچشمۀ گناه و فساد در جامعه و در نهایت به باد رفته ارزشﻫﺎﻯ دینی و اخلاقی آن می تواند باشد و در نتیجه باید هویت و حقوق انسانی زن را صریحاً انکار کرد و در کفن سیاهش پیچید، را اسلام از یهودیان و مسیحیان به عاریه گرفته است. دشمنی ادیان چه یهودی و چه مسیحی و چه اسلام با زن تاریخ طولانی دارد. در دعای صبحگاهی مردان یهود ادا می شود: "شکرخدا را، پروردگار ما و پروردگار عالم را که مراهم چون زن نیافرید."

زنان ایران و به طورکلی زنانی که در جوامع اسلامی زندگی می کنند نه تنها در معرض نابرابری و تبعیض طبقاتی و پی آمدهای اجتماعی مترتب از آن قراردارند، بلکه از آن نظر شایان توجه خاصی هستند که درسیستم و نظامی زندگی می کنند که بدون مبالغه بر "آپارتاید جنسی" استوار است. ستونﻫﺎ و ارکان این آپارتاید جنسی بر قانون گزاری کشور، بر شرع اسلامی، برنظام ولایت فقیه و بر فرهنگ وسنتﻫﺎﻯ به شدت واپسگرای فئودالی و مردسالاری بنا گردیده است. این روبنا و فرهنگﻫﺎﻯ پوسیده راملتﻫﺎﻯ دیگر کوشیدند با انقلابات بورژوائی 200 سال پیش به زباله دان تاریخ بسپارند. زمامداران عباپوش و عمامه بسر در کشور ما، پس ماندهﻫﺎﻯ فسیل شدۀ آن را از اعماق قرون وسطا بیرون کشیدهﺍند و اصرار دارند آن را به جامعهﺍﻯ حقنه کنند که سیستم اقتصادی سرمایهﺪاری شاخص روابط تولیدی آن می باشد. این ناسازگاری و تناقضات اجتماعی طبیعتاً در صحنۀ سیاست ایران نیز منعکس می گردد. رژیم برای حل این تناقضات چارهﺍﻯ جز سرکوب زنان نمی بیند. درگیریﻫﺎﻯ قهرمانانۀ خیابانی زنان ایران با لباس شخصیﻫﺎﻯ آدمکش و نیروهای جنایتکار انتظامی و امنیتی در تظاهراتﻫﺎﻯ 13 آبان، روز دانش آموز، روز قدس، 16 آذر، روز دانشجو، 6دی روزعاشورا و 22 بهمن سی و یکمین سالگرد انقلاب، بازتاب سیاست سرکوب و ضد زن در طول 31 سال حاکمیت ارتجاعی سیاه جمهوری اسلامی است و زنان ایران در اتحاد با همرزمان مرد پیگیرانه در جهت برافکندن رژیم سرمایهﺪاری جمهوری اسلامی و الغای کلیۀ قوانین پوسیده و قرون وسطائی گام برمی دارند.

امسال در شرایطی روز جهانی زن فرا می رسد که در کشورهای پیشرفته و در حال رشد نیز زنان اولین قربانیان بحران و رکود اقتصادی بودهﺍند. وضع زنان در یونان و در سایر کشورهای بحران زدۀ سرمایهﺪاری و امپریالیستی وموقعیتشان در زمینهﻫﺎﻯ روبنائی و زیر بنائی جامعه چون بهداشت و خدمات پزشکی، آموزش و پرورش، کار و حرفه، حقوق مدنی و جایگاه اجتماعی و سیاسی .... برابری و مساوات میان زن و مرد نه تنها جامۀ عمل به خود نپوشیده است، بلکه گرایش به پسرفت نیز دارد. تعرض به حقوق زنان در جوامع پیشرفته صنعتی از ماهیت نظام سرمایهﺪاری برمی خیزد. تاریخ نشان داد که سرمایهﺪاری جهانی که با لباس ترقی و پیشرفت و با پرچم "برابری و آزادی" وارد صحنۀ تاریخ شد نتوانسته و نخواهد توانست مسئلۀ زن را پاسخگو باشد. زن تنها درجامعهﺍﻯ می تواند یک انسان و عضو برابر جامعه عرض اندام کند که مناسبات بهره کشی و استثماری در آن جامعه برافتاده و فرهنگ و سنتﻫﺎﻯ واپسگرا جای خود را به فرهنگی بدهد که بستری باشد برای شکوفائی معنوی مردان و زنان. تنها با برانداختن جامعۀ طبقاتی می توان به این وضع پایان بخشید. آزادی زنان و تساوی کامل آنان با مردان جز با دست طبقۀ کارگر، جز در جامعۀ سوسیالیستی و در جریان ساختمان سوسیالیسم امکان پذیر نیست. آزادی واقعی زن در گرو پیروزی سوسیالیسم است.
حزب ما این روز تاریخی را به زنان شجاع ایران تهنیت می گوید و یقین دارد که زنان تحت ستم و مبارزر ایران با اتحاد و یکپارچگی نقش شایسته و تاریخی خود را در سرنگونی رژیم زن ستیزجمهوری اسلامی و زدودن تمامی قید و بندهای سرمایهﺪاری و ماقبل سرمایهﺪاری با سربلندی ایفا خواهند کرد و جزاین نیز نخواهد بود.


8 مارس روز جهانی زن گرامی باد!


لغو فوری حجاب اجباری!


لغو فوری تبعیض جنسیتی و تمامی قوانین ارتجاعی ضد زن!


جدائی کامل دولت از دین و آموزش!


سرنگون باد رژیم زن ستیز سرمایهﺪاری جمهوری اسلامی!


زنده باد سوسیالیسم این پرچم نجات بشریت!


حزب کارایران(توفان)


مارس 2010


www.toufan.org


toufan@topufan.org




زنده باد مبارزۀ متحد زنان



علیه رژیم زن ستیز و سرمایه داری جمهوری اسلامی!