گزارشی ازفعالین حزب کارایران(توفان) درآمریکا و کانادا به مناسبت حضور
احمدی نژاد در سازمان ملل
روز چهارشنبه 23 سپتامبر، شهر نیویورک شاهد تظاهرات وسیع ایرانیان بر علیه حضور احمدی نژاد نماینده منتصب مافیای قدرت و به حمایت از مبارزات بر حق مردم ایران بود. چند هزار نفر از گروه ها و جریانهای مختلف سیاسی با مواضع و انگیزه های ناهمگون در این تظاهرات شرکت داشتند. بخشی با پرچم و یا پوشش سبز، بخشی پرچم شیر و خورشید و بعضا با عکسهای نیم پهلوی ، بخشی با عکسهای تمام قد رهبرشان مریم و مسعود، بخشی با پرچمهای سرخ و پلاکاردهای حزبی، بخشی اعلامیه بدست ، بخشی هم بدون همه اینها در تظاهرات شرکت داشتند.
حضور این جمعیت وسیع ایرانیان معترض در مقابل سازمان ملل لگدی محکم بود به رژیم جنایت و کشتار و تجاوز جمهوری اسلامی ایران. این تظاهرات تو دهنی محکمی به احمدی نژاد و خس و خاشاک همراه او زد. این تظاهرات صدای اعتراض مبارزات عادلانه مردم ایران را بگوش نمایندگان همه جهان رساند.
ناهمگونی جریانهای شرکت کننده در گرد هم آئی نیویورک برای هر رهگذر سیاسی آشکار بود و برای آنهائی که نیز در تظاهرات شرکت داشتند بوضوح دیده میشد.
بخش متشکل سبز پوشها را عناصر شناخته شده ای که برخی وابسته به جناح اصلاح طلب و مخالف سرنگونی رژیم اند و برخی قلب و ذهنشان برای مدینه فاضله دمکراسی آمریکائی در حرکت است شامل میشد. قسمت قابل ملاحظه این بخش را شیک پوشان جوان و نیمه جوان از طبقات مرفه و نیمه مرفه تشکیل میدادند که برای تحصیل و یا کار به آمریکا مهاجرت نموده اند. در تظاهرات ، قسمت تاریخا عقب مانده این بخش همانند دسته های سینه زنی رژیم جمهوری اسلامی ایران شعار " یا حسین ، میر حسین" را بارها و بارها تکرار میکردند. قسمت دیگری از سبز پوشان که زیر نفوذ شیر و خورشیدی های سلطنت طلب و تبلیغات امپریالیستی-صهیونیستی بر علیه مردم ایران قرار دارند سعی کردند که شعار ارتجاعی " نه غزه نه لبنان ، جانم فدای ایران" بر کل بخش سبز پوش تحمیل کنند اما حضور نیروهای چپ در این تظاهرات گوش و چشم سبز پوشان را به موضوع سرنگونی کلیت رژیم سوق میداد. قسمت قابل ملاحظه ای از سبز پوشان شعارهای رادیکال نیروهای چپ را همراهی میکردند. اما در مجموع ، شعارهای تحمیل شده از طرف رهبری بر این بخش شعارهای رفرمیستی و اصلاح طلبی در چهارچوب جمهوری اسلامی و غرب گرائی امپریالیستی بود.
بخش طرفدار مجاهدین در تظاهرات طبق روال سنواتی به نیروها و افراد دست راستی طرفدار دولت آمریکا توسل می جستند تا شاید فرجی حاصل شود و ازچنبره بن بست سیاسی ناشی از سیاستهای ارتجاعی رهبری بتوانند خود را رها سازند. آنها تا جائی پیش رفتند که احمدی نژاد را "با بمب های اتمی اش" بزرگترین دشمن بشریت ( ! ) جا میزدند. عناصر مجاهدین وابسته به فاکس نیوز ، یکی از دست راستی ترین رسانه خبری آمریکا ، در مورد سایتهای اتمی "مخفی" رژیم جمهوری اسلامی به امپریالیستهای آمریکائی "خبر رسانی" میکردند.
شعارهای حاکم بر این بخش از تظاهرات همان شعارهای روزانه مجاهدین در مورد "رژیم آخوندی" ، " رهبری مسعود و مریم" و... بودند. شرکت مجاهدین در این تظاهرات بیشتر برای برخ کشاندن نیروی خود به " اربابان جهان" بود تا افشای رژیم جنایتکار حمهوری اسلامی و یا حمایت از مبارزات مردم ایران بر علیه استبداد و فقر و کشتار.
بخش شیر و خورشیدی های سلطنت طلب که در تظاهرات شرکت داشتند خواهان "نابودی" رژیم جمهوری اسلامی بودند و در این تظاهرات فعلا "پادشاهی نیم پهلوی" را درز گرفته بودند. این گروه که بوی کباب به مشامشان رسیده شعار ارتجاعی " نه غزه نه لبنان ، جانم فدای ایران" را برای " فدا کردن" جانشان جهت غارت میلیاردها دلاراز مردم ایران اتخاذ کرده بودند. وابستگی مستقیم این بخش از تظاهر کنندگان به اربابان امپریالیست خود بر کسی در جنبش چپ و مترقی ایران پوشیده نیست.
بخش نیروهای چپ شرکت کننده در تظاهرات با شعارهای " مرگ بر جمهوری اسلامی" ، "زنده باد آزادی" ، " زنده باد سوسیالیسم" ، توانستند نظر بسیاری از شرکت کنندگان را بخود جلب کنند. هرچند هر کدام از این شعارها دارای ظاهری یکسان برای نیروهای چپ هستند اما دارای مضمون متفاوت اند و با انگیزه نامتشابه در تظاهرات سر داده شدند. پخش بیانیه و نشریات سازمانهای چپ در تظاهرات چشمگیر بود. اعلامیه های حزب کار ایران (توفان) در مورد اعتراض به سفر احمدی نژاد به نیویورک و در حمایت از مبارزات مردم ایران علیه رژیم کشتار و تجاوز جمهوری اسلامی بطور وسیع توزیع شد.
باید اضافه کنیم که طرفداران امپریالیست ها و صهیونیست ها هم در اعتراض به حضور احمدی نژاد در نیویورک فعالانه شرکت داشتند. بیلبورد های نصب شده در نیویورک و پوسترهای بسیار بزرگ برروی کامیونها که هرکدام ده ها هزار دلار هزینه تولید ، نصب ، و نگهداری داشتند را هیچ سازمان مترقی ایرانی نه توان سازماندهی آنرا دارد و نه توان پرداخت هزینه آنرا و نه ادعای انجام آنرا. این بیلبورد ها توسط محافل ارتجاع جهانی برای نفوذ در مبارزات مردم ایران نصب شده بودند.
آنچه در این تظاهرات بصورت آشکار خود را نشان داد همانا صفوف مختلف نیروهای موجود در جنبش ایران بود. در تظاهرات نیویورک تمایلات ، گرایشات ، و مرزبندی ها بطور مشخص خود را بروز دادند. تظاهرات روبروی سازمان ملل در ضمن آنکه صدای اعتراض مردم ایران علیه جمهوری اسلامی را به گوش جهانیان رساند، به نیروهای مترقی ، انقلابی ، و کمونیست هشدار داد که باید به مبارزات مردم ایران با هوشیاری برخورد نمود. نمی شود که از هر شعاری بر علیه جمهوری خون و شمشیر اسلامی حمایت نمود. باید مرزها را پاکیزه نگهداشت.
WWW.Toufan.org
Toufan@toufan.org
احمدی نژاد در سازمان ملل
روز چهارشنبه 23 سپتامبر، شهر نیویورک شاهد تظاهرات وسیع ایرانیان بر علیه حضور احمدی نژاد نماینده منتصب مافیای قدرت و به حمایت از مبارزات بر حق مردم ایران بود. چند هزار نفر از گروه ها و جریانهای مختلف سیاسی با مواضع و انگیزه های ناهمگون در این تظاهرات شرکت داشتند. بخشی با پرچم و یا پوشش سبز، بخشی پرچم شیر و خورشید و بعضا با عکسهای نیم پهلوی ، بخشی با عکسهای تمام قد رهبرشان مریم و مسعود، بخشی با پرچمهای سرخ و پلاکاردهای حزبی، بخشی اعلامیه بدست ، بخشی هم بدون همه اینها در تظاهرات شرکت داشتند.
حضور این جمعیت وسیع ایرانیان معترض در مقابل سازمان ملل لگدی محکم بود به رژیم جنایت و کشتار و تجاوز جمهوری اسلامی ایران. این تظاهرات تو دهنی محکمی به احمدی نژاد و خس و خاشاک همراه او زد. این تظاهرات صدای اعتراض مبارزات عادلانه مردم ایران را بگوش نمایندگان همه جهان رساند.
ناهمگونی جریانهای شرکت کننده در گرد هم آئی نیویورک برای هر رهگذر سیاسی آشکار بود و برای آنهائی که نیز در تظاهرات شرکت داشتند بوضوح دیده میشد.
بخش متشکل سبز پوشها را عناصر شناخته شده ای که برخی وابسته به جناح اصلاح طلب و مخالف سرنگونی رژیم اند و برخی قلب و ذهنشان برای مدینه فاضله دمکراسی آمریکائی در حرکت است شامل میشد. قسمت قابل ملاحظه این بخش را شیک پوشان جوان و نیمه جوان از طبقات مرفه و نیمه مرفه تشکیل میدادند که برای تحصیل و یا کار به آمریکا مهاجرت نموده اند. در تظاهرات ، قسمت تاریخا عقب مانده این بخش همانند دسته های سینه زنی رژیم جمهوری اسلامی ایران شعار " یا حسین ، میر حسین" را بارها و بارها تکرار میکردند. قسمت دیگری از سبز پوشان که زیر نفوذ شیر و خورشیدی های سلطنت طلب و تبلیغات امپریالیستی-صهیونیستی بر علیه مردم ایران قرار دارند سعی کردند که شعار ارتجاعی " نه غزه نه لبنان ، جانم فدای ایران" بر کل بخش سبز پوش تحمیل کنند اما حضور نیروهای چپ در این تظاهرات گوش و چشم سبز پوشان را به موضوع سرنگونی کلیت رژیم سوق میداد. قسمت قابل ملاحظه ای از سبز پوشان شعارهای رادیکال نیروهای چپ را همراهی میکردند. اما در مجموع ، شعارهای تحمیل شده از طرف رهبری بر این بخش شعارهای رفرمیستی و اصلاح طلبی در چهارچوب جمهوری اسلامی و غرب گرائی امپریالیستی بود.
بخش طرفدار مجاهدین در تظاهرات طبق روال سنواتی به نیروها و افراد دست راستی طرفدار دولت آمریکا توسل می جستند تا شاید فرجی حاصل شود و ازچنبره بن بست سیاسی ناشی از سیاستهای ارتجاعی رهبری بتوانند خود را رها سازند. آنها تا جائی پیش رفتند که احمدی نژاد را "با بمب های اتمی اش" بزرگترین دشمن بشریت ( ! ) جا میزدند. عناصر مجاهدین وابسته به فاکس نیوز ، یکی از دست راستی ترین رسانه خبری آمریکا ، در مورد سایتهای اتمی "مخفی" رژیم جمهوری اسلامی به امپریالیستهای آمریکائی "خبر رسانی" میکردند.
شعارهای حاکم بر این بخش از تظاهرات همان شعارهای روزانه مجاهدین در مورد "رژیم آخوندی" ، " رهبری مسعود و مریم" و... بودند. شرکت مجاهدین در این تظاهرات بیشتر برای برخ کشاندن نیروی خود به " اربابان جهان" بود تا افشای رژیم جنایتکار حمهوری اسلامی و یا حمایت از مبارزات مردم ایران بر علیه استبداد و فقر و کشتار.
بخش شیر و خورشیدی های سلطنت طلب که در تظاهرات شرکت داشتند خواهان "نابودی" رژیم جمهوری اسلامی بودند و در این تظاهرات فعلا "پادشاهی نیم پهلوی" را درز گرفته بودند. این گروه که بوی کباب به مشامشان رسیده شعار ارتجاعی " نه غزه نه لبنان ، جانم فدای ایران" را برای " فدا کردن" جانشان جهت غارت میلیاردها دلاراز مردم ایران اتخاذ کرده بودند. وابستگی مستقیم این بخش از تظاهر کنندگان به اربابان امپریالیست خود بر کسی در جنبش چپ و مترقی ایران پوشیده نیست.
بخش نیروهای چپ شرکت کننده در تظاهرات با شعارهای " مرگ بر جمهوری اسلامی" ، "زنده باد آزادی" ، " زنده باد سوسیالیسم" ، توانستند نظر بسیاری از شرکت کنندگان را بخود جلب کنند. هرچند هر کدام از این شعارها دارای ظاهری یکسان برای نیروهای چپ هستند اما دارای مضمون متفاوت اند و با انگیزه نامتشابه در تظاهرات سر داده شدند. پخش بیانیه و نشریات سازمانهای چپ در تظاهرات چشمگیر بود. اعلامیه های حزب کار ایران (توفان) در مورد اعتراض به سفر احمدی نژاد به نیویورک و در حمایت از مبارزات مردم ایران علیه رژیم کشتار و تجاوز جمهوری اسلامی بطور وسیع توزیع شد.
باید اضافه کنیم که طرفداران امپریالیست ها و صهیونیست ها هم در اعتراض به حضور احمدی نژاد در نیویورک فعالانه شرکت داشتند. بیلبورد های نصب شده در نیویورک و پوسترهای بسیار بزرگ برروی کامیونها که هرکدام ده ها هزار دلار هزینه تولید ، نصب ، و نگهداری داشتند را هیچ سازمان مترقی ایرانی نه توان سازماندهی آنرا دارد و نه توان پرداخت هزینه آنرا و نه ادعای انجام آنرا. این بیلبورد ها توسط محافل ارتجاع جهانی برای نفوذ در مبارزات مردم ایران نصب شده بودند.
آنچه در این تظاهرات بصورت آشکار خود را نشان داد همانا صفوف مختلف نیروهای موجود در جنبش ایران بود. در تظاهرات نیویورک تمایلات ، گرایشات ، و مرزبندی ها بطور مشخص خود را بروز دادند. تظاهرات روبروی سازمان ملل در ضمن آنکه صدای اعتراض مردم ایران علیه جمهوری اسلامی را به گوش جهانیان رساند، به نیروهای مترقی ، انقلابی ، و کمونیست هشدار داد که باید به مبارزات مردم ایران با هوشیاری برخورد نمود. نمی شود که از هر شعاری بر علیه جمهوری خون و شمشیر اسلامی حمایت نمود. باید مرزها را پاکیزه نگهداشت.
WWW.Toufan.org
Toufan@toufan.org
