اطلاعیه حزب کارایران(توفان)
درمحکومیت ترور نفرت انگیز شکری بلعید رهبرحزب متحد میهنی تونس

شکری بلعید، مبارز محبوب و خستگی ناپذیر راه آزادی واستقلال و یکی از مخالفین سرسخت حکومت تازه به دوران رسیده به رهبری حزب النهضه اسلامی که با توطئه وتقلب ودخالت امپریالیسم به قدرت رسید ٬صبح چهارشنبه ۶ فوریه درمقابل خانه اش ترورشد.

این ترور جنایتکارانه ازجمله سلسله اقدامات سرکوبگرانه و حملات وحشیانه ای است که مدتهاست با حمایت وپوشش دولت حاکم علیه جبهه خلق تونس که جبهه متشکل از آزادیخواهان ونیروهای دمکرات وچپ و مردمی است ادامه دارد.دراین جبهه حزب کار تونس٬حزب مارکسیست لننیست تونس نیز بعنوان یکی از اعضای با نفوذ وفعال حضور دارد. این قبیل توحش وبربریت یادآور انقلاب بهمن ایران و تعرض گام به گام نیروهای پس مانده حزب الله به نیروهای رادیکال وسکولار ومردمی ایران و سرکوب دستآوردهای  انقلاب و نیروهای انقلابی می باشد.

ترور شکری بلعید  یک اقدام  رذیلانه وتروریستی  وناشی ازضعف وزبونی رژیم ارتجاعی اسلامی حاکم از یک طرف وپیشروی جبهه خلق تونس است که هرروز با گسترش نفوذش درمیان مردم محروم و روشنفکران وبرای محقق ساختن اهداف انقلاب ملی و دمکراتیک هراس مرگ دردل کوراندیشان ضد بشر حاکم ونیروهای میرنده جامعه افکنده است.ازاین رو ترور شوم ضدانسانی شکری بلعید فقط محدود به او نمی گردد بلکه تیری است بسوی تمامی نیروهای دمکرات٬چپ واتحادیه های کارگری وزنان و تشکلات لائیک ومترقی جامعه که درخلال دوسال انقلاب تونس مورد تعرض افسارگسیخته ارتجاع قرار داشته و این وحشیگریها همچنان ادامه دارد.

حزب کارایران(توفان) ضمن محکوم کردن این عمل شنیع وجنایتکارانه وابراز همبستگی با خانواده ویاران شکری بلعید وجبهه خلق تونس همه نیروهای مترقی وانقلابی و چپ را درمحکومیت رژیم ارتجاعی تونس واقدامات جنایتکارانه جاری فرا می خواند.

حزب کارایران(توفان) ازانقلاب تونس ونیروهای متشکل درجبهه خلق که برای تعمیق انقلاب واستقرار نظامی دمکراتیک و ملی میرزمند حمایت می نماید وازهیچ کوششی درافشای جنایتکاران رژیم اسلامی تونس که دست دراز شده امپریالیسم وبقایای رژیم بن علی است دریغ نخواهد ورزید.

حزب کارایران(توفان) ازفراخوان اعتصاب عمومی اتحادیه های کارگری و جبهه خلق تونس دراعتراض به ترور شکری بلعید ودراعتراض به اوضاع ملتهب وناهنجار موجود وانحلال دولت و تشکیل یک مجلس موسسان دمکراتیک که مورد حمایت همه آحاد مردم تونس است پشتیبانی میکند.

زنده باد انقلاب تونس!
مرگ برارتجاع وامپریالیسم!

زنده باد همبستگی بین المللی!

حزب کارایران(توفان)
پنجشنبه ۷ فوریه ۲۰۱۳

www.toufan.org

 

 

 

***

مصاحبه خبرنگار « زمان »!

با جیلانی حمامی سخنگوی حزب کارگران تونس درمورد اوضاع کنونی تونس

 

بنظر می آید که انعهدا و شرکاء می خواهند پرونده شکری بلعید را ماستمالی کنند. بعد از ترور شکری بلعید، کشمکش ها خیلی بالا گرفته، مثل یک گوله برفی شده که روز به روز، حتی ساعت به ساعت شتاب گرفته و می رود تا حکومت حمیدی جبالی را درهم شکند.

رفع تشنج، کاری که به لعاریاد سپرده شده، هنوز خیلی با آرامش و تسکین جو اجتماعی موجود فاصله دارد، چون بجای نفع کل کشور، منافع تنگ نظرانه گروهی را دنبال می کند. این نظر خیلی از فعالین سیاسی، از جمله آقای حمامی، که مهمان امروز ماست. بنظر ایشان، این انتصاب بیشتر نفت بروی آتش می ریزد. بر این باور است که دعاوی انعهدا... واقعیت را وارونه کرده و بر روی بسیاری از حقایق، خاصه بر روی ترور رفیق اش شکری بلعید سرپوش می گذارند... حال توضیحات ایشان:

س – شما فکر می کنید که تعارض در صفوف انعهدا واقعی است، یا اینکه می خواهند وانمود کنند که حزب شان واقعا دمکراتیک است؟

ج – من تز دوم را می پذیرم، و حوادث اخیر هم این سوء ظن را تائید کرده اند. در حقیقت، تمام مسائل اساسی، مسائل داخلی انعهدا، حاصل توافقات جمعی اند و اختلافات ظاهری نافی این رویکرد مشترک نیستند. هر یک از این دو تن، حمادی جبالی و راشد قانوشی، فکر می کند که کارش با منافع حزبش هماهنگ تر است، همین و بس. تفاوت شان این است که اولی خطر و عمق بحران را دریافته، چون مدتی حکومت و کارهای رهبری و مدیریت در سطح دولت را تمرین کرده است. بنا بر این، از آنجا که هیچ تحولی را باعث نشده و خلق را هم در جریان بیلان این تمرین آشفته قرار نداده است، خوب می داند که ادامه این راه، عاقبت انعهدا و کشور را بسمت شکستی عظیم، انفجار، شاید هم بسمت یک انقلاب دیگر خواهد کشید. این است که او، ظاهرا آشنا با اوضاع و احوال بشدت بحرانی جاری، اهمیت مساله مجبورش کرده که چند قدم عقب نشینی کند، پای توافق و گفتگو را به میان کشیده و تدابیری اتخاذ کرده است. اینها همه حکایت از نوعی مانور و فریبکاری دارد تا انعهدا را با لعاب دمکراسی تزئین کرده و آن را بعنوان حزبی جلوه دهد که کسی را طرد نمی کند، حزبی که قصد تصاحب دولت را ندارد... تا اعتماد خلق تونس و بعضی نیروهای متوهم سیاسی را بدست آورد. پس این دو رویکرد، در اساس هیچ فرقی با هم ندارند، اختلاف شان کاملا سطحی است، گواینکه جبالی عاقل تر و دیگری پرخاشگر، عصبی و یک دنده است، داده های واقعی را مورد توجه قرار نمی دهد... انعهدا این اختلاف نظرها را نوعی تحرک دمکراتیک قالب می کند، اما ین بازی با اولین آزماش برخورد پیدا کرده است: انتصاب مجدد نخست وزیر. با تسلیم و پذیرش نظر رقیب خودی، حبالی از روی این بازی نمایشی پرده برداشت، آنهم نماشی که چندان نپائید. انتصاب لعاریاد حکایت از خاتمه یک کمدی مضحک دارد

س – راهکار جبهه خلق در ارتباط با کنگره رهائی ملی به کجا رسیده است؟

ج – جبهه خلق در حال تدارک بحث ها برای فعال کردن این راهکار است. مشغول توده ای کردن آنیم، می کوشیم تا وسائل مناسبی برای این کار پیدا کنیم، از راه همکاری فشرده با UGTT  و با برقراری تماس مجدد با سایر جریان های سیاسی، مثل ال مصار بمنظور بسط فرمول های عملی برای ارائه یک فرخوان به یک گفتگوی ملی بعنوان چارچوب کنگره رهائی ملی... هدف ما پرداختن به موضوع اصلی است: بحث در باره دلائل بحران و اشکال بروزش، خاصه تهیه یک برنامه رهائی ملی، یعنی مجموعه ای از تدابیر اقتصادی، اجتماعی و سیاسی، مجموعه ای از پیش فرض های سیاسی برای برنامه ای که جبهه خلق باید بر مبنای آن پارامترهای تعریف شده و مشخص خود را در باره خصلت دولت نوین بدست دهد...

س – کدام احزاب با این راهکار شما مخالفت می کنند؟

ج – این احزاب را همه می شناسند. مثل تروئیکا، که گویا راه حل سیاسی رفع بحران را در آستین دارد، گرچه خودش تنها مسئول آن است، ایضا همه آن احزابی که با حمادی جبالی همدست اند... اینها هستند که جلوی فعالیت ما را می گیرند...

 

س – آیا شما هم با این نظر، که در میان شماری از محافل سیاسی اشاعه یافته موافقید، مبنی براینکه در این لحظه حساس دو جبهه انقلاب و ضد انقلاب از هم جدا می شوند؟

ج – بله، کاملا موفقم. سخن برسر یک جراحی در فرآیندی دنباله دار است که از 14 ژانویه شروع شد، تا بحال ادامه یافته و مراحل بعدی خود را نیز بدنبال خواهد داشت. در هر مرحله، اهداف و شعارهای مشخصی را هم ایجاب می کند. در حال حاضر، با یک رویداد تازه، با سقوط دولت و راهکار حمادی جبالی روبروست. واقعیتی که به ما اجازه می دهد تا نیروهائی را که مایل به یک مذاکره جدی برای رفع بحران هستند تشخیص داده و خرج مان را از آن نیروهائی را که متدهای خاص خود را دارند، آنانکه بدنبال سهم گروهی خویش اند، سازش در چارچوب نظام سابق را دنبال می کنند، جدا کنیم... این جدائی ادامه خواهد داشت... در ارتباط با برنامه، دولت آتی، با مسائل اقتصادی و اجتماعی جاری، مساله دمکراتیک، تکمیل قانون اساسی، تاریخ انتخابات و برپائی مراجع کنترل، مثل دادگستری... با مساله امنیتی، پرونده قتل شکری بلعید، افشای عوامل و اوامر این جنایت... جدائی نیروهای انقلابی و ضد انقلابی یک فرآیند دنباله دار است

                    

س – منظورتان این است که بعضی احزاب نفعی در قتل شکری بلعید داشته اند؟

ج – ما متوجه تغییر رفتار نیروهای سیاسی، آنانکه رفیق ما شکری بلعید را بعنوان مبارزی در صف جبهه خلق، ایضا بعنوان رهبر یک حزب چپ... مورد حمله قرار دادند، شده بودیم... تغییر رفتار در قبال محکومیت جنایت سیاسی، غلتیدن بسمت دهلیز ترور... اما نباید مقاصد این احزاب در اوضاع و احوال جاری را فراموش کرد... بیخود نیست که می کوشند تا با منحرف کردن افکار عمومی بسمت دولت بر روی پرونده قتل شکری بلعید سرپوش بگذارند... شما شاهدید که جای پروده قتل شکری بلعید در رسانه های بسیاری از احزاب خالی است.

س – در مورد قتل... گفته می شود که شناسائی و توقیف جنایتکاران طولی نخواهد کشید. در این ارتباط، آیا شما اطلاعات بیشتری دارید؟

ج – در حقیقت، ما بیشتر از آنچه که اشاعه یافته اطلاعاتی نداریم... ادعا می شود که قتل شکری بلعید یا کار یک گروهک سلافیست... یا کار سرویسهای جاسوسی خارجی است...احزاب زیادی هستند که رد پا ها را مخلوط می کنند تا این جنایت ماستمالی شود       

س – راهپیمائی های اخیر را که انعهدا سازماندهی کرده بود چطور ارزیابی می کنید؟

ج – بدیهی است سازماندهی این راهپیمائی ها در فردای مراسم تدفین شکری بلعید، حکایت از واکنشی خیانتکارانه داشت، قصد این بود که دوقطبی شدن شتاب پیدا کند، تشنج سیاسی در تونس تشدید شود. چون هیچ دلیلی برای سازمان دادن این راهپیمائی ها وجود نداشت، حال آنکه مراسم تدفین، با فراخوان جبهه خلق، UGTT و خیلی از نیروهای دمکراتیک برگزار شد و با استقبال وسیع مردم روبرو گشت، بمنظور تقویت دوقطبی شدن نبود... پس راهپیمائی های انعهدا واکنشی بود بیاری هواداران خودی  وگروههای سلافیست در قبال شعارهای مردم.

 

س – فکر نمی کنید که فراخوان تاسیس یک جبهه اسلامی در آخرین تظاهرات انعهدا حکایت از نوعی تغییر تاکتیک در قبال سلافیست ها و نیروهای دمکراتیک داشته باشد؟

ج – این مساله برای ما هم سئوال برانگیز است، که چقدر بحران جاری می تواند نیروهای اسلامی را دور هم جمع کند... مدتی است که آنها در مواردی همکاری دارند... می دانیم که توافقات ایدولوژیک از این دست کار را به اعراضات توده ای یا شورش منطقه ای کشیده... مثل مورد « ال ابدللیا »، یا حمله برعلیه « نیدا تونس » یا حتی مساله گروههای تروریست در مرزهای ما با الجزیره...

 

س – فکر نمی کنید که نزدیکی احزاب اسلامی باعث تضعیف جبهه دمکرات ها خواهد شد؟

ج – نزدیکی احزاب اسلامی بر روی نیروهای دمکراتیک اثری نخواهد گذاشت، درست برعکس، باعث می گردد که دمکرات ها بیشتر فعالیت کنند، مصمم تر شوند... بیشتر بر روی مسائل مربوط با دل مشغولی ها و روحیات مردم، عدالت اجتماعی، آزادی، دمکراسی، برابری، پیشرفت، اشتغال، قدرت خرید، خدمات عمومی... بر روی شرایط زیست جمعی بطور کلی تاکید ورزند...

 

س – مسئولیت دولت در مورد تکثیر و نگهداری سلاح... در مورد شبکه های انتقال جوانان ما بسوی جهنم سوریه را چطور داوری می کنید؟

ج – انعهدا به دو دلیل نمی تواند ما را در مورد بی گناهی خویش متقاعد کند. اولا باین دلیل که حکومت در دست اوست، وظیفه تامین امنیت را بعهده دارد... در قبال حوادثی از این دست مسئول سیاسی است. ثانیا باین دلیل که مناسبات دوستانه جاری با گروههای سلافیست از طریق اعلام های رهبران انعهدا و راشد قانوشی در راس آن، چیزی که اصلا قابل انکار نیست... این رفتار انعهدا نشان می دهد که او در جریان خیلی از خلافکاری های این گروهها، ایضا در جریان یک قسمت از قاچاق سلاح هایشان قرار دارد. گفته می شود انعهدا می خواهد که وزیر کشور در سرویسهای حساس هم دخالت داشته باشد... می گویند که قصد دارد در دل همین وزارت خانه یک سازمان نظامی از هواداران خود بوجود آورد... اینها همه پای مسئولیت سیاسی و امنیتی انعهدا در تمام رویدادهای جاری را به میان می کشد.

س – براساس این مطالب آیا می توان گفت که انعهدا مرتکب جرائم کیفری هم شده است؟

ج – باید دید که این اطلاعات تا کجا از روی دخالت انعهدا در موارد فوق الذکر پرده بر می دارند و شاید کشف حقایق در باره قتل شکری بلعید نیز بتواند اطلاعات تازه ای بدست دهد... هرچه نیروهای دمکراتیک بیشتر بهم نزدیک شوند... جبهه اسلامی بیشتر به هراس افتاده و تعادل خود را از دست می دهد.

 

س – فکر نمی کنید که آخرین نطق حمادی جبالی در مورد وضع امنیتی کشور اطمینان بخش است؟

ج – بهیچوجه! چون جبالی چیزها را بنام شان ذکر نکرد، حرف های گل و گشاد زد، از لزوم انحلال کمیته هائی که می خواهند یک امنیت موازی ایجاد کنند سخن گفت، اما بدون نام و نشان، « جماعت حمایت از انقلاب »! او در باره شکری بلعید هم چیزی بر زبان نیاورد... خودش اولین مسئول است...

 

س – آیا تدوین نهائی قانون اساسی برای آینده نزدیک است؟ و تونسی ها پاداش شکیبائی و مقاومت فوق العاده خود را بدست خواهند آورد؟

ج – انعهدا، وقت کشی می کند، مرتب تدوین قانون اساسی به تاخیر می اندازد، مثل آخرین چرکنویس، با عناوین مختلف: شرعیات بمثابه منبع قانونگزاری، برابری جنسی و مساله تکمیلی، اهانت به مقدسات، طرح قانون مصونیت انقلاب، رد مرجع جهانی حقوق بشر، اصل 97 و 148 در باره تجدید نظر مبانی و اصول عام قانون اساسی... انعهدا تصور می کند که چون اکثریت دارد باید بتواند هر کاری که می خوهد انجام دهد و فراموش می کند که این خلق تونس بود که مجلس موسسان را تحمیل کرد و یک قانون اساسی دمکراتیک، ضامن آزادیهای بنیادی، یک دولت تونسی مستقل، مترقی، عدالت خواه، منصف و ضامن رفاه همه شهروندان را طلب می کند... خلق و تمام نیروهای دمکراتیک باید در قبال تلاش های انعهدا هشیار باشند که یک قانون اساسی هماهنگ با ایدولوژی خود را در مد نظر دارد و تیشه به ریشه ارزش ها و اصولی می زند، پای ارزش ها اصولی در میان است که نسل ها برایشان مبارزه کرده و قربانی داده اند.