نقلاز فیسبوک توفان
سخن هفته
سه شنبه ۱۷ بهمن ۱۳۹۱
سه شنبه ۱۷ بهمن ۱۳۹۱
***
نمایش حقوق بشری ویاران انقلاب مخملی
دراین
نمایش مشتی ایرانی متعلق به انقلاب مخملی نیز شرکت دارند که از مزایای هتلهای درجه
یک و مخارج مسافرتهای عدیده به بهانه شرکت در دوره های کارشناسی حقوق بشر و یا
روزنامه نگاری در لندن و سایر شهرهای اروپا و یا در دوبی و... برخوردارند، تصاویر
کوچک و بزرگ آنها را در نشریات امپریالیستی برای عوامفریبی چاپ می کنند. این
ایرانی های خود فریب واقفند که اگر دهان باز کرده تجاوز امپریالیستها به ایران را
محکوم کرده، از حق قانونی ایران در استفاده صلح آمیز از انرژی هسته ای دفاع نموده،
محاصره اقتصادی ایران و گرسنگی دادن به مردم ایران را جنایتکاری علیه بشریت دانسته
و محکوم نمایند و یا اینکه به امر تحقق حقوق بشر کاسبکارانه برخورد ننموده، آنرا
جهانشمول دانسته و نقض آنرا توسط صهیونیستها و امپریالیستها در فلسطین و افغانستان
و عراق محکوم کنند، دیگر از اطاقهای راحت هتلهای درجه یک و پولهای همراه جوایز
بنیادهای مشکوک امپریالیستی-صهیونیستی، از ضیافتهای گرانقیمت با صرف شامپاین و
قرقاول و خاویار انتشار نام و نشان بی اهمیتشان در نشریات امپریالیستی خبری نیست.
آنها آموخته اند که "آسته آسته راه بروند تا گربه شاخشان نزند". این
ایرانی ها از آن نوع ایرانی هائی هستند که آنها را لای پوست پیاز می خوابانند تا
به موقع از آنها برای اسارت ملت ایران استفاده کنند. حزب ما بارها اعلام کرده است
که برای مبارزه با این تاکتیک امپریالیستی تنها یک راه وجود دارد و آن اعلام موضع
روشن کسانی است که این جوایز را به دست می آورند، اعلام موضع بر این مبنا که نشان
دهد آنها حاضر نیستند شرافت و غرور ملی خویش را برای دریافت این نوع جوایز به فروش
برسانند. آنها باید به صراحت خط تمایز خویش را با ریاکاری امپریالیستها و یا
صهیونیستها نیز روشن کنند. طفره رفتن از این امر، پذیرش همدستی با دشمنان بشریت و
مردم ایران است. این جوایز نه برای ایران و نه برای آنها افتخاری خلق نمی کند و
سرانجام مانند لکه ننگ همکاری با بنیادهای مشکوک در تاریخ زندگی آنها می ماند. این
افراد اگر فرصت طلب و خودفروخته نباشند می توانند در سخنرانی تشکر آمیز خود مواضع
سیاسی مردم ایران را در نفرت از جمهوری اسلامی، امپریالیسم و صهیونیسم بیان کنند.
این است ملاک تمیز سره از نا سره.
توفان
سخن هفته
چهارشنبه ۱۱ بهمن
***
تحقیرانقلاب مردم یک سیاست
استعماریست
اینروزها ضد انقلاب مغلوب ودر راس آن سلطنت طلبان منفور با پخش نوشته ای از چرچیل درعرصه مجازی در نکوهش انقلاب وانقلابیون و فراخواندن «نسل جدید به طغیان درمقابل نسل قدیم» و بیان اینکه:
«درملل های عقب
مانده آنانکه با مشت های گره کرده انقلاب میکنند روزی با مشتهای ازهم گسیخته گدائی
خواهند کرد. چرچیل »..بدنبال
بهره برداری ازاوضاع واحوالی هستند که ریشه در استبداد تاریخی ودخالتهای
افسارگسیخته استعماری دارد.این بیخردان بخاطرمنافعشان با علم تحولات اجتماعی وروند
تکاملی بشریت مخالفند.آنان طغیان برده ها علیه برده داران وقیام اسپارتاکوس را به
ریشخند میگیرند،زیرا شکست خورد. آنان با همین بینش ارتجاعی باید مخالف تمام تحولات
اجتماعی علمی باشند زیرا ابتدا باشکستهائی همراه بوده ونمی توانست نباشد.آنان همان
کسانی هستند که با توسل به سقوط هواپیما مردم را تشویق به سفر با الاغ می نمایند.!
بشردرهرعرصه علمی
واجتماعی برای از پیش پای برداشتن موانع تاریخی وهموار کردن راه ترقی وپیشرفت
وآزادی وعدالت اجتماعی صدها میلیون کشته داده تا بدینجا برسد که امروز قرار داریم.
انقلابات اجتماعی حاصل جادو وجنبل ومعجزه این فرد ویا آن فرد نیست٬محصول یک سری
تضادهای اقتصادی ٬سیاسی واجتماعی است که آن را اجتناب ناپذیر میسازد. انقلابات
مشروطه وبهمن ویا نهضت ملی کردن صنعت نفت .....که علیه استبداد واستعمار بودند نه
تنها جای ندامتی باقی نمی گذارند بلکه برگ زرینی درتاریخ تحولات اجتماعی ایران در
دوران معاصرند وباعث غرورو افتخار مردمی هستند که برای آزادی واستقلال ضربات سختی
بر پیکر استبداد واستعمار وارد ساختند.
سلطنت به گورستان تاریخ سپرده شد وشاه وشیخ هردودوروی یک سکه وبه دوران قرون وسطی تعلق دارند وانقلاب آتی ایران نه تنها برای دفن استبداد وتمام بقایای کهن بلکه برای براندازی نظام سرمایه داری و برای نان وعدالت اجتماعی نیز می باشد. درجه ترقی وپیشرفت و مدرن اندیشی افراد فقط دراین چهارچوب قابل تبیین است.
سلطنت به گورستان تاریخ سپرده شد وشاه وشیخ هردودوروی یک سکه وبه دوران قرون وسطی تعلق دارند وانقلاب آتی ایران نه تنها برای دفن استبداد وتمام بقایای کهن بلکه برای براندازی نظام سرمایه داری و برای نان وعدالت اجتماعی نیز می باشد. درجه ترقی وپیشرفت و مدرن اندیشی افراد فقط دراین چهارچوب قابل تبیین است.
زندانی داریم ... تا زندانی...!
جمعه ، ۴ اسفند ۱۳۹۱؛ ۲۲ فوریه ۲۰۱۳
ترجمه برای اندیشه و پیکار، برگرفته
از سایت اوروفلسطین
http://www.europalestine.com/spip.php?article8083
http://www.europalestine.com/spip.php?article8083
800 زندانی سیاسی فلسطینی به حمایت از سامر عیساوی در اعتصاب غذا به سر
می برند. ولی چون مسئله به فلسطینی ها مربوط است برای رسانه های گروهی جهان انگار
نه انگار. این نیروی اشغالگر اسرائیل است که بی هیچ اعتنایی به قانون بین المللی
آن ها را به زندان انداخته و شکنجه می کند.
برخی از این زندانیان مانند سامر عیساوی 208 روز است که در اعتصاب غذا به سر می برند. او یکی از 14 زندانی ست که در سال گذشته به دنبال توافق بین فلسطین و اسرائیل برای مبادله زندانیان، آزاد شده بودند ولی اسرائیل آنان را مجددا ربوده و بی هیچ توضیحی آن ها را در زندان نگاه داشته است.
سامر عیساوی هفتم ژوئیه سال گذشته دستگیر شد. در زندان مسکوبیه در اورشلیم شکنجه شد و 28 روز تحت بازجویی بود. در 23 روز اول بازداشت نتوانست با وکیلش تماس بگیرد. آزادی او از زندان دائما بنا به فرمان نظامی به تعویق افتاده و دلیل آن را محرمانه اعلام کرده اند.
سامر عیساوی 10 سال از عمر خود را در زندان گذرانده بود. 15 آوریل 2002 هنگام حملات متعدد نظامی اسرائیل به شهرهای فلسطینی از جمله جنین و نابلس (ساحل غربی) دستگیر شد. او را به 30 سال زندان محکوم کردند. در حالی که نه کسی را کشته و نه کسی را زخمی کرده بود. ولی یک دادگاه نظامی ویژه او را متهم کرده بود که اسلحه داشته و به گروه های نظامی در اورشلیم آموزش می داده است.
امروز زندگی او به مویی بند است. نیمی از وزن خود را از دست داده و اعضای درونی او دارند از کار می افتند. بینایی و قدرت تکلم را دارد از دست می هد و خون بالا می آورد. متاسفانه همه این نشانه ها گواهی می دهند که در حال مرگ است. سال هاست که ما کوشیده ایم جهان را نسبت به وضعیت غیر عادلانه و وحشیانه ای که علیه زندانیان فلسطینی اعمال می شود هشدار دهیم. اسرائیل از ده ها سال پیش نهایت کوشش خود را به کار می برد تا با شکنجه و حبس در شرایط بسیار سخت، مقاومت آنان را در هم بشکند. از 1967 تا کنون حدود 800 هزار نفر از فلسطینی ها، مرد، زن، کودک به سیاهچال های نیروهای اشغالگر اسرائیل گرفتار شده اند که در قیاس با جمعیت فرانسه شمارشان به 15 میلیون می رسد.
آیا می دانید که وقتی یک زندانی فلسطینی در زندان اسرائیل بمیرد جسد او را تا پایان مدت محکومیتش به خانواده اش تحویل نمی دهند؟
زندانیان فلسطینی در اسرائیل محروم از ملاقات خانواده، حضور وکلا، محروم از درمان و تغذیه درست و غالبا در سلول های انفرادی به سر می بردند. با وجود این، همیاری نمونه ای بین آنان وجود دارد تا زندانی دیوانه نشود و حثیت انسانی اش حفظ گردد.
زندانیان به اعتصاب غذاهای متعدد دست زده اند تا خودسری های اسرائیل و شکنجه هایی را که از سن 12 سالگی هنگام دستگیری و بازجویی بر آنان اعمال می شود به گوش جهانیان برسانند. شما همچنین می دانید که اسرائیل دست به بازداشت "اداری" می زند، یعنی حبس بدون اتهام، بدون محاکمه و بدون آنکه پایان مدت بازداشت مشخص باشد. اسرائیل از قانونی استفاده می کند که دولت انگلیس در فاصله دو جنگ جهانی در فلسطین پیاده می کرد یعنی بازداشت اداری که هر 6 ماه تا مدتی بی پایان قابل تمدید بود. هم اکنون 178 زندانی فلسطینی در چنین وضعی به سر می برند.
فوتبالیست حرفه ای فلسطینی محمود سرسق که 3 سال در زندان اسرائیل گذراند چنین وضعی داشت و تنها در پی 95 روز اعتصاب غذا بسیج بین المللی بود که از زندان آزاد شد.
امروز رسانه ها همچنان در باره سرنوشت سامر عیساوی و دیگر زندانیان فلسطینی به سکوت خود ادامه می دهند. بازداشت آنان در زندان های اسرائیل بنابر حقوق بین الملل غیرقانونی ست، چنانکه بر اساس معاهده های ژنو ممنوع است که یک قدرت اشغالگر، اهالی یک سرزمین تحت اشغال را به جای دیگری انتقال دهد. این کاملا ناعادلانه و خودسرانه است. هدف اسرائیل به تسلیم کشاندن مردان و زنان و کودکان است و مرعوب کردن اهالی فلسطین تا سرزمین و کشورشان را ترک کنند.
حدود 10 انجمن هوادار فلسطین اطلاعیه فوق را امضا کرده برای تظاهرات در مقابل ستاد حزب سوسیالیست فراخوان داده اند.
برخی از این زندانیان مانند سامر عیساوی 208 روز است که در اعتصاب غذا به سر می برند. او یکی از 14 زندانی ست که در سال گذشته به دنبال توافق بین فلسطین و اسرائیل برای مبادله زندانیان، آزاد شده بودند ولی اسرائیل آنان را مجددا ربوده و بی هیچ توضیحی آن ها را در زندان نگاه داشته است.
سامر عیساوی هفتم ژوئیه سال گذشته دستگیر شد. در زندان مسکوبیه در اورشلیم شکنجه شد و 28 روز تحت بازجویی بود. در 23 روز اول بازداشت نتوانست با وکیلش تماس بگیرد. آزادی او از زندان دائما بنا به فرمان نظامی به تعویق افتاده و دلیل آن را محرمانه اعلام کرده اند.
سامر عیساوی 10 سال از عمر خود را در زندان گذرانده بود. 15 آوریل 2002 هنگام حملات متعدد نظامی اسرائیل به شهرهای فلسطینی از جمله جنین و نابلس (ساحل غربی) دستگیر شد. او را به 30 سال زندان محکوم کردند. در حالی که نه کسی را کشته و نه کسی را زخمی کرده بود. ولی یک دادگاه نظامی ویژه او را متهم کرده بود که اسلحه داشته و به گروه های نظامی در اورشلیم آموزش می داده است.
امروز زندگی او به مویی بند است. نیمی از وزن خود را از دست داده و اعضای درونی او دارند از کار می افتند. بینایی و قدرت تکلم را دارد از دست می هد و خون بالا می آورد. متاسفانه همه این نشانه ها گواهی می دهند که در حال مرگ است. سال هاست که ما کوشیده ایم جهان را نسبت به وضعیت غیر عادلانه و وحشیانه ای که علیه زندانیان فلسطینی اعمال می شود هشدار دهیم. اسرائیل از ده ها سال پیش نهایت کوشش خود را به کار می برد تا با شکنجه و حبس در شرایط بسیار سخت، مقاومت آنان را در هم بشکند. از 1967 تا کنون حدود 800 هزار نفر از فلسطینی ها، مرد، زن، کودک به سیاهچال های نیروهای اشغالگر اسرائیل گرفتار شده اند که در قیاس با جمعیت فرانسه شمارشان به 15 میلیون می رسد.
آیا می دانید که وقتی یک زندانی فلسطینی در زندان اسرائیل بمیرد جسد او را تا پایان مدت محکومیتش به خانواده اش تحویل نمی دهند؟
زندانیان فلسطینی در اسرائیل محروم از ملاقات خانواده، حضور وکلا، محروم از درمان و تغذیه درست و غالبا در سلول های انفرادی به سر می بردند. با وجود این، همیاری نمونه ای بین آنان وجود دارد تا زندانی دیوانه نشود و حثیت انسانی اش حفظ گردد.
زندانیان به اعتصاب غذاهای متعدد دست زده اند تا خودسری های اسرائیل و شکنجه هایی را که از سن 12 سالگی هنگام دستگیری و بازجویی بر آنان اعمال می شود به گوش جهانیان برسانند. شما همچنین می دانید که اسرائیل دست به بازداشت "اداری" می زند، یعنی حبس بدون اتهام، بدون محاکمه و بدون آنکه پایان مدت بازداشت مشخص باشد. اسرائیل از قانونی استفاده می کند که دولت انگلیس در فاصله دو جنگ جهانی در فلسطین پیاده می کرد یعنی بازداشت اداری که هر 6 ماه تا مدتی بی پایان قابل تمدید بود. هم اکنون 178 زندانی فلسطینی در چنین وضعی به سر می برند.
فوتبالیست حرفه ای فلسطینی محمود سرسق که 3 سال در زندان اسرائیل گذراند چنین وضعی داشت و تنها در پی 95 روز اعتصاب غذا بسیج بین المللی بود که از زندان آزاد شد.
امروز رسانه ها همچنان در باره سرنوشت سامر عیساوی و دیگر زندانیان فلسطینی به سکوت خود ادامه می دهند. بازداشت آنان در زندان های اسرائیل بنابر حقوق بین الملل غیرقانونی ست، چنانکه بر اساس معاهده های ژنو ممنوع است که یک قدرت اشغالگر، اهالی یک سرزمین تحت اشغال را به جای دیگری انتقال دهد. این کاملا ناعادلانه و خودسرانه است. هدف اسرائیل به تسلیم کشاندن مردان و زنان و کودکان است و مرعوب کردن اهالی فلسطین تا سرزمین و کشورشان را ترک کنند.
حدود 10 انجمن هوادار فلسطین اطلاعیه فوق را امضا کرده برای تظاهرات در مقابل ستاد حزب سوسیالیست فراخوان داده اند.
