۱۳۹۲ خرداد ۲۳, پنجشنبه

                                          فاجعه کنونی بشری در عراق، ترازنامه ده سال تجاوز ریاکارانه امپریالیستهاست
 
ده سال از تجاوز امپریالیست آمریکا همراه با متحدانش به کشور مستقل عراق می گذرد.  امپریالیست آمریکا به رهبری جرج بوش در آستانه نوروز یعنی در سه شنبه ۲۹ اسفند ۱۳۹۱ مطابق 19 مارس 2003 میلادی به عراق تجاوز کرد و با جنایت علیه بشریت و کشتار سبعانه، کشور مستقل عراق را اشغال کرد. آمریکائیها در عراق به سرکوب مبارزه مردم پرداختند، موزه باستانی بغداد را غارت کردند، با دستورات حساب شده سیاسی و اقتصادی بنادر و تاسیسات بنیادی و وزارت خانه ها و مراکز نظامی و بیمارستانها  و مدارس را بمباران نمودند و این در حالی بود که قراردادهای ساختمان مجدد آنها را قبل از بمباران با شرکتهای آمریکائی و متحدانش منعقد گردانیده بودند. تنها وزارتخانه ای که بمباران نشد وزارت نفت عراق بود. آمریکا میلیاردها دلار ذخایر ارزی دولت عراق را از خزانه این کشور دزدید و به آمریکا منتقل کرد. آنها فورا تاسیسات نفتی را تعمیر کردند و بدون نظارت مقام مسئولی با همکاری خودفروختگان عراقی که وابسته به "کنگره ملی عراق" به رهبری احمد چلبی بودند، کشتی کشتی نفت عراق را غارت نمودند. آنها زندان ابوغریب برپا داشتند و مبارزان عراقی را سرکوب نموده و مخالفان را نابود ساختند. آنها بر سر مردم فلوجه که برای آزادی ملی خویش بپا خاستند تا قوای خارجی را بیرون کنند بمبهای فسفری انداختند و آنها را قتل عام کردند.
آنها قانون اساسی اسلامی برای مردم عراق نوشتند و اسرائیلیهای عراقی تبار را در انتخابات قلابی عراق که در زمان اشغال و زیر سلطه قوای اشغالگر صورت می گرفت، شرکت دادند. آنها به کردهای طالبانی و بارزانی که به منافع ملی عراق خیانت کردند و با نابینائی ناسیونال شونیستی راه تجاوز به عراق را در همدستی با امپریالیست آمریکا باز کردند، وعده خودمختاری و تجزیه عراق را دادند. و چند هزار کردهای خودفروخته ای را که آموزش نظامی داده بودند و از آمریکائیها فرمان می بردند و می برند در کردستان عراق پیاده کردند، تا راه به اسارت کشیدن خلقهای عراق را هموار کنند. موجودیت کردستان عراق به الطاف امپریالیسم وابسته است.
امپریالیست آمریکا تجاوز به عراق را با دروغ آغاز کرد. تمام مدارکی که در شورای امنیت سازمان ملل ارائه داده شده بود جعلی و ساختگی بود. آنها تصاویر کامیونهائی را نشان می دادند که ظاهرا آزمایشگاههای منقول شیمیائی بودند و مبتنی بر ادعای آنها باید سلاحهای کشتار جمعی تولید می کردند. چنین کامیونهائی اساسا وجود خارجی نداشتند. سیاستمداران آمریکا کوشیدند که تقصیرات را به گردن گزارشات "اشتباه"!!؟؟ سازمانهای جاسوسی آمریکا بگذارند که این دروغ جدید، خود دروغ بزرگتری بود، زیرا که سازمانهای جاسوسی آمریکا نمی توانستند در مورد کامیونهائی که وجود خارجی نداشتند و کسی آنها را ندیده بود، گزارش داده و حتی تصویر آنها را نیز فرستاده باشند. این جعلیات را بعدا در اطاق بیضی مستر پرزیدنت ساخته و پرداخته بودند و همه رهبران آمریکا از دیک چنئی گرفته تا کوندلیزا رایس، کالین پاول، رونالد رامزفلد و... از این دروغ آشکار و بی شرمانه با خبر بودند. آنها مدعی بودند که صدام حسین بمب اتمی دارد ولی ده سال بعد از جنگ، هنوز نتوانسته اند این بمبهای اتمی را پیدا کنند. آنها مدعی بودند که صدام حسین مستبد است و حقوق بشر را زیر پا می گذارد. ولی خودشان شکنجه گاه ابوغریب را برپا کردند و بیش از یک میلیون و ششصد هزار بشر را در جنگ و محاصره اقتصادی "غذا در برابر نفت"!!؟؟ در عراق کشتند.
سازمان عفو بین الملل در آستانه ده سالگی تجاوز غیر قانونی به عراق که با نقض آشکار حقوق ملل صورت پذیرفت نوشته است: "به رغم اینکه در انگلیس و آمریکا تحقیقاتی درباره برخی شکنجه ها و بدرفتاری های منفرد، انجام شده اما این دو کشور در رسیدگی سیستماتیک به نقض گسترده حقوق بشر توسط نیروهایشان در عراق ناکام مانده و نتوانسته اند از مرتکبان و مسئولان این جرایم در همه سطوح حساب کشی کنند.(بخوانید نخواسته اند، ناکام مانده اند فرهنگ پرده پوشی سازمانهای باصطلاح مدافع حقوق بشر است-توفان). در آمریکا، اصولا مسیر پیگیری قضایی به روی عراقیانی که قربانی نقض حقوق بشر و بدرفتاری نیروهای آمریکایی بوده اند، مسدود است." اعتراف جالبی است. امپریالیستها همیشه مدعی بودند و هستند که قوه قضائیه وابسته به نظامیان و سازمانهای امنیتی نبوده بلکه استقلال خود را حفظ می کند. این توصیه ها برای همسایه هاست وگرنه خودشان بر اساس منافع طبقاتی شان عمل می کنند که می تواند تا استقرار فاشیسم پیش رود.
گزارش با اشاره به سوءرفتارهای نظامیان خارجی و نیروهای امنیتی عراق پس از تجاوز نظامی سال 2003 افزوده است: "پس از برکناری رژیم صدام حسین باید اصلاحات بنیادی در زمینه حقوق بشر انجام می شد، اما تقریبا از همان روز نخست، نیروهای اشغالگر نقض گسترده حقوق بشر و شکنجه بازداشت شدگان را آغاز کردند."
امپریالیستها در عراق، حکومتهای دست نشانده هم در کردستان عراق و هم در بغداد بوجود آوردند. عراق هنوز در اشغال نیروهای متجاوز است و هرگونه انتخاباتی در آن با توجه به حضور نیروهای خارجی، غیر قانونی حتی از نظر پیمانهای جهانی است. امپریالیست آمریکا مدعی است که خاک عراق را ترک کرده است. این حرف دروغی بیش نیست. آنها 16 هزار سرباز مجهز و ورزیده خود را به عنوان حافظان سفارت آمریکا در عراق، در منطقه "سبز" نگاهداشته و به آنها به بهانه پاسداران سفارت آمریکا مصونیت قضائی داده اند. این همان اصل کاپیتولاسیون است که شاه در ایران به کارشناسان آمریکائی داد و مردم ایران را بر ضد خود برانگیخت و جنبش 15 خرداد را موجب شد. در عراق رژیم خودفروخته ملکی یک کلاه شرعی اسلامی درست کرده تا حضور سربازان آمریکائی را توجیه کند. بر اساس این قرارداد اسارت آور، آمریکائی ها حق دارند هر وقت صلاح دانستند دوباره با تمام قوا از کویت و قطر و بحرین و عربستان سعودی وارد خاک عراق شوند. در کنار این سربازان رسمی 35 هزار نفر وابسته به شرکت امنیتی خصوصی در عراق حضور دارند که در واقع نیروی نظامی آمریکا هستند و با تغییر نام شامل محدودیتهای قانونی کنگره آمریکا نشده و سرپوشی بر اشغال و ادامه جنایت آمریکائی ها در عراق می گذارند. امپریالیستها برای منحرف کردن مبارزه ملی مردم عراق با یاری اسرائیل و عربستان سعودی و امارات به جنگ میان شیعه و سنی دامن می زنند که ادامه حضور خود را در عراق توجیه کرده و مردم سنی را بر ضد رژیم جمهوری اسلامی و مردم بحرین و حزبﷲ لبنان تحریک کنند. جنگ شیعه و سنی که با هزینه عربستان سعودی تامین می شود، باید جای جنگ ملی و ضد امپریالیستی را بگیرد.
در شرایط تجاوز به عراق و ادامه اشغال عراق و نابودی این کشور و پرتاب آن به ده ها سال قبل از سطح تحولات آن در زمان صدام حسین، رویزیونیستهای عراقی که حامی تجاوز امپریالیستها به عراق بودند و در کنار سربازان آمریکائی با جرج بوش همکاری کردند، هنوز هم این همکاری خیانتکارانه خویش را ادامه می دهند و حاضر نیستند برای رهائی ملی بسیج شده و خواهان خروج اشغالگر عمده عراق، یعنی امپریالیست آمریکا باشند. رویزیونیستها همیشه همدست امپریالیست باقی می مانند، حزب توده ایران نیز از مواضع ارتجاعی و ضد ملی رویزیونیستهای عراقی تا به امروز دفاع می کند. این موضعگیریها بقدری ننگین است که رویزیونیستهای انگلیس و یونان و بسیاری ممالک دیگر حاضر به پذیرش آن نشدند. در کنار رویزیونیستها که ما شاهد خیانت ملی آنها بودیم ناسیونال شونیستهای کرد عراقی وجود دارند که حل مسئله ملی را نه از طریق دموکراتیک و تفاهم با همه خلقهای منطقه، بلکه با همدستی ارتجاع جهانی و امپریالیسم می طلبند و لذا همیشه به عنوان دست دراز شده و عامل امپریالیسم و اسرائیل دوم در منطقه باقی می مانند. رژیمی که پیدایشش با دست امپریالیست صورت گرفته و حسابش را از حساب خلقهای منطقه جدا کرده و به خیال خام، گلیم خودش را از آب بیرون کشیده است، متکی بر تفاهم و دوستی خلقهای منطقه نیست. مردم منطقه به این رژیم به عنوان پایگاه جدید امپریالیسم مشکوکند.
تجاوز امپریالیستها به عراق دست اپوزیسیون ایرانی را نیز رو کرد. مجاهدین ضد خلق که نوکری صدام حسین را می کردند ارباب جدیدی برگزیدند و به عنوان ستون پنجم برای آمریکا در عراق و ایران فعالند. تجاوز به عراق دست همه آن ایرانی های اپوزیسیون را رو کرد که برای حقوق ملل ارزشی قایل نیستند و درک نمی کنند که ماهیت امپریالیست تغییر نکرده است. همه آنها با تئوری گزینش میان "اسلام سیاسی" و "دموکراسی امپریالیستی" به آغوش جرج بوش خزیدند و تا به امروز نیز حاضر نیستند خواهان خروج بی قید و شرط تجاوزگران استعمارگر از عراق شوند. آنها همین تئوری های ارتجاعی را به لیبی، سوریه، فلسطین، لبنان و سرانجام ایران نیز تسری می دهند. این امر خیانت ملی چون خط سرخی در تمام تحلیلهای آنها نمایان است. ده سال جنایت ضد بشری در عراق توسط امپریالیسم تجارب زیادی به همه داد و مرزهای نیروهای تقلبی اپوزیسیون ایران را از ایرانیانی که برای بقاء میهنشان مبارزه می کنند متمایز ساخت.
 
بر گرفته ازتوفان شماره  159 خرداد ماه 1392،  ژوئن سال 2013،  ارگان مرکزی حزب کار ایران(توفان)
صفحه حزب کار ایران (توفان) در شبکه جهانی اینترنت.       www.toufan.org
نشانی پست الکترونیکی(ایمیل).                                    toufan@toufan.org