رژیم کوراندیش جمهوری اسلامی مانع برگزاری

هشتمین سالگرد درگذشت احمد شاملو گردید

...........................................

مخالفت نیروی انتظامی با "شعری که زندگیست"

نقل از رادیو فرانسه

در هفت سال گذشته علی رغم فشارها، گرد هم آیی دوستداران شاملو درامام زاده طاهر برگزار می شد. امسال نیروی انتظامی دستور گرفته بود که از این گرد هم آیی و بویژه شعر خوانی بر سر مزار او جلوگیری کند. فریبرز رئیس دانا به حضور دو گروه لباس شخصی نیز اشاره می کند که برخلاف فرماندۀ نیروی انتظامی که رفتاری مؤدبانه با مسئولان کانون نویسندگان داشت، با فحاشی با حاضران برخورد می کرده اند و یک گروه لباس شخصی علناً شعار حمله به جوانان را سر می داده اند.
علت حساسیت حکومت به شاعر بلند آوازه ای چون شاملو، هشت سال پس از مرگش چیست؟ و چرا مقامات ایرانی، برعکس دولتمردان در کشورهای دیگر که صرف نظر از اندیشه ومشی سیاسی هنرمندان، از آنان به عنوان ثروت های معنوی وملی تجلیل می کنند، با چنین تلخی و خشونتی با بزرگان دگراندیش ادب و هنر ایران برخورد می کنند؟
فریبرز رئیس دانا، می گوید جباریت و تنگ نظری ایدئولوژیک اولین علت این امر است که در طرد و نفی آن کس که غیر از ایدئولوژی حاکم، شاخۀ حاکم، و فرد حاکم باشد آنقدر پیش می رود که شمار کمی در "جرگۀ مخلصان" باقی می مانند.
او موفقیت کانون را به انجام انتخابات هیأت دبیران نیز علت دیگری برای خشم مقامات می داند که با سختگیری در مراسم یادبود احمد شاملو خواسته اند نشان دهند که کانون را به رسمیت نمی شناسند. حال آنکه کانون تصمیم دارد با ترتیب جلسات شعرخوانی و قصه خوانی به فعالیت خود ادامه دهد و با ناشران وارد مذاکراتی برای تأمین حقوق صنفی نویسندگان شود.
فریبرز رئیس دانا در بارۀ مراسم یادبود شاملو همچنین اضافه می کند که نیروی انتظامی تعدادی از جوانان را دستگیر کرده سوار ماشین های خود کردند ولی با پا درمیانی دبیران کانون آزاد شدند