تشدید فشار خارجی، تشدید سرکوب داخلی

تهدیدات امپریالیستﻫﺎ و صهیونیسم بینﺍلملل علیۀ ایران و تحریمﻫﺎﻯ پی در پی شورای امنیت و اخیراً اتحادیۀ اروپا بر ضد ایران بهانهﺍﻯ به جمهوری اسلامی داده تا وی نیز با توسل به این فشارها سرکوب و بگیر و ببند داخلی را نیز تشدید کند. این تهدیدات منجر به این شده است که رژیم جمهوری اسلامی از یک طرف به طبل میهن پرستی که تا دیروز آن را قبول نداشت بکوبد و مردم را به دور خواستﻫﺎﻯ ملی بسیج کند و از سوی دیگر نابسامانیﻫﺎﻯ اجتماعی، تنگناهای اقتصادی و مشکلات اساسی را که با آن روبروست تحتﺍلشعاع این تهدیدات قرار دهد.

رژیم جمهوری اسلامی از تهدیدات امپریالیسم و صهیونیسم جهانی که به همۀ دول جهان زور می گویند و حقوق قانونی آنها را راهزنانه به زیر پا می گذارند ابزاری ساخته است تا حقانیت و مشروعیت خویش را به نمایش گذارده و مخالفین این رژیم را بیرحمانه سرکوب کند. درمیان نعرهﻫﺎﻯ رئیس جمهور آمریکا، اوبا ما و تهدید به توسل به سلاح اتمی علیۀ ایران و تحریم اتحادیۀ اروپا و سیاست گرسنگی دادن به مردم ایران، اعتراضات به حق مردم ایران به نقض حقوق بشر و امنیت اجتماعی و انتقاد آنها به مفاسد اجتماعی را مورد یورش وحشیانه رژیم قرارمی دهد. نعرهﻫﺎﻯ امپریالیستﻫﺎ، صهیونیسم و جمهوری اسلامی مکمل هم هستند.

در حقیقت تبلیغات و تهدیدات خارجی و عربده کشیﻫﺎﻯ امپریالیستﻫﺎ به رژیم امنیتی ــ نظامی احمدی نژاد و خامنهﺍﻯ آذوقۀ تبلیغاتی برای سرکوب اپوزیسیون ایران را می دهند. همین که امپریالیستﻫﺎ در امور داخلی ایران بی شرمانه دخالت کرده و 75 میلیون دلار به صورت رسمی و علنی برای یاری به اپوزیسیون خود فروخته و جاسوس ایران به تصویب می رسانند اقدامی ابلهانه در دادن چاشنی تبلیغاتی به رژیم جمهوری اسلامی است. این حقیقت همه دانسته است که با 75 میلیون دلار نمی شود یک رژیم مذهبی را زیر چتر آمریکا که مورد نفرت عمومی مردم ایران است آورد. اپوزیسیونی که ماهیت اقدامات "انقلابی"اش به این چندر غاز امپریالیستی وابسته باشد در فکر پر کردن جیب خود است. چون هر ایرانی میهن دوستی می داند که امپریالیستﻫﺎ در فکر نجات ایران نیستند در پی تسلط بر ایران هستند. پس شعارهای دموکراسی خواهی آنها و یا زدن سنگ حقوق بشر به سینه به خاطر چشم و ابروی ایرانیﻫﺎ نیست، به خاطر تأمین منافع آنی و آتی آنهاست. امپریالیستﻫﺎ و صهیونیستﻫﺎ با جنایات خویش در جهان روی جمهوری اسلامی را سفید کردهﺍند. ولی این اقدامات تهدید آمیز احمقانۀ آنها که در جامعۀ ایران نتیجۀ عملی ندارد سلاح تبلیغاتی مهمی در دست رژیم جمهوری اسلامی است تا اپوزیسیون مترقی و دموکرات و انقلابی را سرکوب کند. دلیل آنها نیز روشن است. به 75میلیون دلار امپریالیستﻫﺎ اشاره می کنند و مسئلۀ فعالیت سازمانﻫﺎﻯ غیر دولتی و "انقلابات مخملین" را به میان می کشند. با این حربه اپوزیسیون ایران را از حق زندگی آزاد محروم می کنند. هر چه فشار امپریالیستﻫﺎ و صهیونیستﻫﺎ افزایش می یابد به همان نسبت فشار و خفقان در ایران اوج می گیرد. هم اکنون رژیم جمهوری اسلامی تهدیدات مشمئز کنندۀ امپریالیستﻫﺎﻯ زورگو را وسیلۀ زورگوئی و استقرار خفقان خویش کردهﺍند. فعالین حقوق بشر و آزادیخواهان را دسته دسته به اسارت گرفته به زندان می افکنند. قلمﻫﺎ را می شکنند، حق آزادی بیان و انتخابات را سلب می کنند. مبارزۀ کارگران و روشنفکران را سرکوب می کنند و این تشدید اختناق را با تهدیدات امپریالیستﻫﺎ و "شرایط جدید" توجیه می کنند. پس امپریالیسم، صهیونیسم و ارتجاع جهانی مشترکاً در نقض حقوق بشر در ایران شرکت دارند و هر مبارز حقوق بشر در ایران باید ماهیت این همدستی را روشن کند. مبارزه برای تحقق حقوق بشر جدا از مبارزه علیۀ امپریالیسم و صهیونیسم و تروریسم دولتی آنها نیست. سرنوشت همۀ انسانﻫﺎﻯ دربند از بیغولهﻫﺎﻯ افغانستان گرفته تا اوین و گوهر دشت، ابوغریب و گوانتانامو یکی است. تجزیۀ این کل به اجزاء خوب و بد، تائید شکنجه است. البته هستند سازمانﻫﺎﻯ ایرانی اپوزیسیون که حاضر نیستند پول گرفتن از امپریالیسم و صهیونیسم را خیانت به منافع ملی و طبقاتی در ایران ارزیابی کنند. "حزب کمونیست کارگری ایران" و "سلطنت طلبان" و "مجاهدین خلق" حاضر نشدهﺍند که انزجار خویش را از اقدام آمریکا برای خریدن اپوزیسیون ایران ابراز کنند. آنها در پی آنند که از این نمد کلاهی نیز به آنها برسد. حزب ما بارها گفته و تکرار می کند که آن تشکلﻫﺎﻯ اپوزیسیون که از زیر بار محکومیت چنین برنامهﺍﻯ شانه خالی می کنند در این منجلاب غرق خواهند شد و در آتیه باید پاسخگوی مردم ایران باشند.مردم ایران از همۀ این تشکلﻫﺎ خواهند پرسید به چه مناسبت اخاذی از امپریالیسم و صهیونیسم را محکوم نمی کنند؟ آیا ریگی در کفش آنها نیست؟