به یاری زندانیان سیاسی و خانوادهﻫﺎﻯ جانباختگان راه انقلاب و آزادی بشتابیم


رفقا، دوستان و یاران مبارز!



وضع زندگی خانوادهﻫﺎﻯ زندانیان سیاسی و آنهائی که نان آوران خود را در مبارزه در راه آزادی و عدالت اجتماعی از دست دادهﺍند، بسیار اسفناک است. هزینۀ سرسام آور زندگی، تورم، مخارج گزاف بهداشت و درمان، شهریهﻫﺎﻯ گران تحصیلی، عدم استخدام

فرزندان کمونیستﻫﺎ و آزادیخواهان، ممانعت از ورود آنها به دانشگاهﻫﺎ، فشار سنگینی را به این خانوادهﻫﺎ تحمیل می کند. خانوادهﻫﺎئی هستند که تمام بستگان مرد درجه یک خود را در سنین جوانی به علت فشار زندگی و احساس مسئولیت شدید در اثر سکتۀ قلبی از دست دادهﺍند. آنها نتوانستند بار سنگین زندگی چند خانواده را به دوش بکشند و شکمﻫﺎﻯ آنها را سیر نمایند. قلب پر محبتشان ازحرکت باز ایستاده تا شاهد در بدری خانوادهﻫﺎﻯ خود نباشند. کاربه جائی رسیده که فشار فقر و نگاهﻫﺎﻯ پرسان کودکان، حرمت آبرو را از بین برده است. مسئولیت قتل این انسانﻫﺎﻯ حساس و شرافتمند نیز بر گردن رژیم جنایتکار و سرمایهﺪاری جمهوری اسلامی است.

انسانﻫﺎئی هستند که فرزندانشان، همسرانشان را برای تعلق به سازمانﻫﺎﻯ سیاسی کمونیستی آن دوره ازدست داده اند. سازمانﻫﺎئی که دیگر وجود خارجی ندارند و یا آنها را امکان دسترسی به این سازمانﻫﺎ نیست. پارهﺍﻯ از آنها به حزب ما روی آوردهﺍند و از ما طلب یاری می کنند.

کمک به خانوادۀ جان باختگان انقلاب، یاری به خانوادۀ زندانیان سیاسی از وظایف هر انسان دمکرات، شرافتمند و ازجمله رفقای حزب ما است. هیچ کمونیستی حق ندارد از این وظیفۀ انسانی شانه خالی کند. حمایت از این انسانﻫﺎ به ما نیرو می دهد و نشانگر آن است که راهمان ادامه دارد و وجدان کمونیستی زنده است و حتا درغیاب ما حافظ خانوادۀ ماست. ما خود را درشرایط سخت هرگز تنها حس نخواهیم کرد. می توان لحظهﺍﻯ تصور کرد که دست ارتجاع می توانست بر حسب بد حادثه بر گردن ما فرود آید و رفقای دیگر جان سالم به در برند. حفظ خانوادهﻫﺎ نباید به تصادف و اتفاق وابسته باشد. ما باید آن را با قانون زندگی کمونیستی منطبق کنیم و حادثه را به کنترل خود در آوریم. حمایت از خانوادهﻫﺎﻯ زندانیان سیاسی و یا جانباختگان به ما می آموزد که ما از خانوادۀ واحدی هستیم که باید به نیازهای متقابل پاسخ دهیم. به ما می گوید که ما همه از خانوادهﻫﺎﻯ واحدی هستیم که نباید نسبت به نیاز و تنگدستی سایر مبارزین بی تفاوت بمانیم. تبلیغ این روحیه، سنتی را که در گذشته در جنبش کمونیستی ایران بود، زنده می کند و زنده نگاه می دارد. باید این سنت دیرینه را برای ادامۀ مبارزه، برای بقای آن حفظ کرد. همۀ مبارزین باید بدانند که چنان چه به زندان بیافتند و وظیفۀ حفظ اسرار خلق را به عهده بگیرند و جان ببازند تا دیگران زنده بمانند، حقی را به گردن رفقائی دارند که جان به در برده و این امکان را یافتهﺍند تا راه آنها را ادامه دهند. این خود یک اقدام مبارزاتی نیز است. حفظ این سنت به ما نیرو می دهد و به وجدانﻫﺎﻯ خفته نهیب می زند که به خود آیند و به وظیفۀ مشترکی که همه با هم به عهده گرفته بودهﺍند، بیاندیشند.

حزب ما تا کنون به این وظیفۀ کمونیستی خود واقف بوده و حتا به انسانﻫﺎﻯ مبارزی یاری رسانده که هیچگاه در صفوف تشکیلات ما مبارزه نکرده بودند. وضعیتی که ما اکنون در آن به سر می بریم به صورت بحرانی مالی، اخلاقی و انسانی ظهور می کند. مراجعین به حزب ما به آن حدی افزایش یافتهﺍند که ما به تنهائی قادر نیستیم که این باری را که بردوش ما سنگینی می کند، حمل کنیم. لذا به خوانندگان توفان، به هواداران و دوستداران حزب کارایران و به همۀ دموکراتﻫﺎ و کمونیستﻫﺎﻯ مبارز مراجعه می کنیم و می طلبیم که برای کمک به خانوادهﻫﺎﻯ زندانیان سیاسی با قید کمک به زندانیان سیاسی به حساب حزب ما کمک مالی ارسال کنند و یا از هر طریق ممکن کمکﻫﺎﻯ خود را به دست حزب برسانند و سعی کنند که این کمکﻫﺎ تداوم داشته باشد. این کمکﻫﺎ ولو کوچک اما به علت تفاوت ارزی مبلغ قابل توجهﺍﻯ خواهد بود و می تواند عدهﺍﻯ را از خطر سقوط نجات دهد.

حزب ما این کمکﻫﺎ را به دست خانوادهﻫﺎﻯ مستمند که در خطر اضمحلال قرار دارند می رساند. شما با این کار امکان بقاء خانوادهﻫﺎئی را تضمین می کنید که نیروهای انقلاب ایرانند و بر کینۀ پایان ناپذیر آنها نسبت به ارتجاع حاکم باید احترام قائل بود. آنها جانباختگان زندۀ انقلاب ایرانند که صرفاً واقعیت تلخ چگونگی زندگی آنها سند محکومیت جمهوری اسلامی است.



به یاری زندانیان سیاسی و خانوادهﻫﺎﻯ جانباختگان راه انقلاب و آزادی بشتابیم.

حزب کارایران(توفان)

فروردین 1389

www.toufan.org