سی سال پیش در 26 دی ماه سال 1357 محمد رضا شاه پهلوی به دنبال تظاهراتﻫﺎﻯ میلیونی و مستمر مردم فرار را برقرار ترجیح داد و ایران را ترک کرد. در آن روز تاریخی درفرودگاه مهرآباد چشمان بسیاری که رفتن شاه را از کشور، آغاز پایان خویش می دیدند، گریان شدند. فرارشاه ازکشور را می توان نقطۀ عطفی درروند انقلاب ضد سلطنتی مردم ایران قلمداد کرد. ازاین تاریخ به بعد تحولات اوضاع ایران دیگر لحظه به لحظه شد و کسی نمی توانست تحلیلی از فردای شرایط انقلابی آن روز به دست دهد. محمدرضا شاه مدتی کوتاه قبل از خروجش ازکشور پیام معروف خود را مبنی بر این که "صدای انقلابتان را شنیدم" فرستاد تا شاید گامﻫﺎﻯ کوبندۀ انقلاب را ازحرکت باز دارد. اما این حربه نیز همانند دیگر اقدامات رژیمش دیگر اثری نداشت. پاسخ او " توبۀ گرگ، مرگ است" بود و بس.
فرار شاه ازکشور با موافقت امپریالیسم آمریکا و چه بسا با پیشنهاد وی بود. بی جهت نبود که آمریکا عامل خود ژنرال هویزر را به ایران فرستاد تا درکوتاه مدت به رتق وفتق امور بپردازد تا درصورت پیروزی انقلاب ــ که دیگر کسی را بر آن شک نبودــ به منافع حیاتیﺍش ضربهﺍی وارد نیاید. پس ازفرار شاه زمام امور کشور درکنار دولت مستعجل به دست امرای ارتش افتاد. اسنادی که درسالﻫﺎﻯ گذشته تحت عناوین "اعترافات"، "خاطرات" و " گفتگوها" اززبان خود این آقایان به انتشاررسیده است، به وضوح نشان دهندۀ این است که سران رژیم و امرای ارتش تا چه حد درخیانت سقوط کرده و چه ید طولانی در وابستگی و وطن فروشی داشتند.
اگرچه فرارشاه ازکشور و سقوط رژیمش به پیروزی و بهروزی خلق ستمدیدۀ ما منجر نگشت و اکنون بعد از سی سال از وقوع انقلاب فقر و بیکاری، شکاف طبقاتی، فساد و دزدی، فحشاء و اعتیاد، سرکوب و اختناق سیاسی و عدم امنیت اجتماعی درایران گسترش یافته است، علیرغم این، اما این روز، روز 26 دی یکی از ایام افتخار آفرین و درخشان مبارزات مردم ماست و باید آن را گرامیداشت. دور نخواهد بود که کارگران و زحمتکشان ایران زهر تلخ 26 دی ماه 1357 را به رژیم سراپا خیانت و جنایت سرمایهﺩاری جمهوری اسلامی بچشاند. به امید چنین روزی.
روز 26دی یکی از ایام افتخار آفرین و درخشان مبارزات مردم ماست و باید آن را گرامیداشت
فرار شاه ازکشور با موافقت امپریالیسم آمریکا و چه بسا با پیشنهاد وی بود. بی جهت نبود که آمریکا عامل خود ژنرال هویزر را به ایران فرستاد تا درکوتاه مدت به رتق وفتق امور بپردازد تا درصورت پیروزی انقلاب ــ که دیگر کسی را بر آن شک نبودــ به منافع حیاتیﺍش ضربهﺍی وارد نیاید. پس ازفرار شاه زمام امور کشور درکنار دولت مستعجل به دست امرای ارتش افتاد. اسنادی که درسالﻫﺎﻯ گذشته تحت عناوین "اعترافات"، "خاطرات" و " گفتگوها" اززبان خود این آقایان به انتشاررسیده است، به وضوح نشان دهندۀ این است که سران رژیم و امرای ارتش تا چه حد درخیانت سقوط کرده و چه ید طولانی در وابستگی و وطن فروشی داشتند.
اگرچه فرارشاه ازکشور و سقوط رژیمش به پیروزی و بهروزی خلق ستمدیدۀ ما منجر نگشت و اکنون بعد از سی سال از وقوع انقلاب فقر و بیکاری، شکاف طبقاتی، فساد و دزدی، فحشاء و اعتیاد، سرکوب و اختناق سیاسی و عدم امنیت اجتماعی درایران گسترش یافته است، علیرغم این، اما این روز، روز 26 دی یکی از ایام افتخار آفرین و درخشان مبارزات مردم ماست و باید آن را گرامیداشت. دور نخواهد بود که کارگران و زحمتکشان ایران زهر تلخ 26 دی ماه 1357 را به رژیم سراپا خیانت و جنایت سرمایهﺩاری جمهوری اسلامی بچشاند. به امید چنین روزی.
روز 26دی یکی از ایام افتخار آفرین و درخشان مبارزات مردم ماست و باید آن را گرامیداشت
